-
1 zarzucać
глаг.• бросать• бросить• вбрасывать• вбросить• выбрасывать• забрасывать• закидывать• закинуть• запрокинуть• кидать• кинуть• метать• метнуть• сбрасывать• укорять* * *zarzuca|ć\zarzucaćny несов. 1. бросать, забрасывать;2. забрасывать; закидывать; 3. набрасывать, накидывать; 4. заносить nieos., вилять; 5. komu со обвинять, упрекать кого в чём; ср. zarzucić+5. obwiniać, oskarżać
* * *zarzucany несов.1) броса́ть, забра́сывать2) забра́сывать; заки́дывать3) набра́сывать, наки́дывать4) заноси́ть nieos., виля́тьSyn:
См. также в других словарях:
akt — m IV, D. u, Ms. akcie; lm M. y 1. «czyn, działanie, wykonanie, spełnienie czegoś jako objaw zewnętrzny, fizyczny lub jako proces psychiczny» Akt agresji. Akty dywersji. Akt poznania. Akt rozpaczy, woli. 2. «czynność urzędowa, oficjalna,… … Słownik języka polskiego
wylot — m IV, D. u, Ms. wylotocie; lm M. y 1. «otwór, kanał, rura itp., przez które się coś wydostaje, wylatuje na zewnątrz; koniec arterii komunikacyjnej, kanału, rury itp.; wyjście, ujście» Wylot tunelu. Wylot alei, ulicy. Wylot lufy karabinu. 2.… … Słownik języka polskiego
