-
1 zatruć
глаг.• отравить• отравлять* * *zatru|ć\zatrućty сов. 1. отравить;\zatruć komuś życie отравить жизнь (существование) кому-л.; 2. (powietrze, wodę, glebę) загрязнить;● \zatruć ząb умертвить зубной нерв
* * *zatruty сов.1) отрави́тьzatruć komuś życie — отрави́ть жизнь (существова́ние) кому́-л.
2) (powietrze, wodę, glebę) загрязни́ть• -
2 zatruć się
сов.отрави́ться ( заболеть) -
3 zatruć ząb
умертви́ть зубно́й нерв -
4 zatruć\ się
сов. отравиться (заболеть) -
5 czad
сущ.• гарь• угар• чад* * *♂. Р. \czadu 1. гарь ž; чад;2. разг. угар, угарный газ; zatruć się \czadem угореть+1. swąd
* * *м, P czadu1) гарь ż; чад2) разг. уга́p, уга́рный газzatruć się czadem — угоре́ть
Syn:swąd 1) -
6 struć
глаг.• отравить* * *stru|ć\strućty сов. 1. отравить;2. перен. прибить, удручить, сильно огорчить+1. zatruć 2. przygnębić
* * *struty сов.1) отрави́ть2) перен. приби́ть, удручи́ть, си́льно огорчи́тьSyn:zatruć 1), przygnębić 2) -
7 zatruwać
-
8 struć się
сов.1) отрави́ться2) перен. си́льно огорчи́ться, расстро́итьсяSyn:zatruć się 1), zmartwić się 2) -
9 struć\ się
сов. 1. отравиться;2. перен. сильно огорчиться, расстроиться+1. zatruć się 2. zmartwić się
См. также в других словарях:
zatruć — dk Xa, zatrućtruję, zatrućtrujesz, zatrućtruj, zatrućtruł, zatrućtruty zatruwać ndk I, zatrućam, zatrućasz, zatrućają, zatrućaj, zatrućał, zatrućany «zaprawić coś trucizną, uczynić trującym» Zatruć wodę chemikaliami. Powietrze zatrute spalinami.… … Słownik języka polskiego
zatruć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zatruwać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatruć — Zatruta strzała zob. strzała 4 … Słownik frazeologiczny
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatruwać się – zatruć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pochłaniać (zwykle nieświadomie) truciznę, spożywać coś trującego, szkodliwego dla zdrowia; doznawać zatrucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziesiątki osób co roku zatruwa się grzybami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatruwać — → zatruć … Słownik języka polskiego
zatruwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatruwaćam, zatruwaća, zatruwaćają, zatruwaćany {{/stl 8}}– zatruć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zatruwaćtruję, zatruwaćtruje, zatruwaćtruty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozatruwać — dk I, pozatruwaćam, pozatruwaćasz, pozatruwaćają, pozatruwaćaj, pozatruwaćał, pozatruwaćany «zatruć wiele rzeczy uczynić je trującymi; o wielu rzeczach: zatruć coś» Pozatruwać rzeki ściekami. pozatruwać się «o wielu osobach: ulec zatruciu,… … Słownik języka polskiego
zaczadzić — dk VIa, zaczadzićdzę, zaczadzićdzisz, zaczadzićczadź, zaczadzićdził, zaczadzićdzony «zatruć, odurzyć kogoś czadem (rzadziej innymi szkodliwymi dla organizmu wyziewami); zanieczyścić czadem, gazem» Chodził jak zaczadzony. przen. «oszołomić, upoić; … Słownik języka polskiego
zatrucie — n I 1. rzecz. od zatruć. 2. lm D. zatrucieuć med. «ostre lub przewlekłe zaburzenie czynności narządów i tkanek lub ich uszkodzenie wskutek działania trucizny lub trujących substancji» Ostre, przewlekłe zatrucie. Zatrucie bakteryjne. ∆ Zatrucie… … Słownik języka polskiego
zatrucie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zatruć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zatrucie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zatrucieuć {{/stl 8}}{{stl 7}} stan chorobowy, polegający na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień