zarośla

См. также в других словарях:

• zarośla — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. zaroślali {{/stl 8}}{{stl 7}} gęsto rosnące krzewy i drzewa; chaszcze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ukryć się zaroślach. Zając umknął w zarośla. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiklina — ż IV, CMs. wiklinanie; lm D. wiklinain 1. «Salix purpurea, krzewiasty gatunek wierzby o czerwonych młodych pędach, długich matowych szarozielonych liściach, tworzący zarośla nad brzegami rzek, wierzba purpurowa; także inne gatunki wierzby (np.… …   Słownik języka polskiego

• dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… …   Słownik frazeologiczny

• małpi — 1. pot. Dostać małpiego rozumu a) «zacząć się wygłupiać»: Dostaje małpiego rozumu i zaczyna się śmiać (...). W. Horwath, Seans. b) «zacząć się zachowywać w sposób dziwaczny lub nieobliczalny, stracić rozsądek, panowanie nad sobą; zwariować»:… …   Słownik frazeologiczny

• akacjowy — przym. od akacja Zarośla akacjowe. Gałęzie akacjowe. ∆ Robinia akacjowa → grochodrzew …   Słownik języka polskiego

• bączek — m III, DB. bączekczka, N. bączekczkiem; lm M. bączekczki 1. zdr. od bąk a) w zn. 1: Aksamitny bączek. b) w zn. 2: Kupić dziecku bączka. c) w zn. 3: Rozkoszny, dwuletni bączek. d) w zn. 4: Cebulka z bączkami …   Słownik języka polskiego

• brzezina — ż IV, CMs. brzezinanie; lm D. brzezinain 1. «las brzozowy, zarośla brzozowe» Za brzeziną była polanka. 2. «drewno brzozy, cięte gałęzie brzozowe» Naręcze brzeziny. Szczapki brzeziny. Bryczka umajona brzeziną. 3. rzad. «brzoza» …   Słownik języka polskiego

• brzeźniak — I m III, D. u, N. brzeźniakkiem; lm M. i «zagajnik brzozowy, zarośla z młodych brzóz» II m III, D. a, N. brzeźniakkiem; lm M. i techn. «płaskie dłuto kamieniarskie do obróbki krawędzi miękkich gatunków kamieni» …   Słownik języka polskiego

• busz — m II, D. u, blm «gęste zarośla składające się przeważnie z kolczastych, suchoroślowych krzewów, zrzucających liście na okres suszy, charakterystyczne dla suchych, podzwrotnikowych obszarów, zwłaszcza w południowej Afryce i w Australii»… …   Słownik języka polskiego