-
1 zatracić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatracić
-
2 zatra|cić
pf — zatra|cać impf Ⅰ vt książk. (przestać mieć) to lose- zatracić poczucie czasu/rzeczywistości to lose one’s sense of time/reality- zatracić instynkt samozachowawczy to lose the instinct of self-preservationⅡ zatracić się — zatracać się 1. (stracić poczucie rzeczywistości) to become engrossed, to become immersed (w czymś in sth)- zatracić się w pracy/w nauce to become completely engrossed a. immersed in one’s work/studies2. (zaniknąć) to disappear- zatraciła się różnica wieku między braćmi the age difference between the brothers ceased to matter- zatracają się dobre obyczaje good manners are disappearingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatra|cić
-
3 zatrącać
impf ⇒ zatracić* * ** * *ipf.zatrącić pf.1. (= napomykać) allude, hint.2. tylko ipf. (= być podobnym do czegoś) be reminiscent of sth; zatrącać z francuska speak with a French accent.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatrącać
-
4 zatracać
impf ⇒ zatracić* * ** * *ipf.lose; zatracać poczucie czasu lose count of time.ipf.lose o.s. ( w czymś in sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatracać
-
5 zapamięt|ać
pf — zapamięt|ywać impf Ⅰ vt 1. (zachować w pamięci) to remember [zdarzenie, osobę, miejsce]; (nauczyć się na pamięć) to memorize [tekst, numer, nazwisko]- zapamiętałam dokładnie, co powiedział I remembered what he said word for word- zapamiętał tę radę na całe życie a. na zawsze he always remembered that piece of advice- ze mną nie wygrasz, zapamiętaj to sobie! pot. you won’t beat me, you’d better bear a. keep that in mind!2. (mieć żal) to remember [urazę, krytykę]- dobrze sobie zapamiętał, jak go potraktowano he never forgot the way they treated himⅡ zapamiętać się — zapamiętywać się (zatracić się) to be engrossed, to be absorbed- zapamiętać się w pracy/lekturze to be engrossed in work/a book- zapamiętać się w rozpaczy to be beside oneself with griefThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapamięt|ać
-
6 zatraceni|e
Ⅰ sv ⇒ zatracić Ⅱ n sgt 1. książk. (utrata poczucia rzeczywistości) distraction- kochać kogoś aż do zatracenia to love sb to distraction2. przest. (zagłada) perdition, destruction- iść na zatracenie to go to a certain death- ocalić kogoś od zatracenia to save sb/sth from perditionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatraceni|e
-
7 zatrac|ony
Ⅰ pp ⇒ zatracić Ⅱ adj. 1. (zaangażowany) engrossed, immersed (w czymś in sth)- pielgrzymi zatraceni w modlitwie pilgrims deep in prayer2. pot. (nieznośny) bloody pot.- ty draniu zatracony! you bastard! pot.- taki już mój los zatracony! just my bloody luck!- mieszkał w zapadłej, zatraconej mieścinie he lived in some godforsaken placeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatrac|ony
-
8 zatrącać1
impf ⇒ zatrącićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatrącać1
См. также в других словарях:
zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… … Słownik języka polskiego
zatrącić — dk VIa, zatrącićcę, zatrącićcisz, zatrącićtrąć, zatrącićcił zatrącać ndk I, zatrącićam, zatrącićasz, zatrącićają, zatrącićaj, zatrącićał «wspomnieć o czymś marginesowo, mimochodem, uczynić wzmiankę o czymś; napomknąć» Zatrącić (w rozmowie) o… … Słownik języka polskiego
zatracać się – zatracić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić orientację, gubić się w czymś; oddając się czemuś całkowicie, tracić poczucie rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatracił się w stosach dokumentów i korespondencji.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatracać — → zatracić … Słownik języka polskiego
zatracenie — n I 1. rzecz. od zatracić. 2. książk. «utrata poczucia rzeczywistości wskutek intensywnego zainteresowania się kimś lub czymś; nieprzytomność» Kochać aż do zatracenia. zatracenie się rzecz. od zatracić się … Słownik języka polskiego
poczucie — n I 1. rzecz. od poczuć. 2. «zdawanie sobie sprawy z pewnych faktów, zjawisk zachodzących w otaczającym świecie, stanów wewnętrznych; świadomość, czucie, wrażenie» Poczucie bezpieczeństwa. Poczucie obowiązku, odpowiedzialności. Poczucie niższości … Słownik języka polskiego
stwardnieć — dk III, stwardniećeję, stwardniećejesz, stwardniećej, stwardniećniał, stwardniećnieli, stwardniećniały, stwardniećniali 1. «stać się twardym, sztywnym» Mokre ubranie stwardniało na mrozie. Ręce stwardniałe od pracy. Gleba stwardniała, wyschła.… … Słownik języka polskiego
wynarodowić — dk VIa, wynarodowićwię, wynarodowićwisz, wynarodowićdów, wynarodowićwił, wynarodowićwiony wynaradawiać ndk I, wynarodowićam, wynarodowićasz, wynarodowićają, wynarodowićaj, wynarodowićał, wynarodowićany «zniszczyć poczucie przynależności do… … Słownik języka polskiego
zatracony — zatraconyceni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zatracić (p.) zatracony w użyciu przym., pot. «o ludziach: nieznośny, niegodziwy; o zjawiskach, wydarzeniach itp.: okropny, zły, przeklęty» Ty draniu zatracony! Mieszkał w tej zatraconej dziurze … Słownik języka polskiego
zatrącać — ndk I, zatrącaćam, zatrącaćasz, zatrącaćają, zatrącaćaj, zatrącaćał 1. forma ndk czas. zatrącić (p.) 2. «być podobnym do czegoś, przypominać coś w pewnym stopniu; trącić, zalatywać czymś» Wiersze zatrącają wpływami romantycznych poetów. Strój… … Słownik języka polskiego
zezwierzęcieć — dk III, zezwierzęciećeję, zezwierzęciećejesz, zezwierzęciećej, zezwierzęciećciał, zezwierzęciećeli, zezwierzęciećciały, zezwierzęciećciali «stać się podobnym do zwierzęcia w zachowaniu, postępowaniu; zatracić cechy ludzkie» Zezwierzęciali oprawcy … Słownik języka polskiego