-
1 interest
['ɪntrɪst] 1. n(desire to know, pastime)2. vtinterest (in) — zainteresowanie nt ( +instr); (advantage, profit) interes m; ( COMM) ( in company) udział m; ( sum of money) odsetki pl, procent m
compound/simple interest — procent składany/zwykły
his main interest is … — interesuje się głównie +instr
it is in our interest to … — jest or leży w naszym interesie, żeby +infin
* * *['intrəst, ]( American[) 'intərist] 1. noun1) (curiosity; attention: That newspaper story is bound to arouse interest.) zainteresowanie2) (a matter, activity etc that is of special concern to one: Gardening is one of my main interests.) zainteresowanie3) (money paid in return for borrowing a usually large sum of money: The (rate of) interest on this loan is eight per cent; ( also adjective) the interest rate.) procent4) ((a share in the ownership of) a business firm etc: He bought an interest in the night-club.) udział5) (a group of connected businesses which act together to their own advantage: I suspect that the scheme will be opposed by the banking interest (= all the banks acting together).) koła, sfery2. verb1) (to arouse the curiosity and attention of; to be of importance or concern to: Political arguments don't interest me at all.) interesować2) ((with in) to persuade to do, buy etc: Can I interest you in (buying) this dictionary?) zainteresować•- interesting
- interestingly
- in one's own interest
- in one's interest
- in the interests of
- in the interest of
- lose interest
- take an interest -
2 absorption
[əb'sɔːpʃən]n( of liquid) absorpcja f, wchłanianie nt; ( of light) absorpcja f, pochłanianie nt; ( assimilation) asymilacja f; ( interest) zainteresowanie nt, zaangażowanie nt* * *[-'zo:p-]noun wchłanianie -
3 lose interest
(to stop being interested: He used to be very active in politics, but he's lost interest now.) stracić zainteresowanie
См. также в других словарях:
zainteresowanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zainteresować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciekawość, chęć poznania, dowiedzenia się czegoś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zainteresowanie — n I 1. rzecz. od zainteresować. 2. «ciekawość, chęć dowiedzenia się o czymś, zobaczenia czegoś» Wypytywać się o kogoś z zainteresowaniem. 3. «pociąg, sympatia do kogoś» Wzbudzić w kimś zainteresowanie. 4. zwykle w lm, D. zainteresowanieań «zakres … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… … Słownik frazeologiczny
ciekawić — ndk VIa, ciekawićwię, ciekawićwisz, ciekawićaw, ciekawićił «budzić ciekawość, zainteresowanie; interesować, zajmować; zaciekawiać» Ciekawił ją ten chłopak. Ciekawiła go nowa szkoła. ciekawić się książk. «okazywać ciekawość, przejawiać… … Słownik języka polskiego
ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… … Słownik języka polskiego
interesować — ndk IV, interesowaćsuję, interesowaćsujesz, interesowaćsuj, interesowaćował «wzbudzić zainteresowanie, zaciekawienie; zaciekawiać, zajmować, obchodzić kogoś» Coś kogoś bardzo, żywo interesuje. Interesujący kogoś temat. Interesująca nas rozmowa.… … Słownik języka polskiego
obojętnieć — ndk III, obojętniećeję, obojętniećejesz, obojętniećej, obojętniećniał, obojętniećnieli 1. «stawać się obojętnym, niewrażliwym, tracić zainteresowanie dla kogoś lub czegoś» Obojętnieć w uczuciach. Obojętnieć na ból. 2. «przestawać budzić czyjeś… … Słownik języka polskiego
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
ciekawski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciekawskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazujący wielką ciekawość, zainteresowanie otaczającą rzeczywistością; nieumiejący być obojętnym wobec otoczenia; dociekliwy, ciekawy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciekawy — I {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}ciekaw {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, ciekawywi, ciekawywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbudzający zainteresowanie, chęć poznania, zajmujący,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
