-
1 zámožný
zámožný wohlhabend, vermögend -
2 zámožný
zámožný wohlhabend, vermögend -
3 zámožný
zámožnýfortunéopulent (kniž.)aisé -
4 zamożny
adjaffluent, wealthy* * *a.wealthy, affluent, rich, substantial, well-off, well-to-do, moneyed, prosperous.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamożny
-
5 zamożny
zamożny wohlhabend, vermögend -
6 zamożny
-
7 zamożny
прил.• благоприятный• богатый• зажиточный• изобилующий• обильный• состоятельный* * *zamożn|y\zamożnyi, \zamożnyiejszy зажиточный; богатый+bogaty, majętny
* * *zamożni, zamożniejszyзажи́точный; бога́тыйSyn: -
8 zámožný
-
9 zámožný
Ar bienestanteabonadoabrigadoacaudaladoacomodadoadineradoafortunadocaudalosodinerosofortunadoholgadopoderosopudientericovalioso -
10 zamożny
1. aisé2. cossu3. fortuné4. opulent5. pécunieux6. riche -
11 zamożny
adjwohlhabend, vermögend -
12 zamożny
pasur -
13 zámožný
-
14 zamożny
adj(= bogaty) wealthy -
15 zamożny
[заможни]adj -
16 zamożny
turtingas -
17 zamożny
заможний, багатий -
18 zamożny
1 masalapî2 mayáman3 saganà -
19 zamożny
abadan; adyl -
20 zámožný
ευκατάστατος
См. также в других словарях:
zamożny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zamożnyni, zamożnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} dysponujący dużym majątkiem, posiadający duże dochody; bogaty, dostatni, majętny, dobrze sytuowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamożny człowiek, obywatel, gospodarz. Zamożna… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamożny — zamożnyni, zamożnyniejszy «posiadający duży majątek, żyjący w dostatku; bogaty, majętny» Zamożny dom. Zamożna instytucja. Zamożna rodzina. Średnio zamożny rzemieślnik. Byli najzamożniejsi w okolicy … Słownik języka polskiego
bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… … Słownik języka polskiego
Боровяцкие говоры польского языка — … Википедия
arcybogaty — arcybogatyaci 1. «bardzo bogaty; zamożny, majętny» Arcybogaci ludzie. 2. «obfity, wspaniały, świetny» Arcybogate dekoracje, stroje … Słownik języka polskiego
bogacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek bogaty, zamożny, majętny» Miał wielkie dobra, był bogaczem. Rzucać pieniędzmi jak bogacz … Słownik języka polskiego
choreg — m III, DB. a, N. choreggiem; lm M. choregedzy a. owie, DB. ów hist. «w starożytnych Atenach: zamożny obywatel, mający obowiązek wystawienia na swój koszt chóru do widowisk teatralnych lub muzycznych» … Słownik języka polskiego
ciepły — ciepłypli, ciepłyplejszy 1. «mający temperaturę pośrednią między gorącem a zimnem» Ciepły deszcz, wiatr, klimat, dzień. Ciepły chleb, obiad. Ciepły piec, pokój. Myć się ciepłą wodą. ∆ Ciepłe barwy, kolory, tony itp., ciepły koloryt «barwy o… … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
dostatni — dostatniniejszy «odznaczający się dostatkiem; zamożny, zasobny, bogaty; świadczący o dostatku» Dostatni dom. Dostatnie gospodarstwo. Pędzić dostatnie życie … Słownik języka polskiego