-
1 zaspokoić
vt pf→ zaspokajać -
2 zaspokajać
zaspokajać (-am) < zaspokoić> (zaspokoję) głód, pragnienie stillen; potrzeby, pragnienia, ciekawość befriedigen;zaspokajać seksualnie sexuell befriedigen;zaspokajać się sich befriedigen, onanieren -
3 ambicja
ambicja [ambiʦ̑ja] funieść się ambicją etw als unter seiner Würde ansehen\ambicja nie pozwala mi na to mein Ehrgefühl erlaubt es mir nichturazić czyjąś ambicję jds Stolz verletzenczłowiek o wygórowanych \ambicjach ein übertrieben ehrgeiziger Mensch mmieć ambicje artystyczne künstlerische Ambitionen habenzaspokoić swoje ambicje seinen Ehrgeiz befriedigenmoją ambicją jest, by... mein Ehrgeiz geht dahin, dass...podsycać czyjeś ambicje jds Ehrgeiz weckenon jest pozbawiony ambicji er hat keinen Ehrgeiz mehrpożera ją \ambicja der Hochmut nagt an ihr -
4 nasycać
I. vt1) ( zaspokoić głód)nasycić kogoś jds Hunger stillen3) ( przenikać do czegoś)nasycony wodą mit Wasser getränktroztwór nasycony/związki nasycone gesättigte Lösung f gesättigte Verbindungen fPlbarwa nasycona satte Farbe fII. vr1) ( zaspokajać głód) człowiek: den Hunger stillennasycić się czymś sich +akk mit etw satt essen2) ( zaspokajać potrzebę) człowiek: befriedigen3) ( zostać przesiąkniętym)grunt nasyca się wodą das Wasser durchtränkt den Grundboden -
5 pierwszy
1) ( w kolejności) erste(r, s)\pierwszy stycznia der erste Januar\pierwszy bieg auto der erste Gangpierwsze danie der erste Gangpierwsza litera der erste Buchstabepierwsza pomoc erste Hilfe fpierwsza rocznica der erste Jahrestagpierwsze skrzypce muz die erste Geigepierwsze śniadanie das erste Frühstückpierwsza wojna światowa der Erste Weltkriegpierwsza w prawo/lewo die erste rechts/linksna \pierwszy rzut oka auf den ersten Blickw pierwszej osobie in der ersten Personpo pierwsze erstens\pierwszy raz [ lub po raz \pierwszy] zum ersten Malzaspokoić \pierwszy głód den ersten Hunger stillennie jestem pierwszej młodości ich bin nicht mehr der Jüngstenie pierwszej świeżości nicht [mehr] taufrischmiłość od pierwszego wejrzenia Liebe f auf den ersten Blickartykuły pierwszej potrzeby Bedarfsartikel mPl\pierwszy plan Vordergrund mstać na \pierwszym planie im Vordergrund stehenwysuwać się na \pierwszy plan in den Vordergrund rücken [ lub treten]pierwsza nagroda der erste Preispierwsza klasa die erste Klassektoś jest pierwsza klasa ( pot) jd ist erstklassigpierwsza liga sport die erste Liga5) być \pierwszym do czegoś der Erste bei etw sein -
6 przegryzać
I. vt3) ( zagryzać)przegryźć coś czymś etw zusammen mit etw essenII. vr1) (pot: zmieszać się)przegryźć się z czymś sich +akk mit etw vermischenprzegryźć się przez tekst sich +akk durch einen Text durchquälenprzegryźć się przez trudności sich +akk durch Schwierigkeiten durchbeißen -
7 zaspokajać
-
8 abgelten
-
9 befriedigen
-
10 jeweilig
2) ( in der Vergangenheit) ówczesny3) ( speziell)das Angebot soll den \jeweiligen Bedürfnissen der Käufer entsprechen oferta ma zaspokoić różne potrzeby klientów -
11 sättigen
sättigen ['zɛtɪgən]I. vt1) (geh: satt machen)jdn [mit etw] \sättigen sycić [ perf na-] kogoś [czymś]3) ( voll sein)gesättigte Lösung roztwór m nasyconyder Markt ist gesättigt rynek jest nasyconydie Luft ist mit Feuchtigkeit gesättigt powietrze ma dużą wilgotność\sättigend sein Speise: być sycącym -
12 stillen
I. vtII. vi Mutter: karmić piersią
См. также в других словарях:
nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci … Słownik języka polskiego
zaspokajać — ndk I, zaspokajaćam, zaspokajaćasz, zaspokajaćają, zaspokajaćaj, zaspokajaćał, zaspokajaćany zaspokoić dk VIa, zaspokajaćoję, zaspokajaćoisz, zaspokajaćkój, zaspokajaćił, zaspokajaćojony «czynić komuś lub czemuś zadość; zadowalać kogoś, coś (np.… … Słownik języka polskiego
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
pragnienie — n I 1. rzecz. od pragnąć. 2. blm «uczucie suchości w jamie ustnej i przełyku doznawane wówczas, gdy się chce pić» Dokuczliwe, silne pragnienie. Mieć, odczuwać, gasić, zaspokoić pragnienie. Schnąć, usychać, umierać z pragnienia. Coś wzbudza,… … Słownik języka polskiego
nienasycony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nienasyconyceni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stale odczuwający łaknienie, niemogący zaspokoić głodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienasycony żołądek, łakomczuch. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaspokajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaspokajaćam, zaspokajaća, zaspokajaćają, zaspokajaćany {{/stl 8}}– zaspokoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaspokajaćkoję, zaspokajaćkoi, zaspokajaćkój, zaspokajaćkojony {{/stl 8}}{{stl 7}} dostarczać komuś lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobrze — 1. Dobrze się ustawić, urządzić «zapewnić sobie (w życiu, w pracy) dobre warunki materialne, wysoką pozycję»: Sąsiad z naprzeciwka pracuje w superbanku na Manhattanie. Inny kolega jest w Paryżu. Ci bardziej utalentowani dobrze się ustawili (...) … Słownik frazeologiczny
wybór — Do wyboru, do koloru «czegoś jest tyle, że można zaspokoić najrozmaitsze upodobania»: W prasie ogłoszeń do wyboru do koloru, często wiszą na ulicy. Jak z tego wszystkiego wybrać te najlepsze? Fil 10/1996. Tyle kanałów: polskie i zagraniczne,… … Słownik frazeologiczny
złapać — 1. pot. Złapać dwóję «otrzymać (w szkole) ocenę niedostateczną z jakiegoś przedmiotu»: Nic mi się nie chce. Złapałem dwóję z matmy i za wypracowanie domowe z polskiego, którego nie napisałem. Z. Kowalewski, Okna. 2. pot. Złapać gumę «jadąc… … Słownik frazeologiczny
ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję … Słownik języka polskiego
beczka — ż III, CMs. beczkaczce; lm D. beczkaczek 1. «duże naczynie w kształcie walca o dwóch płaskich dnach, często o wypukłych ścianach z drewnianych klepek, ściśniętych obręczami, lub z blachy, przeznaczone do przechowywania płynów, ciał sypkich itp.;… … Słownik języka polskiego