-
1 zakołatać
глаг.• застучать -
2 zapukać
глаг.• застучать• стукать• стучать• стучаться• толкаться* * *сов. застучать; постучать;\zapukać do drzwi постучать(ся) в дверь
+ zakołatać, zastukać* * *сов.застуча́ть; постуча́тьzapukać do drzwi — постуча́ть(ся) в дверь
Syn:zakołatać, zastukać -
3 zastukać
глаг.• застучать* * *сов. застучать, постучать, заколотить;\zastukać do drzwi постучать в дверь
+ zapukać, zako-łatać* * *сов.застуча́ть, постуча́ть, заколоти́тьzastukać do drzwi — постуча́ть в дверь
Syn:
См. также в других словарях:
zakołatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa a. VIIIa, zakołataćaczę || zakołataćacę || zakołataćam, zakołataćacze || zakołataćace || zakołataća, zakołataćaczą || zakołataćacą || zakołataćają {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć w coś kilka razy, powodując powstanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakołatać — dk IX, zakołataćaczę (zakołataćacę), zakołataćaczesz (zakołataćacesz), zakołataćacz, zakołataćał, rzad. I, zakołataćam, zakołataćasz, zakołataćają, zakołataćaj, zakołataćał «uderzając o coś, spowodować głuchy odgłos; zastukać, załomotać»… … Słownik języka polskiego
zakołatać — Serce zakołatało nadzieją, lękiem zob. serce 23 … Słownik frazeologiczny
zastukać — dk I, zastukaćam, zastukaćasz, zastukaćają, zastukaćaj, zastukaćał «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, spowodować charakterystyczny odgłos; wydać taki odgłos wskutek uderzeń; zapukać, zakołatać» Zastukać do drzwi. Zastukać ołówkiem… … Słownik języka polskiego
