zatrucia

См. также в других словарях:

• Dariusz Ratajczak — (November 28, 1962 2010[1]) was a Polish historian (formerly of the University of Opole), publicist and right wing activist.[2] In 1999 he was convicted of Holocaust denial in Poland.[3][4] Contents …   Wikipedia

• Халбан, Хенрик — Хенрик Халбан (или Гальбан) Henryk Halban Дата рождения: 9 сентября 1870(1870 09 09) Место рождения: Краков Дата смерти …   Википедия

• cholemia — ż I, DCMs. cholemiamii, blm med. «obecność żółci lub barwników żółciowych we krwi, spowodowane najczęściej mechanicznym zamknięciem przewodu żółciowego; wywołuje żółtaczkę i jest przyczyną zatrucia» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• gronkowiec — m II, DB. gronkowiecwca; lm M. gronkowiecwce, D. gronkowiecwców biol. gronkowce «Staphylococci, kuliste bakterie układające się w charakterystyczne grona; niektóre gatunki chorobotwórcze wywołują schorzenia ropne lub zatrucia pokarmowe» …   Słownik języka polskiego

• liszaj — m I, D. a; lm M. e, D. ów a. liszajai «swędzący wykwit skórny powstały wskutek zmian chorobowych» Ręce pokryte liszajami. Mieć liszaj na twarzy. ∆ med. Liszaj czerwony płaski «przewlekłe schorzenie skóry o nie wyjaśnionych przyczynach (zatrucia,… …   Słownik języka polskiego

• lobelina — ż IV, CMs. lobelinanie, blm farm. «alkaloid zawarty w zielu jednego z gatunków lobelii (obecnie otrzymywany również syntetycznie), używany jako lek pobudzający ośrodek oddechowy, stosowany w przypadkach porażenia tego ośrodka, zatrucia tlenkiem… …   Słownik języka polskiego

• nerczyca — ż II, DCMs. nerczycacy, blm med. «przewlekłe schorzenie nerek, charakteryzujące się obrzękami, występowaniem białkomoczu, obniżoną przemianą materii; powstaje jako następstwo wielu chorób zakaźnych lub zatrucia» …   Słownik języka polskiego

• niejadowity — «nie zawierający jadu, trucizny; nie wywierający działania trującego; także: nie powodujący zatrucia, nietrujący» Niejadowita wydzielina jakichś owadów. Niejadowite bakterie. Niejadowite ukłucie, ukąszenie. Gad, wąż niejadowity …   Słownik języka polskiego

• objaw — m IV, D. u, Ms. objawwie; lm M. y «to, czym się coś objawia, uzewnętrznia; przejaw, symptom, oznaka» Objaw choroby, gniewu, radości, strachu, zmęczenia. Wystąpiły wyraźne objawy zatrucia …   Słownik języka polskiego

• szok — m III, D. u, N. szokkiem, blm 1. «silna emocja, wstrząs psychiczny, wywołane jakimś gwałtownym przeżyciem» Przeżyć szok. Doznać szoku nerwowego. Wiadomość o wypadku wywołała u niego szok. 2. med. «groźne dla życia zaburzenia czynności organizmu… …   Słownik języka polskiego

• toksyczny — 1. «mający trujące właściwości, wywołujący zatrucie; trujący» Środek silnie toksyczny. Toksyczne działanie czegoś. Dawka toksyczna (leku). Czynniki toksyczne. 2. «wywołany przez toksyny, pochodzący z zatrucia» Biegunka toksyczna. Zapalenie nerwów …   Słownik języka polskiego