zaradzić

См. также в других словарях:

• zaradzić — dk VIa, zaradzićdzę, zaradzićdzisz, zaradzićradź, zaradzićdził rzad. zaradzać ndk I, zaradzićam, zaradzićasz, zaradzićają, zaradzićaj, zaradzićał «znaleźć na coś radę, sposób, uporać się z czymś, sprostać czemuś» Zaradzić brakom, niedostatkowi.… …   Słownik języka polskiego

• zaradzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaradzaćam, zaradzaća, zaradzaćają {{/stl 8}}– zaradzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaradzaćdzę, zaradzaćdzi, zaradzaćradź {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdować radę na coś, sposób; umieć poradzić sobie z czymś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płakać — 1. Płakać nad rozlanym mlekiem «zamartwiać się czymś, co się już stało, czego nie można naprawić»: Zamierzasz płakać nad rozlanym mlekiem czy obejrzymy wreszcie te oferty? – zapytałem. M. Ziomecki, Lato. 2. Płakać, wypłakać się komuś w mankiet, w …   Słownik frazeologiczny

• nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

• poradzić — dk VIa, poradzićdzę, poradzićdzisz, poradzićradź, poradzićdził 1. «udzielić komuś rady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie, zalecić komuś środek na coś; doradzić» Poradził nam zaczekać. Poradzę ci, jak to zrobić. Poradziła mu, aby… …   Słownik języka polskiego

• rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… …   Słownik języka polskiego

• sposób — m IV, D. sposóbsobu, Ms. sposóbsobie; lm M. sposóbsoby 1. «określona metoda, forma wykonania, ujęcia czegoś; maniera, styl» Sposób mówienia, czesania się. Sposób bycia. Sposób ubierania się. Pouczyć kogoś w grzeczny sposób. ∆ jęz. Okolicznik… …   Słownik języka polskiego

• usiąść — dk XI, usiądę, usiądziesz, usiądź, usiadł, usiadła, usiedli, usiadłszy 1. «przybrać pozycję siedzącą, to znaczy taką, w której ciało spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; siąść w czymś albo na czymś» Usiąść… …   Słownik języka polskiego

• zaradczy — «mający, mogący zaradzić, przeciwdziałać czemuś» Środki zaradcze …   Słownik języka polskiego

• zło — n III, Ms. złu, blm «to, co jest niezgodne z zasadami moralności, z zasadami współżycia społecznego, co przynosi nieszczęście; przeciwieństwo dobra, ideału moralnego» Zło społeczne, moralne. Nieuniknione, nieodwracalne, niewybaczalne,… …   Słownik języka polskiego

• znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …   Słownik języka polskiego