zaklęcia

См. также в других словарях:

• zaklęcie — n I 1. rzecz. od zakląć. 2. lm D. zaklęcieęć «gorąca prośba, błaganie» Żarliwe zaklęcia. Nie pomogły żadne zaklęcia. 3. lm D. zaklęcieęć «magiczna formułka wywołująca rzekomo nadprzyrodzone skutki (występująca w baśniach, w pierwotnych obrzędach… …   Słownik języka polskiego

• zaklęcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zakląć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaklęcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zaklęcieęć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Andrzej Koszewski — (* 26. Juli 1922 in Posen) ist ein polnischer Komponist, Musikwissenschaftler und pädagoge. Koszewski sang seit seiner Gymnasialzeit im Kathedralchor von Posen. Nach dem Zweiten Weltkrieg studierte er von 1945 bis 1950 Musikwissenschaft und… …   Deutsch Wikipedia

• trup — 1. pot. Choćbym, żebym miał paść trupem, (to)...; prędzej trupem padnę, nim... «powiedzenie używane w sytuacji, kiedy ktoś w żadnym wypadku nie chce się na coś zgodzić, pozwolić na coś, czy czegoś zrobić»: Choćbym miał paść trupem, nie pozwolę,… …   Słownik frazeologiczny

• zaczerpnąć — powietrza, tchu, oddechu a) «wciągnąć w płuca powietrze»: Wszelkie zaklęcia należało odczytywać bez zaczerpnięcia tchu, gdyż w razie przerwy traciły swą moc. Z. Kossak, Przymierze. Gdzie Francuz? – pytał gorączkowo, wylewając słowa z ust razem z… …   Słownik frazeologiczny

• bodaj — 1. «partykuła rozpoczynająca zdania wyrażające życzenia, zaklęcia itp. (często w połączeniu z zakończeniami osobowymi, zwłaszcza trybu przypuszczającego, np. bodajeś, bodajbyś, bodajbyście oraz z orzeczeniem w formie imiesłowu czasu przeszłego)»… …   Słownik języka polskiego

• czarodziejski — przym. od czarodziej Laska, pałeczka, różdżka czarodziejska. Czarodziejskie ziele. Czarodziejskie zaklęcia …   Słownik języka polskiego

• egzorcyzm — m IV, D. u, Ms. egzorcyzmzmie; lm M. y rel. «forma zaklęcia zmierzająca do usunięcia z człowieka lub rzeczy złych mocy; w kościele katolickim: obrzęd liturgiczny mający na celu usunięcie wpływu szatana na osobę lub rzecz» Dokonywać egzorcyzmów.… …   Słownik języka polskiego

• formuła — ż IV, CMs. formułaule; lm D. formułauł «ustalony przepis, prawidło, wzór; określenie ujęte w zwięzłą formę, czasem mające charakter hasła, maksymy» Grzecznościowa, oklepana, stereotypowa formuła. Formuła prawna. Formuła przysięgi, wypowiedzi,… …   Słownik języka polskiego

• gusła — blp, D. gusłaseł «obrzędy towarzyszące praktykom magicznym; czary, wróżby, zabobony, zaklęcia» Wierzyć w gusła. Bać się guseł …   Słownik języka polskiego

• guślarski — «odnoszący się do guseł, guślarstwa, guślarza» Guślarski obyczaj. Guślarskie zaklęcia …   Słownik języka polskiego