zatrząść

См. также в других словарях:

• zatrząść — dk XI, zatrząśćtrzęsę, zatrząśćtrzęsiesz, zatrząśćtrząś a. zatrząśćtrzęś, zatrząśćtrząsł, zatrząśćtrzęsła, zatrząśćtrzęśli, zatrząśćtrzęsiony, zatrząśćtrząsłszy «poruszyć szybko czymś albo kimś raz po raz, spowodować wstrząs (lub wstrząsy);… …   Słownik języka polskiego

• zatrząść (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trząść (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś, gdzieś} {{/stl 8}}{{stl 7}}trzęsie się [zatrzęsło się] od plotek {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatrząść się — Coś, gdzieś zatrzęsło się od plotek zob. plotka. Zatrząść się w posadach zob. posada …   Słownik frazeologiczny

• trząść się – zatrząść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać się drganiom, ruchom szarpania; drgać, drżeć; o częściach ciała, głosie: podrygiwać, wibrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ręce trzęsły się ze strachu. Trząść się z zimna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• posada — Chwiać się, drżeć, dygotać, trząść się, zachwiać się, zadrżeć, zadygotać, zatrząść się w posadach a) «o budynkach, ziemi itp.: być gwałtownie, silnie wstrząsanym»: Od dołu budynku rozlega się kilka potężnych wybuchów. Mury drżą w posadach. CKM… …   Słownik frazeologiczny

• zadrgać — dk I, zadrgaćdrga, zadrgaćają, zadrgaćał 1. «drgnąć kilkakrotnie; zadrżeć, zatrząść się; o świetle, blasku, powietrzu itp.: ukazać się w ruchu, zamigotać» Usta komuś zadrgały. Zadrgały nozdrza konia. Powietrze zadrgało od eksplozji. Płomień… …   Słownik języka polskiego

• zadrżeć — dk VIIb, zadrżećdrżę, zadrżećdrżysz, zadrżećdrżyj, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli 1. «wstrząsnąć się od dreszczu; zadygotać, zatrząść się; o świetle, blasku: zamigotać» Zadrżeć jak w febrze. Zadrżeć na całym ciele. Zadrżeć z zimna, z gniewu, ze… …   Słownik języka polskiego

• zadygotać — dk IX, zadygotaćoczę (zadygotaćocę), zadygotaćoczesz (zadygotaćocesz), zadygotaćocz, zadygotaćał «zadrżeć, zatrząść się; ulec dygotaniu, drganiu» Zadygotać z zimna, z przerażenia, ze strachu. Nogi komuś zadygotały. Dom zadygotał od wstrząsów …   Słownik języka polskiego

• zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… …   Słownik języka polskiego

• zatelepać — dk IX, zatelepaćpię, zatelepaćpiesz, zatelepaćlep, zatelepaćał pot. «zatrząść, zachybotać, zastukać» Wóz zatelepał na wyboistej drodze. Zatelepało kimś z zimna, ze złości. zatelepać się 1. pot. «zachwiać się, zachybotać się» 2. pot. «idąc wolno,… …   Słownik języka polskiego

• zatrzęsienie — n I 1. rzecz. od zatrząść. 2. pot. «mnóstwo, mrowie, chmara; wiele, dużo» Towarów na straganach było zatrzęsienie. Ludzi na rynku zatrzęsienie …   Słownik języka polskiego