-
21 utrzym|ać
pf — utrzym|ywać1 impf Ⅰ vt 1. (nie wypuścić) to hold- był tak słaby, że nie mógł utrzymać łyżki w dłoni he was so weak that he couldn’t even hold a spoon2. (wytrzymać ciężar) to bear, to support- most nie utrzymał ciężaru samochodów i zawalił się the bridge collapsed under the weight of the cars3. (powstrzymać) to hold (back)- utrzymać w rękach wyrywającego się psa to hold back the struggling dog- pilot z trudem mógł utrzymać ster the pilot could barely hold on to the controls4. (zatrzymać) to keep, to hold on to- mimo skandalu utrzymał ministerialne stanowisko despite the scandal he kept his ministerial position- kobiety robią wiele, aby zdobyć mężczyznę i utrzymać go przy sobie women will do a lot to get a man and keep him5. (opłacić) to support, to maintain [rodzinę]; to keep up [dom, obiekt, budynek]- utrzymywać kochankę to keep a mistress6. (nie stracić) to keep, to hold on to- do końca wyścigu utrzymał przewagę he held on to his lead until the end of the race- mimo rozwodu z następcą tronu, księżna utrzymała swój tytuł despite divorcing the crown prince, the princess retained her title7. (zachować) to keep up, to maintain- dzięki regularnej grze w tenisa utrzymał sprawność fizyczną do końca życia playing tennis regularly kept him in good shape all his life- starał się jak najdłużej utrzymać z nią kontakt wzrokowy he tried to maintain eye contact with her for as long as possible- utrzymać konia w dobrej formie to keep a horse in good condition8. (kontynuować) to keep up, to maintain [przyjaźń, korespondencję] Ⅱ utrzymać się — utrzymywać się 1. (pozostać w miejscu) to stay, to remain- utrzymać się na powierzchni wody to stay a. to remain afloat- owoce na drzewie utrzymały się długo there was fruit on the tree for a long time2. (pozostać) to stay, to remain- utrzymać się na stanowisku to remain in a position- zrobi wszystko, byle tylko utrzymać się przy władzy he’ll do anything just to stay in power3. (nie zmienić się) to last- zwyczaj niedzielnych spacerów utrzymał się do dziś the custom of taking Sunday walks is still popular today- jest coraz cieplej, śnieg się nie utrzyma it’s getting warmer and warmer, the snow won’t last- jeśli pogoda się utrzyma przez kilka dni, wkrótce zaczną kwitnąć drzewa if the weather holds for a few days the trees will start blossoming4. (zaspokoić potrzeby finansowe) to earn one’s living, to support oneself- utrzymuje się z pracy jako sprzątaczka she earns her living as a cleaning lady- z takiej marnej pensji się nie utrzymam I can’t support myself on such a low salary- utrzymywać się z pracy/pensji/posady/emerytury to live off one’s work/salary/job/pension5. Wojsk. to maintain a. hold one’s position, to hold out■ dobrze/źle utrzymany in good/bad condition- udało się utrzymać go przy życiu they managed to keep him alive- wiersz jest utrzymany w formie sonetu the poem follows the form of a sonnet- ten utwór muzyczny jest utrzymany w radosnym nastroju this piece of music is joyful in tone- jego list był utrzymany w bardzo chłodnym tonie his letter was very cold in toneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utrzym|ać
-
22 zaspakajać
impf ⇒ zaspokoićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaspakajać
-
23 żądz|a
f książk. 1. (gwałtowne pragnienie) craving U, longing U 2. (pożądanie) desire U, lust U- powściągnąć żądzę to restrain one’s desire- zaspokoić żądzę to satisfy one’s lustThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żądz|a
- 1
- 2
См. также в других словарях:
nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci … Słownik języka polskiego
zaspokajać — ndk I, zaspokajaćam, zaspokajaćasz, zaspokajaćają, zaspokajaćaj, zaspokajaćał, zaspokajaćany zaspokoić dk VIa, zaspokajaćoję, zaspokajaćoisz, zaspokajaćkój, zaspokajaćił, zaspokajaćojony «czynić komuś lub czemuś zadość; zadowalać kogoś, coś (np.… … Słownik języka polskiego
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
pragnienie — n I 1. rzecz. od pragnąć. 2. blm «uczucie suchości w jamie ustnej i przełyku doznawane wówczas, gdy się chce pić» Dokuczliwe, silne pragnienie. Mieć, odczuwać, gasić, zaspokoić pragnienie. Schnąć, usychać, umierać z pragnienia. Coś wzbudza,… … Słownik języka polskiego
nienasycony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nienasyconyceni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stale odczuwający łaknienie, niemogący zaspokoić głodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienasycony żołądek, łakomczuch. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaspokajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaspokajaćam, zaspokajaća, zaspokajaćają, zaspokajaćany {{/stl 8}}– zaspokoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaspokajaćkoję, zaspokajaćkoi, zaspokajaćkój, zaspokajaćkojony {{/stl 8}}{{stl 7}} dostarczać komuś lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobrze — 1. Dobrze się ustawić, urządzić «zapewnić sobie (w życiu, w pracy) dobre warunki materialne, wysoką pozycję»: Sąsiad z naprzeciwka pracuje w superbanku na Manhattanie. Inny kolega jest w Paryżu. Ci bardziej utalentowani dobrze się ustawili (...) … Słownik frazeologiczny
wybór — Do wyboru, do koloru «czegoś jest tyle, że można zaspokoić najrozmaitsze upodobania»: W prasie ogłoszeń do wyboru do koloru, często wiszą na ulicy. Jak z tego wszystkiego wybrać te najlepsze? Fil 10/1996. Tyle kanałów: polskie i zagraniczne,… … Słownik frazeologiczny
złapać — 1. pot. Złapać dwóję «otrzymać (w szkole) ocenę niedostateczną z jakiegoś przedmiotu»: Nic mi się nie chce. Złapałem dwóję z matmy i za wypracowanie domowe z polskiego, którego nie napisałem. Z. Kowalewski, Okna. 2. pot. Złapać gumę «jadąc… … Słownik frazeologiczny
ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję … Słownik języka polskiego
beczka — ż III, CMs. beczkaczce; lm D. beczkaczek 1. «duże naczynie w kształcie walca o dwóch płaskich dnach, często o wypukłych ścianach z drewnianych klepek, ściśniętych obręczami, lub z blachy, przeznaczone do przechowywania płynów, ciał sypkich itp.;… … Słownik języka polskiego