zakuć

См. также в других словарях:

• zakuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zakuwać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zakuć — dk Xa, zakućkuję, zakućkujesz, zakućkuj, zakućkuł, zakućkuty zakuwać ndk I, zakućam, zakućasz, zakućają, zakućaj, zakućał, zakućany 1. «kuciem zamknąć, zamocować coś» Zakuć nity. Zakuć pęknięty łańcuch. ◊ Zakuć kogoś w kajdany «założyć komuś… …   Słownik języka polskiego

• zakuwać — → zakuć …   Słownik języka polskiego

• zakuwać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakuwaćam, zakuwaća, zakuwaćają, zakuwaćany {{/stl 8}}– zakuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zakuwaćkuję zakuwaćkuje, zakuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kując,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kajdany — blp, D. kajdan «żelazne łańcuchy do skuwania rąk i nóg więźniom» Brzęk kajdan. Dźwigać kajdany. Okuć, zakuć kogo w kajdany. Nałożyć, włożyć, założyć komu kajdany. Chodzić w kajdanach. przen. «okowy, pęta; niewola» Kajdany rodzinne. Kajdany życia …   Słownik języka polskiego

• łańcuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych, tworzących rodzaj sznura, mający zastosowanie w technice, jako ozdoba itp.; czasem (zwykle w lm): okowy, kajdany» Złoty łańcuch. Łańcuch przegubowy. Łańcuchy kotwicy.… …   Słownik języka polskiego

• okowa — ż IV, CMs. okowawie; lm D. oków zwykle w lm, podn. «łańcuchy, kajdany» Zakuć w okowy. przen. Rzeka w okowach lodu. Skruszyć okowy przesądów …   Słownik języka polskiego

• zakuty — zakutyuci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zakuć (p.) zakuty w użyciu przym. «bezmyślny, tępy, ograniczony» Zakuty fanatyk czegoś. ◊ posp. Zakuta pała, zakuty łeb «o kimś tępym, niezdolnym, nieinteligentnym» …   Słownik języka polskiego

• kajdany — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. kajdanyan {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żelazne obręcze i łańcuchy do krępowania rąk i nóg więźniów; okowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brzęk kajdan. Zakuć w kajdany. Włożyć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. nicie {{/stl 8}}{{stl 7}} metalowy bolec zakończony z jednej strony łbem, służący do łączenia na stałe elementów metalowych przez umieszczenie go w otworze wykonanym w tych elementach i zaklepanie, zakucie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień