Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

zapalić

  • 41 zapal|ić

    pf — zapal|ać impf vt 1. (rozpalić) to light [świeczkę, gaz]
    - zapalić ogień w kominku to light the fire
    - zapalić ognisko to light a fire
    - zapalona zapałka a lighted match
    2. (włączyć) to switch on, to turn on [lampę, latarkę, światło]
    - jeździć z zapalonymi światłami to drive with the headlights on
    - spać przy zapalonym świetle to sleep with the light on
    3. (o papierosie, fajce) to light up [papierosa, fajkę]
    - mogę zapalić? do you mind if I smoke?
    4. pot. (uruchomić) to start [samochód, silnik]; to put on, to switch on [radio, telewizor]
    - samochód mi nie zapalił a. nie chciał zapalić my car wouldn’t start
    5. (wzbudzić zapał) to mobilize [osobę]
    - zapalić kogoś do działania to stir sb into action
    zapalić sięzapalać się 1. (zacząć się palić) [budynek, dach, słoma] to catch fire; [zapałka, świeczka, ogień] to light
    - zapalić się samoczynnie to self-ignite
    - zapalić się od iskry to catch fire from a spark
    - świeczka nie chciała się zapalić the candle wouldn’t light
    2. (włączyć się) [światło] to go on; [oczy] to light up
    - na niebie zapaliły się gwiazdy książk. the stars came out
    - w jej oczach zapaliły się figlarne ogniki her eyes lit up with a mischievous glint
    - jego oczy zapaliły się gniewem his eyes lit up with anger
    3. (nabrać zapału) to become enthusiastic (do czegoś about sth) 4. książk. (doświadczyć gwałtownych uczuć) zapalać się w dyskusji to grow heated in a discussion

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapal|ić

  • 42 ignite

    [ɪg'naɪt] 1. vt 2. vi
    * * *
    (to (cause to) catch fire: Petrol is easily ignited.) zapalić (się)

    English-Polish dictionary > ignite

  • 43 light

    [laɪt] 1. n
    światło nt; ( for cigarette etc) ogień m

    to turn the light on/off — zapalać (zapalić perf)/gasić (zgasić perf) światło

    to cast/shed or throw light on ( fig)rzucać (rzucić perf) światło na +acc

    2. vt; pt, pp lit
    candle, cigarette zapalać (zapalić perf); fire rozpalać (rozpalić perf); room oświetlać (oświetlić perf); sky rozświetlać (rozświetlić perf)
    Phrasal Verbs:
    3. adj
    lekki; (pale, bright) jasny
    * * *
    I 1. noun
    1) (the brightness given by the sun, a flame, lamps etc that makes things able to be seen: It was nearly dawn and the light was getting stronger; Sunlight streamed into the room.) światło
    2) (something which gives light (eg a lamp): Suddenly all the lights went out.) światło
    3) (something which can be used to set fire to something else; a flame: Have you got a light for my cigarette?) ogień
    4) (a way of viewing or regarding: He regarded her action in a favourable light.) światło
    2. adjective
    1) (having light; not dark: The studio was a large, light room.) jasny
    2) ((of a colour) pale; closer to white than black: light green.) jasny
    3. [lit] verb
    1) (to give light to: The room was lit only by candles.) oświetlić
    2) (to (make something) catch fire: She lit the gas; I think this match is damp, because it won't light.) zapalić
    - lighting
    - lighthouse
    - light-year
    - bring to light
    - come to light
    - in the light of
    - light up
    - see the light
    - set light to
    II
    1) (easy to lift or carry; of little weight: I bought a light suitcase for plane journeys.) lekki
    2) (easy to bear, suffer or do: Next time the punishment will not be so light.) lekki
    3) ((of food) easy to digest: a light meal.) lekki
    4) (of less weight than it should be: The load of grain was several kilos light.) za lekki
    5) (of little weight: Aluminium is a light metal.) lekki
    6) (lively or agile: She was very light on her feet.) zwinny, chyży
    7) (cheerful; not serious: light music.) lekki
    8) (little in quantity; not intense, heavy, strong etc: light rain.) lekki
    9) ((of soil) containing a lot of sand.) lekki, piaszczysty
    - light-headed
    - light-hearted
    - lightweight
    - get off lightly
    - make light of
    - travel light
    III = light on - past tense, past participle lit [lit] - verb
    (to find by chance: While wandering round the town, we lit on a very cheap restaurant.) natknąć się na

    English-Polish dictionary > light

  • 44 papieros

    m (A papierosa a. papieros) cigarette
    - paczka papierosów a packet of cigarettes
    - palić papierosy to smoke cigarettes
    - zaciągnąć się papierosem to drag on a cigarette
    - zapalić/zgasić papierosa to light/put out a cigarette
    * * *
    -sa, -sy; loc sg - sie; m
    * * *
    mi
    Gen. i Acc. -a cigarette; pudełko papierosów pack of cigarettes; zapalić papierosa smoke a cigarette, light up a cigarette.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > papieros

  • 45 zapalać

    impf zapalić
    * * *
    (-am, -asz); perf -; vt
    (zapałkę, papierosa, fajkę) to light; ( silnik) to start; (światło, lampę) to turn on, to switch on
    * * *
    ipf.
    1. (= wzniecać ogień) kindle, set on fire, set fire, light; zapalać zapałkę strike a match; zapalać papierosa/fajkę light a cigarette/a pipe; mogę zapalić? can I have a smoke?; zapali pan? would you like to smoke?
    2. (= włączać) light, switch on, ignite.
    3. (= rozbudzać entuzjazm) animate, inflame, rouse ( kogoś sb, do czegoś into sth), excite.
    4. pot. (= uruchamiać silnik) kick over, ignite, start.
    ipf.
    1. (= zajmować się ogniem) catch fire.
    2. (= zaczynać się świecić) be lit, shine.
    3. (= nabierać entuzjazmu) become enthusiastic ( do czegoś over sth).
    4. (= podniecać się) be fired up, be excited ( do czegoś about sth).

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapalać

  • 46 закурить

    глаг.
    • zajarać
    • zapalić
    * * *
    (papierosa, fajkę itp.) zaćmić, zakopcić разг., (papierosa itp.) zakurzyć, zapalić

    Русско-польский словарь > закурить

  • 47 elektryczność

    сущ.
    • электричество
    * * *
    электричество ň;

    założyć \elektryczność раз/, провести электричество; zapalić, zgasić \elektryczność раз/, зажечь, потушить свет

    * * *
    ж
    электри́чество n

    założyć elektrycznośćразг. провести́ электри́чество

    zapalić, zgasić elektryczność — разг. заже́чь, потуши́ть свет

    Słownik polsko-rosyjski > elektryczność

  • 48 kusić

    глаг.
    • завлекать
    • заманивать
    • искушать
    • обольстить
    • обольщать
    • очаровывать
    • привлекать
    • соблазнить
    • соблазнять
    • совратить
    • совращать
    * * *
    kusi|ć
    kuszę, kuszony несов. соблазнять, прельщать; искушать;

    \kusićło go, aby zapalić papierosa ero так и подмывало закурить; ● \kusić los (szczęście) искушать судьбу

    + nęcić, wabić, pociągać

    * * *
    kuszę, kuszony несов.
    соблазня́ть, прельща́ть; искуша́ть

    kusiło go, aby zapalić papierosa — его́ так и подмыва́ло закури́ть

    - kusić szczęście
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kusić

  • 49 motor

    сущ.
    • двигатель
    • мотор
    • моторка
    • мотоцикл
    * * *
    1) pot. motor, motocykl мотоцикл
    2) przen. motor (przyczyna, siła napędowa) перен. движущая сила
    3) motor (silnik) мотор (двигатель)
    akcja! (polecenie rozpoczęcia zdjęć) мотор! (команда начать съёмку)
    samochód, auto разг. мотор (автомобиль)
    * * *
    ♂, Р. \motoru 1. мотор, двигатель;

    \motor elektryczny электомотор; zapalić (zapuścić) \motor завести (запустить) мотор;

    2. перен. а) двигатель, пружина ž;
    б) (о kimś) душа ž; зачинщик; 3. разг. мотоцикл
    +

    1. silnik 2. sprężyna 3. motocykl

    * * *
    м, Р motoru
    1) мото́р, дви́гатель

    motor elektryczny — электомото́р

    zapalić (zapuścić) motor — завести́ (запусти́ть) мото́р

    2) перен.
    а) дви́гатель, пружи́на ż
    б) ( o kimś) душа́ ż; зачи́нщик
    3) разг. мотоци́кл
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > motor

  • 50 podpalić

    глаг.
    • поджечь
    • подпалить
    * * *
    podpal|ić
    \podpalićony сов. 1. поджечь;
    2. w czym, pod czym растопить что;

    \podpalić w piecu растопить печь;

    3. подпалить, припалить
    +

    2. rozpalić, zapalić 3. przypalić

    * * *
    podpalony сов.
    1) подже́чь
    2) w czym, pod czym растопи́ть что

    podpalić w piecu — растопи́ть печь

    3) подпали́ть, припали́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podpalić

  • 51 przepraszać

    глаг.
    • извиниться
    • извинять
    • извиняться
    • оправдывать
    • простить
    • прощать
    * * *
    przeprasza|ć
    несов. kogo просить прощения (извинения|y кого;

    \przepraszaćm простите, извините; \przepraszaćm, czy mogę zapalić? разрешите закурить?

    * * *
    несов. kogo
    проси́ть проще́ния (извине́ния) у кого

    przepraszam — прости́те, извини́те

    przepraszam, czy mogę zapalić? — разреши́те закури́ть?

    Słownik polsko-rosyjski > przepraszać

  • 52 rozgrzać

    глаг.
    • отогреть
    • прогреть
    • разогреть
    * * *
    rozgrza|ć
    \rozgrzaćny сов. 1. разогреть;
    2. воодушевить, зажечь
    +

    1. ogrzać 2. zapalić

    * * *
    rozgrzany сов.
    1) разогре́ть
    2) воодушеви́ть, заже́чь
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozgrzać

  • 53 światło

    сущ.
    • освещение
    • свет
    • светило
    • сияние
    * * *
    свет (освещение)
    jasno, widno светло
    * * *
    świat|ło
    ☼,
    +

    świetle, мн. Р. \światłoeł 1. свет ♂; освещение;

    \światło dzienne дневной свет; \światło elektryczne электрический свет; zgasić, zapalić \światło потушить, зажечь (включить) свет;

    2. \światłoła мн. огни;

    \światłoła sygnałowe сигнальные огни; \światłoła (sygnalizacyjne) светофор; włączyć \światłoła długie (drogowe), krótkie включить дальний, ближний свет (в автомобиле);

    3. тех. просвет ♂;

    \światło rury просвет трубы;

    4. полигр. пробел ♂;
    ● rzucić \światło na coś пролить (бросить) свет на что-л.;

    wydobyć na \światło dzienne извлечь на свет (божий)

    * * *
    c, П świetle, мн P świateł
    1) свет m; освеще́ние

    światło dzienne — дневно́й свет

    światło elektryczne — электри́ческий свет

    zgasić, zapalić światło — потуши́ть, заже́чь (включи́ть) свет

    2) światła мн огни́

    światła sygnałowe — сигна́льные огни́

    światła (sygnalizacyjne) — светофо́р

    włączyć światła długie (drogowe), krótkie — включи́ть да́льний, бли́жний свет ( в автомобиле)

    3) тех. просве́т m

    światło rury — просве́т трубы́

    4) полигр. пробе́л m
    - wydobyć na światło dzienne

    Słownik polsko-rosyjski > światło

  • 54 zaćmić

    глаг.
    • затмить
    • туманить
    * * *
    zaćm|ić
    \zaćmićij, \zaćmićiony сов. 1. затмить;

    chmura \zaćmićiła słońce туча закрыла солнце; \zaćmić sławą затмить (славой);

    2. (papierosa, fajkę itp.) закурить, задымить;

    ● \zaćmić umysł (przytomność) помрачить ум;

    \zaćmićił ząb заныл зуб
    +

    1. zaciemnić, zasłonić;

    prześcignąć, przewyższyć, przyćmić 2. zapalić
    * * *
    zaćmij, zaćmiony сов.
    1) затми́ть

    chmura zaćmiła słońce — ту́ча закры́ла со́лнце

    zaćmić sławą — затми́ть (сла́вой)

    2) (papierosa, fajkę itp.) закури́ть, задыми́ть
    - zaćmić przytomność
    - zaćmił ząb
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaćmić

  • 55 zakopcić

    глаг.
    • закоптить
    * * *
    zakopc|ić
    \zakopcićę, \zakopcićony сов. 1. закоптить;
    2. разг. закурить, задымить
    +

    1. okopcić, zadymić 2. zapalić

    * * *
    zakopcę, zakopcony сов.
    1) закопти́ть
    2) разг. закури́ть, задыми́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zakopcić

  • 56 zapalać

    глаг.
    • возбуждать
    • воспалить
    • воспалять
    • воспламенить
    • воспламенять
    • загореться
    • зажечь
    • зажигать
    • закуривать
    • запалить
    • засветить
    • засветиться
    • поджигать
    • разжечь
    • разжигать
    • растапливать
    * * *
    zapala|ć
    \zapalaćny несов. 1. зажигать;
    2. закуривать; 3. затапливать; растапливать; 4. перен. воодушевлять, вдохновлять; ср. zapalić
    +

    4. zagrzewać

    * * *
    zapalany несов.
    1) зажига́ть
    2) заку́ривать
    3) зата́пливать; раста́пливать
    4) перен. воодушевля́ть, вдохновля́ть; ср. zapalić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zapalać

  • 57 zapłonąć

    глаг.
    • возгореться
    • воспалить
    • воспламенить
    • воспламенять
    • загореть
    • загореться
    • зажечь
    • зажигать
    • запалить
    • запылать
    • разжечь
    • разжигать
    • растапливать
    * * *
    zapłon|ąć
    сов. запылать;

    ognisko \zapłonąćęło костёр запылал; policzki \zapłonąćęły щёки запылали; \zapłonąć nienawiścią воспылать ненавистью

    + zapalić się, rozgorzeć

    * * *
    сов.
    запыла́ть

    ognisko zapłonęło — костёр запыла́л

    policzki zapłonęły — щёки запыла́ли

    zapłonąć nienawiścią — воспыла́ть не́навистью

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zapłonąć

  • 58 zaświecić

    глаг.
    • зажечь
    • засветить
    • засветиться
    * * *
    zaświec|ić
    \zaświecićę, \zaświecićony сов. 1. засветить (начать светить);
    2. (zapalić) зажечь (свет, лампу etc.); 3. зажечься, загореться;

    \zaświecićiły latarnie зажглись фонари

    * * *
    zaświecę, zaświecony сов.
    1) засвети́ть ( начать светить)
    2) ( zapalić) заже́чь (свет, лампу и т. п.)
    3) заже́чься, загоре́ться

    zaświeciły latarnie — зажгли́сь фонари́

    Słownik polsko-rosyjski > zaświecić

  • 59 запалити

    zapałyty
    дієсл.

    запалити / погасити газ — zapalić / zgasić gaz

    Українсько-польський словник > запалити

  • 60 misfire

    [mɪs'faɪə(r)]
    vi
    plan spełznąć ( perf) na niczym, nie wypalić ( perf) (inf); car engine nie zapalać (nie zapalić perf)
    * * *
    1) ((of a gun, bomb etc) to fail to explode or catch fire.) nie wypalić, eksplodować
    2) ((of a motor engine) to fail to ignite properly.) nie zapalić
    3) ((of a plan etc) to go wrong.) spełznąć na niczym

    English-Polish dictionary > misfire

См. также в других словарях:

  • zapalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zapalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zapalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zapalićlę, zapalićli, zapalićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} pobudzić kogoś do działania;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalić — kaganek, kaganiec oświaty zob. oświata. Zapalić komuś, czemuś, dla kogoś, dla czegoś zielone światło zob. zielony 4 …   Słownik frazeologiczny

  • zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

  • zapalić zielone światło — {{/stl 13}}{{stl 7}} umożliwić, ułatwić robienie czegoś, rozwój, sprawne działanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalić zielone światło dla prywatnej inicjatywy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapalać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalać się – zapalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować się ogniem, płomieniem; zaczynać się palić, tlić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las zapalił się od wypalanych traw. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapalać — → zapalić …   Słownik języka polskiego

  • zapalać — Zapalić kaganek, kaganiec oświaty zob. oświata. Zapalić komuś, czemuś, dla kogoś, dla czegoś zielone światło zob. zielony 4 …   Słownik frazeologiczny

  • zapalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zapalaćam, zapalaća, zapalaćają, zapalaćany {{/stl 8}}– zapalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zapalaćlę, zapalaći, zapalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzniecać ogień,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozapalać — dk I, pozapalaćam, pozapalaćasz, pozapalaćają, pozapalaćaj, pozapalaćał, pozapalaćany 1. «zapalić wiele czegoś, zapalić w wielu miejscach; zapalić jedno po drugim» Pozapalać lampy, świece. Pozapalać wszystkie światła. 2. «rozpalić, rozniecić… …   Słownik języka polskiego

  • zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»