-
1 zaprzestawać
zaprzestawać [zapʃɛstavaʨ̑] <-aje; perf zaprzestać>vt\zaprzestawać czegoś mit etw aufhören, von etw ablassen\zaprzestawać walki den Kampf einstellen\zaprzestawać palenia das Rauchen aufgeben\zaprzestawać robienia czegoś aufhören, etw zu tun -
2 zaprzestawać
-
3 wycofywać
\wycofywać wkład ze spółki die Einlage aus der Gesellschaft zurückziehenII. vr\wycofywać się z życia publicznego sich +akk aus dem öffentlichen Leben zurückziehen2) ( opuszczać teren) wojska: sich +akk zurückziehen -
4 zaprzestać
zaprzestać [zapʃɛstaʨ̑] <- nie>
См. также в других словарях:
zaprzestawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, zaprzestawaćstaję, zaprzestawaćstaje, zaprzestawaćwaj {{/stl 8}}– zaprzestać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, zaprzestawaćstanę, zaprzestawaćstanie, zaprzestawaćstań, zaprzestawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} kończyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miecz — 1. książk. Coś wisi, zawisło nad kimś, nad czymś jak miecz Damoklesa, Damoklesowy; wisi, zawisł nad kimś, nad czymś miecz Damoklesa, Damoklesowy «coś, jakieś niebezpieczeństwo lub nieszczęście, stale komuś grozi»: „Piknik pod Wiszącą Skałą” to… … Słownik frazeologiczny
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
kapitulować — dk i ndk IV, kapitulowaćluję, kapitulowaćlujesz, kapitulowaćluj, kapitulowaćował «poddać się, poddawać się nieprzyjacielowi, zaprzestać, zaprzestawać walki, podpisać, podpisywać akt kapitulacji» Kapitulować przed nieprzyjacielem, przed… … Słownik języka polskiego
kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… … Słownik języka polskiego
zaprzestać — dk, zaprzestaćstanę, zaprzestaćstaniesz, zaprzestaćstań, zaprzestaćstał zaprzestawać ndk IX, zaprzestaćstaję, zaprzestaćstajesz, zaprzestaćwaj, zaprzestaćwał «przerwać jakąś czynność, zaniechać robienia czegoś» Zaprzestać walki. Zaprzestał… … Słownik języka polskiego
odsuwać się – odsunąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być otwieranym, odsłanianym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firanki odsuwały się niemal bezszelestnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddalać się trochę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przerywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerywaćam, przerywaća, przerywaćają, przerywaćany {{/stl 8}}– przerwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, przerywaćrwę, przerywaćrwie, przerywaćrwij, przerywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przestawaćstaję, przestawaćstaje, przestawaćwaj {{/stl 8}}– przestać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przestawaćstanę, przestawaćstanie, przestawaćstań {{/stl 8}}{{stl 7}} przerywać robienie czegoś, nie kontynuować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzucaćam, rzucaća, rzucaćają, rzucaćany {{/stl 8}}– rzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rzucaćcę, rzucaćci, rzuć, rzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować szybkim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzucać – rzucić broń — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaprzestawać zbrojnego oporu, poddawać się w sposób niezorganizowany, spontanicznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żołnierze masowo rzucali broń i przechodzili na drugą stronę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień