zaobserwować

См. также в других словарях:

• zaobserwować — dk IV, zaobserwowaćrwuję, zaobserwowaćrwujesz, zaobserwowaćrwuj, zaobserwowaćował, zaobserwowaćowany «obserwując zauważyć coś albo kogoś; dostrzec, spostrzec» Zaobserwować samolot. Zaobserwować jakieś zmiany. Czyś niczego nie zaobserwował w jego… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

• dojrzeć — I dk VIIb, dojrzećjrzę, dojrzećjrzysz, dojrzećjrzyj, dojrzećjrzał, dojrzećjrzeli, dojrzećjrzany 1. forma dk czas. doglądać (p.) 2. «dostrzec, zobaczyć, ujrzeć» Nie móc czegoś dojrzeć. Dojrzeć coś z trudnością. przen. «zauważyć, zaobserwować»… …   Słownik języka polskiego

• napatrzyć się — dk VIb, napatrzyć sięrzę się, napatrzyć sięrzysz się, napatrzyć siępatrz się, napatrzyć sięrzył się «przyjrzeć się czemuś dobrze, przez dłuższy czas; zaobserwować coś dokładnie; zobaczyć wiele czegoś» Napatrzyć się na krzywdy, cierpienia.… …   Słownik języka polskiego

• obserwowalny — «dający się obserwować, zaobserwować, możliwy do zaobserwowania» Obserwowalny fakt. Obserwowalne zjawisko …   Słownik języka polskiego

• odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… …   Słownik języka polskiego

• poodkrywać — dk I, poodkrywaćam, poodkrywaćasz, poodkrywaćają, poodkrywaćaj, poodkrywaćał, poodkrywaćany 1. «odkryć, odsłonić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, odsłonić w wielu miejscach» Zebrani poodkrywali głowy. 2. «dokonać wielu odkryć, wynaleźć… …   Słownik języka polskiego

• za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

• dojrzeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}doglądać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dojrzeć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, dojrzećjrzę, dojrzećjrzy, dojrzećjrzał, dojrzećjrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• indywidualizować się – zindywidualizować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} czynić siebie indywidualnym, nabierać cech indywidualnych :{{/stl 33}}{{stl 10}}Można zaobserwować, jak indywidualizuje się styl jego twórczości. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień