-
1 zagryźć
глаг.• загрызть• заесть• закусить• кусать• кусаться• откусить• покусать• укусить* * *zagry|źć\zagryźćzę, \zagryźćziony сов. 1. закусить, заесть (чём-л.);\zagryźć po czymś закусить что-л., после чего-л.; 2. прикусить;\zagryźć język прикусить язык;
3. (na śmierć) загрызть+1. przegryźć, przekąsić 2. przygryźć
* * *zagryzę, zagryziony сов.1) закуси́ть, зае́сть (чем-л.)zagryźć po czymś — закуси́ть что́-л., по́сле чего́-л.
2) прикуси́тьzagryźć język — прикуси́ть язы́к
3) ( na śmierć) загры́зтьSyn: -
2 zagryźć
-
3 zagryźć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagryźć
-
4 zagryźć
dévorer -
5 zagryźć
[загрижьчь]v.dk -
6 zagryźć
1. загризти, прикусити;2. закусити (прост.) -
7 zagryźć (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagryźć (się)
-
8 zagryźć się
-
9 zagryźć\ się
-
10 zagryzać
глаг.• заедать• закусывать* * *zagryza|ć\zagryzaćny несов. 1. закусывать, заедать (чём-л.);2. прикусывать; ср. zagryźć 1,2+1. przegryzać 2. przygryzać
* * *zagryzany несов.1) заку́сывать, заеда́ть (чем-л.)2) прику́сывать; ср. zagryźć 1), 2)Syn:przegryzać 1), przygryzać 2) -
11 zagry|źć1
pf — zagry|zać impf (zagryzę, zagryziesz, zagryzł, zagryzła, zagryźli — zagryzam) Ⅰ vt 1. (zakąszać) zagryzał wódkę kiełbasą he ate a bit of sausage after downing his vodka- jadł śledzia, zagryzając razowym chlebem he ate brown bread with his herring2. (spowodować śmierć) [zwierzę] to bite [sb] to death- wilki zagryzły owcę the wolves killed a sheep3. (gryźć) zagryźć wargi a. usta to bite one’s lip(s)- zagryzła wargi do krwi she bit her lips till they bledⅡ zagryźć się — zagryzać się 1. (rozszarpać zębami) [zwierzęta] to bite each other to death 2. przen. [osoby] to torment each other 3. przen. (zamartwić się) [osoba] to worry oneself sick- zagryzała się chorobą matki/brakiem pieniędzy she worried herself sick about her mother’s illness/the shortage of moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagry|źć1
-
12 zagryzać
zagryzać wódkę śledziem einen Hering zum Wodka essen, beim Trinken einen Hering zwischendurch essen;zagryzać wargi sich auf die Lippen beißen;zagryzać usta do krwi sich die Lippen wund beißen;zagryźć pf (zabić) totbeißen, zu Tode beißen -
13 zagryzać
impf ⇒ zagryźć1* * *( o zwierzętach) to bite to death; (o człowieku: wargi) to bite* * *ipf.1. (= zakąszać) chase a drink of liquor (with food l. a snack).2. (= przygryzać) bite; zagryzać wargi bite one's lips.3. ( o zwierzętach) (= pozbawiać życia, gryząc) bite to death.ipf.1. ( o zwierzętach) (= pozbawiać się wzajemnie życia) bite each other to death, bite one another to death.2. ( o ludziach) (= zadręczać się nawzajem) torture each other, torment each other.3. (= zamartwiać się) worry.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagryzać
-
14 zagryzać
-
15 zubeißen
zu|beißen
См. также в других словарях:
zagryźć — wargi, usta «powstrzymać jęk, krzyk, śmiech itp., przygryzając wargi»: Maciuś zagryzł wargi, żeby nie wybuchnąć płaczem. J. Korczak, Maciuś. (...) ciotka przestraszyła się. Zagryzła usta. Janusz zrozumiał, że powiedział coś bardzo nietaktownego.… … Słownik frazeologiczny
zagryźć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zagryzać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagryźć — dk XI, zagryźćgryzę, zagryźćgryziesz, zagryźćgryź, zagryźćgryzł, zagryźćgryźli, zagryźćgryziony zagryzać ndk I, zagryźćam, zagryźćasz, zagryźćają, zagryźćaj, zagryźćał, zagryźćany 1. «zjeść coś po zjedzeniu czegoś innego lub po wypiciu czegoś,… … Słownik języka polskiego
zagryźć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zagryzać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zagryźć się II {{/stl 13}}{{stl 33}} stracić zdrowie lub życie z powodu ciągłych zmartwień, wyrzutów sumienia itp. :{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagryzać — → zagryźć … Słownik języka polskiego
zagryzać — Zagryźć wargi, usta «powstrzymać jęk, krzyk, śmiech itp., przygryzając wargi»: Maciuś zagryzł wargi, żeby nie wybuchnąć płaczem. J. Korczak, Maciuś. (...) ciotka przestraszyła się. Zagryzła usta. Janusz zrozumiał, że powiedział coś bardzo… … Słownik frazeologiczny
pozagryzać — dk I, pozagryzaćam, pozagryzaćasz, pozagryzaćają, pozagryzaćaj, pozagryzaćał, pozagryzaćany «zwykle o zwierzętach: zagryźć wiele osób lub zwierząt, jedno po drugim» Wilki pozagryzały jagnięta. pozagryzać się «o zwierzętach: zagryźć jedno drugie»… … Słownik języka polskiego
zagryzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagryzaćam, zagryzaća, zagryzaćają, zagryzaćany {{/stl 8}}– zagryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zagryzaćgryzę, zagryzaćgryzie, zagryzaćgryź, zagryzaćgryzł, zagryzaćgryzła, zagryzaćgryźli, zagryzaćgryziony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… … Słownik języka polskiego
przekąsić — dk VIa, przekąsićkąszę, przekąsićsisz, przekąsićkąś, przekąsićsił, przekąsićkąszony «zjeść trochę dla zaspokojenia głodu, zjeść coś między regularnymi posiłkami, przegryźć; zjeść coś po wypiciu wódki, zagryźć, zakąsić» Przed obiadem trzeba coś… … Słownik języka polskiego
warga — ż III, CMs. wargardze; lm D. warg 1. «każdy z dwóch fałdów skórnych ograniczający od przodu otwór ustny wielu kręgowców, u ssaków i człowieka silnie umięśniony, ruchomy» Dolna, górna warga. Blade, czerwone, wąskie, cienkie, grube, wydatne, pełne… … Słownik języka polskiego