-
1 zapodziać się
-
2 zapodziać\ się
сов. деваться, деться+przepaść, zawieruszyć się
-
3 zapodziać się
vrto be misplaced lub mislaidThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapodziać się
-
4 zapodziać się
заподітися, загубитися -
5 zapodziać
(-eję, -ejesz); vt perfto misplace, to mislay* * *pf.- dzieję -dziejesz -dziali l. - dzieli, zapodziewać ipf. pot. mislay, misplace, lose; zapodziałam gdzieś okulary I forgot where I put my glasses.pf.zapodziewać się ipf. pot. disappear, vanish, get/be lost, be lost to view/sight.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapodziać
-
6 ul|otnić się
pf — ul|atniać się impf v refl. 1. (wydobyć się) [gaz, ciepło] to leak, to escape; [zapach, woń] to waft- z palnika ulatniał się gaz gas was leaking from a burner2. (zniknąć) [perfumy, spirytus, zapach] to evaporate; [zapach, smród] to vanish, to disappear 3. pot. (oddalić się) [osoba, pojazd] to take off pot.; (zapodziać się) [przedmiot] to vanish, to go missing- złodziej ulotnił się z moją torebką a thief made off with my handbag pot.- ulotnił się jak kamfora he vanished into thin air- z kasy ulotniła się cała gotówka all the cash has vanished from the cash register4. pot. (ulecieć) [nastrój, humor, uczucie] to evaporateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ul|otnić się
-
7 zawieruszyć\ się
zawieruszy|ć sięсов. затеряться, деться;gdzie się \zawieruszyć\ sięłeś? куда ты делся?; okulary się \zawieruszyć\ sięły очки затерялись (пропали)
+ zapodziać się, zagubić się -
8 zawieruszyć się
сов.затеря́ться, де́тьсяgdzie się zawieruszyłeś? — куда́ ты де́лся?
okulary się zawieruszyły — очки́ затеря́лись (пропа́ли)
Syn: -
9 zapachanić sie
1) przepaść2) zagubić się3) zapodziać się -
10 zagubić się
-
11 zagubić\ się
-
12 poginąć
сов. 1. пропасть, потеряться, деться;2. погибнуть, пасть (о многих)+1. zapodziać się 2. zginąć
* * *сов.1) пропа́сть, потеря́ться, де́ться2) поги́бнуть, пасть ( о многих)Syn:zapodziać się 1), zginąć 2) -
13 zgub|ić
pf Ⅰ vt 1. (stracić) to lose [pieniądze, klucz, rękawiczki]- wczoraj zgubiłam parasol yesterday I lost my umbrella ⇒ gubić2. książk. (narazić) to be sb’s undoing książk., to bring [sb] to ruin książk.- zgubiła go zachłanność his greed was his undoing a. brought him to ruin- zgubiła go fałszywym oskarżeniem her trumped-up accusations brought him to ruin ⇒ gubić3. pot. (zmylić) zgubić pościg to shake off one’s pursuer(s) ⇒ gubić 4. (zabłądzić) zgubić szlak to get lost, to lose one’s a. the way- zgubiła z oczu ścieżkę she lost sight of the path ⇒ gubić5. przen. to lose- zgubić myśl to lose one’s train of thought- zgubić rytm/takt to lose the beat, to be out of step- zgubić wątek to lose the thread ⇒ gubićⅡ zgubić się 1. (zabłądzić) to get lost, to lose one’s way- zgubili się w lesie they got lost in the woods ⇒ gubić się2. przen. (stracić orientację) to get lost a. confused- czytaj wolniej, zgubiłam się read more slowly, I’m lost ⇒ gubić się3. (stracić się z oczu) to lose sight of each other- zgubili się w tłumie they lost sight of each other in the crowd ⇒ gubić się4. pot. (zapodziać się) to get lost, to be mislaid- gdzieś mi się zgubiły te zdjęcia I’ve mislaid the photos ⇒ gubić się5. (sprowadzić na siebie nieszczęście) to bring about one’s own downfall książk.■ lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć przysł. (it’s) better to lose with a wise man than win with a fool książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgub|ić
-
14 zapodzi|ać
impf — zapodzi|ewać pf (zapodzieję — zapodziewam) pot. Ⅰ vt to mislay [przedmiot]- zapodziałem gdzieś swoje klucze I’ve mislaid my keysⅡ zapodziać się — zapodziewać się (zgubić się) gdzieś mi się zapodział długopis I’ve mislaid my pen- zajrzała pod łóżko, czy nie zapodziała się tam jakaś skarpetka she looked under the bed to see if there weren’t any socks kicking around there- gdzie oni się zapodziali? what’s going on with them?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapodzi|ać
-
15 деваться
(tylko w cz. przeszłym) podziać się, podziewać się, zapodziać się -
16 zginąć
impf ⇒ zgiąć* * ** * *pf.1. (= stracić życie) perish, die, be killed; zginąć na polu chwały lose one's life on the field of honor.2. (= przepaść) disappear, fade away; oby nie zginęła polska gościnność may the Polish hospitality never disappear.3. (= zapodziać się) get lost; zginęły moje okulary my glasses are missing; czy coś pani zginęło? have you lost anything?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zginąć
-
17 zgi|nąć
pf (zginęła, zginęli) vt 1. (umrzeć) to die; to perish książk.- zginąć bohatersko to die a hero(’s death)- zginąć gwałtowną śmiercią/tragicznie to die a violent/tragic death, to meet a violent/tragic end- zginąć na froncie/wojnie to die at the front/in the war- zginąć na polu walki to die in battle- zginąć od kuli to die from a bullet- zginąć w walce to die fighting a. in combat, to be killed in action- zginąć na morzu to perish at sea- zginąć w pożarze/wypadku to die in a fire/an accident ⇒ ginąć2. przen. (znaleźć się w sytuacji bez wyjścia) to be lost, to be done for- jeśli mi nie pomożesz, zginę if you don’t help me, I’m lost ⇒ ginąć3. przen. (przestać istnieć) [zwyczaj] to disappear, to die out- tradycyjne wartości zginęły traditional values have disappeared- „jeszcze Polska nie zginęła” ‘Poland has not yet perished’4. przen. (zapodziać się) [list, dokumenty] to get lost, to go missing a. astray- zginąć w tłumie to get lost in the crowd- nic wartościowego nie zginęło nothing of value is missing- „zginął pies” ‘dog missing’5. książk. (zaniknąć) to vanish- zginąć w mroku to vanish in the dark, to fade into darkness- wiele szczegółów zginęło w gąszczu informacji many of the details were lost in the mass of informationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgi|nąć
-
18 zagubić zagu·bić
-
19 zagubić
глаг.• затерять* * *потерять, затерять, утерять, разг. задеватьzgubić, zaprzepaścić, zrujnować, zmarnować загубить* * *zagubi|ć\zagubićony сов. потерять, деть, задевать posp.;czuć się \zagubićonym чувствовать себя потерянным
+ zapodziać* * *zagubiony сов.потеря́ть, деть, задева́ть posp.czuć się zagubionym — чу́вствовать себя́ поте́рянным
Syn: -
20 wtry|nić
pf — wtry|niać impf Ⅰ vt pot. 1. (zapodziać) to mislay- wtrynił gdzieś notes he mislaid his notebook2. (wetkąć) to unload pot. [buble, nieświeży towar, zepsuty rower] (komuś on sb)- dorabiał, wtryniając przechodniom ulotki he earned extra money handing out flyers on the streetⅡ wtrynić się — wtryniać się pot. (wepchnąć się) to barge in pot.; to bulldoze one’s way in pot., przen.- wtrynić się do mieszkania to barge into sb’s flatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wtry|nić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zapodziewać się – zapodziać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być gubionym, zapodziewanym; zawieruszać się gdzieś, gubić się, przepadać gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Notatki się gdzieś zapodziały. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapodziać — dk Xb, zapodziaćdzieję, zapodziaćdziejesz, zapodziaćdziej, zapodziaćdział, zapodziaćdziali a. zapodziaćdzieli, zapodziaćdziany rzad. zapodziewać ndk I, zapodziaćam, zapodziaćasz, zapodziaćają, zapodziaćaj, zapodziaćał, zapodziaćany «wetknąć coś… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści … Słownik języka polskiego
zawieruszyć — dk VIb, zawieruszyćszę, zawieruszyćszysz, zawieruszyćrusz, zawieruszyćszył, zawieruszyćszony rzad. zawieruszać ndk I, zawieruszyćam, zawieruszyćasz, zawieruszyćają, zawieruszyćaj, zawieruszyćał, zawieruszyćany, pot. «zagubić, zarzucić»… … Słownik języka polskiego
zginąć — dk Vb, zginąćnę, zginąćniesz, zgiń, zginąćnął, zginąćnęła, zginąćnęli, zginąćnąwszy 1. «ponieść śmierć, zostać zabitym, stracić życie w walce; polec, paść» Zginąć tragicznie. Zginąć śmiercią walecznych. Zginąć na polu chwały. Zginąć za wielką… … Słownik języka polskiego
kamfora — Ulotnić się, zniknąć, rozpłynąć się jak kamfora «odejść niepostrzeżenie, zapodziać się; przepaść bez śladu»: Wczoraj na ostatniej lekcji pióro leżało między nami... I znikło jak kamfora... On je zabrał! K. Makuszyński, Szatan … Słownik frazeologiczny
wyparować — dk IV, wyparowaćruję, wyparowaćrujesz, wyparowaćruj, wyparowaćował, wyparowaćowany wyparowywać ndk VIIIa, wyparowaćowuję, wyparowaćowujesz, wyparowaćowuj, wyparowaćywał, wyparowaćywany 1. «o cieczach: zamienić się w parę, przejść w stan lotny,… … Słownik języka polskiego