-
1 zagrabić
-
2 zagrabić
глаг.• загрести* * *zagrabi|ć\zagrabićony сов. 1. загрести, сгрести (граблями);2. захватить, похитить+1. zgarnąć 2. zagarnąć
* * *zagrabiony сов.1) загрести́, сгрести́ (гра́блями)2) захвати́ть, похи́титьSyn: -
3 zagrabić
1. загарбати, захопити;2. загребти -
4 zagrabiać
impf ⇒ zagrabić* * *(liście, ścieżkę) to rake; (przen: ziemię, majątek) to seize* * *ipf.zagrabić pf.1. (= zgarniać grabiami) rake up.2. (= przywłaszczać) seize, capture; (ziemie, tereny) carve out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagrabiać
-
5 загрести
глаг.• zagrabić* * *zagarnąć, zagrabić -
6 zagarnąć
zagarn|ąć\zagarnąćięty сов. 1. загрести; сгрести;2. захватить, отнять;\zagarnąć władzę захватить власть;
\zagarnąć ziemie захватить земли+1. zgarnąć 2. zagrabić
* * *zagarnięty сов.1) загрести́; сгрести́2) захвати́ть, отня́тьzagarnąć władzę — захвати́ть власть
zagarnąć ziemie — захвати́ть зе́мли
Syn: -
7 zagrabiać
zagrabić pf rauben, an sich reißen -
8 zagrabiać
2) ( zabrać siłą)zagrabić coś etw rauben, etw an sich +akk reißen -
9 захватить
глаг.• uchwycić• zaanektować• zafascynować• załapać• zdobyć* * *uchwycić разг., zafascynować, zagarnąć, zagrabić -
10 rake
[reɪk] 1. n 2. vtperson soil, lawn grabić (zagrabić perf); leaves grabić (zgrabić perf); gun ostrzeliwać (ostrzelać perf); searchlight przeczesywać (przeczesać perf)he's raking it in ( inf) — robi duże pieniądze (inf)
* * *[reik] 1. noun1) (a tool which consists of a usually metal bar with teeth at the end of a long handle, used for smoothing earth, gathering eg leaves together etc.) grabie2) (any similar tool: a croupier's rake in a casino.) grabki3) (the act of raking: to give the soil a rake.) zagrabienie2. verb1) (to smooth or gather with a rake: I'll rake these grass-cuttings up later.) grabić2) ((often with out) to remove the ashes from (a fire) with a poker etc.) wygarnąć3) (to fire guns at (a target) from one end of it to the other: The soldiers raked the entire village with machine-gun fire.) ostrzelać•- rake up -
11 zdob|yć
pf — zdob|ywać impf (zdobędę, zdobył — zdobywam) Ⅰ vt 1. (wygrać) to win [medal, nagrodę]- zdobyć Oskara za coś to win an Oscar for sth- zdobyć tytuł mistrza Europy to win the European title- zdobyć złoto pot. to win a gold (medal)2. (w zawodach, wyborach) to score [punkty]; to win [głosy]- zdobyć bramkę to score a goal- zdobyć większość mandatów to win a majority of seats3. (wedrzeć się, zagrabić) to capture [miasto, twierdzę, czołg]- broń zdobyta na wrogu the weapons captured from the enemy- zdobyć rynek przen. to take over the market4. (dotrzeć) to climb [szczyt]- zdobyć biegun północny to reach the North Pole5. (z trudem uzyskać) to obtain- zdobywać pożywienie to obtain food- zdobyć bilety na koncert to obtain tickets for a concert- zdobyć kobietę to win a woman6. (osiągnąć) to win [władzę]; to acquire [wiedzę, doświadczenie]; to obtain [pozwolenie]- wykorzystać zdobyte umiejętności to use the acquired skills- z trudem zdobyta pozycja/przewaga a hard-earned position/advantage7. (zjednać sobie) to win [przyjaźń, poparcie, popularność, sławę]; to earn, to win [szacunek, zaufanie]- zdobywać klientów to win customers- zdobyć czyjeś serce to win sb’s heart- zdobyć sobie powszechne uznanie to win popular acclaim- zdobyć sobie czyjś szacunek to earn sb’s respect- miasteczko zdobyło sobie opinię kurortu narciarskiego the town won a reputation as a ski resortⅡ zdobyć się — zdobywać się 1. (mieć dość odwagi, szlachetności) zdobyć się na odwagę, żeby coś zrobić to muster the courage to do sth- musisz zdobyć się na cierpliwość you have to be patient- nie mogłem się na to zdobyć I couldn’t bring myself to do it2. (z trudem kupić) ledwie zdobyli się na używany samochód they could hardly afford a second-hand carThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdob|yć
-
12 grabić
-
13 ograbić
-
14 zgrabić
-
15 kidnappéieren
1) grabić2) grasować3) łupić4) ograbić5) plądrować6) porwać7) porywać8) rabować9) uprowadzać10) uprowadzić11) zagrabić
См. также в других словарях:
zagrabić — dk VIa, zagrabićbię, zagrabićbisz, zagrabićgrab, zagrabićbił, zagrabićbiony zagrabiać ndk I, zagrabićam, zagrabićasz, zagrabićają, zagrabićaj, zagrabićał, zagrabićany 1. «grabiąc wyrównać powierzchnię ziemi; zgarnąć coś grabiami» Zagrabić grządki … Słownik języka polskiego
zagrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagrabiaćam, zagrabiaća, zagrabiaćają, zagrabiaćany {{/stl 8}}– zagrabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zagrabiaćbię, zagrabiaćbi, zagrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pograbić — dk VIa, pograbićbię, pograbićbisz, pograbićgrab, pograbićbił, pograbićbiony 1. «grabiąc zgarnąć (kolejno) wiele czegoś; zgrabić» Pograbić zeschłe liście. Pograbić trawniki. 2. «spędzić pewien czas na grabieniu» Trochę pograbił i wziął się znów do … Słownik języka polskiego
pozagrabiać — dk I, pozagrabiaćam, pozagrabiaćasz, pozagrabiaćają, pozagrabiaćaj, pozagrabiaćał, pozagrabiaćany 1. «zagrabić, wyrównać grabiami w różnych miejscach; zagarnąć grabiami wiele czegoś» Pozagrabiać ogród, ścieżki. 2. «ograbić wiele osób,… … Słownik języka polskiego
wygrabić — dk VIa, wygrabićbię, wygrabićbisz, wygrabićgrab, wygrabićbił, wygrabićbiony wygrabiać ndk I, wygrabićam, wygrabićasz, wygrabićają, wygrabićaj, wygrabićał, wygrabićany «wygarnąć, usunąć coś grabiami, dokładnie, starannie coś wyrównać grabiami;… … Słownik języka polskiego
zagarnąć — dk Va, zagarnąćnę, zagarnąćniesz, zagarnąćnij, zagarnąćnął, zagarnąćnęła, zagarnąćnęli, zagarnąćnięty, zagarnąćnąwszy zagarniać ndk I, zagarnąćam, zagarnąćasz, zagarnąćają, zagarnąćaj, zagarnąćał, zagarnąćany 1. «przysunąć coś do siebie szerokim … Słownik języka polskiego
zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… … Słownik języka polskiego
zbójecki — zbójeckiccy «odnoszący się do zbója, właściwy zbójowi, związany z rozbojem; zbrodniczy, bandycki» Zbójecka mina. Banda zbójecka. Zbójeckie metody walki. po zbójecku «jak zbój; zbrodniczo» Zagrabić coś, napaść na kogoś po zbójecku … Słownik języka polskiego
niszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIa, niszczyćczę, niszczyćczy, niszczyćczony {{/stl 8}}– zniszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować znaczne, poważne straty, szkody; doprowadzać do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień