-
1 zapalnik
m 1. взрыватель 2. капсюльдетонатор; электродетонатор 3. elektron. игнитор, запальная трубка zapalnik czasowy взрыватель с задержкой zapalnik elektryczny электровоспламенитель, электрозапал zapalnik natychmiastowy взрыватель мгновенного действия zapalnik uderzeniowy взрыватель ударного действия zapalnik zwłoczny zob. zapalnik czasowyKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > zapalnik
-
2 zapalnik
сущ.• взрыватель• грунт• детонатор• запал* * *♂ воен. взрыватель* * *м воен.взрыва́тель -
3 ostatni zapalnik
последний детонаторOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ostatni zapalnik
-
4 wyłączyć zapalnik
выключить детонаторOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyłączyć zapalnik
-
5 trąbka
сущ.• горн• корнет• корнетист• рог• рожок• труба• трубка• хобот• хоботок* * *1) (instrument) горн, рожок, труба2) trąbka (u zwierzęcia) хоботок3) anat. trąbka анат. труба4) trąbka (kształt) трубка (форма)5) biol. trąbka (ssawkowa) биол. трубка (сосательная)jarzeniówka трубка (газосветная)dmuchawka (broń) трубка (духовая)probówka, próbówka трубка (испытательная)fajka трубка (курительная)rurka трубка (провод)słuchawka трубка (телефонная)anat. przewód (np. pokarmowy) анат. трубка (напр. пищеварительная)wojsk. zapalnik воен. трубка (снарядная)geol. komin (np. wulkaniczny) геол. трубка (напр. кимберлитовая)rulon, rurka разг. трубка (рулон)stetoskop разг. трубка (стетоскоп)techn. rurka, tuleja (rozporowa) техн. трубка (дистанционная)techn. lont wolnopalny техн. трубка (зажигательная)techn. obsada (okularu) техн. трубка (окулярная)techn. lampa (np. katodowa, rentgenowska) техн. трубка (напр. рентгеновская, электронно-лучевая)techn. piszczel техн. трубка (стеклодувная)techn. zapłonnik техн. трубка (ударная)techn. pochwa (iglicy) техн. трубка (ударника)* * *trąb|ka♀, мн. Р. \trąbkaek 1. горн. ♂, рожок ♂;\trąbka myśliwska охотничий рожок; \trąbka sygnałowa сигнальный рожок (горн.);
2. трубка (что-л. свёрнутое в трубку);zwinąć w \trąbkakę свернуть трубкой (в трубку);
3. зоол. хоботок ♂* * *ж, мн Р trąbek1) горн m, рожо́к mtrąbka myśliwska — охо́тничий рожо́к
trąbka sygnałowa — сигна́льный рожо́к ( горн)
2) тру́бка (что-л. свёрнутое в трубку)zwinąć w trąbkę — сверну́ть тру́бкой (в тру́бку)
3) зоол. хобото́к m -
6 zapał
сущ.• азарт• бойкость• воодушевление• восторг• горячность• жар• жара• живость• задор• зной• пламенность• пыл• рвение• резвость• рьяность• сила• страстность• страсть• упорство• усердие• энтузиазм* * *азарт, воодушевление, горячность, жар, подъём, пыл, рвение, увлечение, усердие, разг. запалbot. wysuszenie roślin od suszy lub wiatru бот. запалwet. dychawica вет. запал (одышка)wet. rozedma płuc вет. запал (эмфизема лёгких)pot. nakrycie, wpadka разг. запалtechn. zapalnik техн. запал* * *♂, Р. \zapału энтузиазм, воодушевление ň; пыл;z \zapałem с энтузиазмом; ostudzić \zapał охладить пыл; ● słomiany \zapał минутное увлечение
+ entuzjazm, ferwor, pasja* * *м, P zapałuэнтузиа́зм, воодушевле́ние n; пылz zapałem — с энтузиа́змом
ostudzić zapał — охлади́ть пыл
Syn:
См. также в других словарях:
zapalnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} urządzenie służące do odpalania ładunków wybuchowych, pocisków, min itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapalnik — m III, D. a, N. zapalnikkiem; lm M. i «mechanizm, urządzenie powodujące odpalenie ładunku materiału wybuchowego, wybuch pocisku artyleryjskiego, miny, granatu, bomby lotniczej» … Słownik języka polskiego
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
ВЗРЫВАТЕЛЬ — механизм для сообщения начального взрывного импульса разрывному заряду (Болгарский язык; Български) взривател; запалка (Чешский язык; Čeština) rozněcovač (Немецкий язык; Deutsch) Zünder (Венгерский язык; Magyar) robbantókészülék; gyutacs… … Строительный словарь
szrapnel — m I, D. a; lm M. e, D. i 1. wojsk. «pocisk artyleryjski wypełniony kulkami (lotkami), zaopatrzony w ładunek wybuchowy oraz zapalnik czasowy, dzięki któremu rozpryskuje się w dowolnym miejscu na torze swego lotu; używany od drugiej połowy XIX w.… … Słownik języka polskiego
wodorowy — przym. od wodór Jony wodorowe. ∆ Bomba wodorowa «lotnicza bomba termojądrowa o bardzo wielkiej sile wybuchu wyzwalanej podczas syntezy lekkich jąder, najczęściej izotopów wodoru (deuteru) z trytem, zachodzącej w temperaturze wielu milionów stopni … Słownik języka polskiego
bombowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bombowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z bombą, bombami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nalot bombowy. Zamach bombowy. Zapalnik bombowy. Dywizjon bombowy. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, daję, daje, dawaćwaj {{/stl 8}}– dać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, dam, da, dadzą, daj, dany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić kogoś właścicielem lub odbiorcą rzeczy, którą się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. minanie {{/stl 8}}{{stl 7}} układ rysów twarzy oddający pewien przejściowy stan uczuć, nastroju lub mówiący o czyimś charakterze, usposobieniu, nadający twarzy charakterystyczny wygląd, upodabniający daną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
minowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z miną, ładunkiem wybuchowym; złożony z min : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ładunek, zapalnik minowy. Zapora minowa. Pole minowe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbrajaćam, rozbrajaća, rozbrajaćają, rozbrajaćany {{/stl 8}}– rozbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbrajaćbroję, rozbrajaćbroi, rozbrajaćbrój, rozbrajaćbrojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień