zagięty

См. также в других словарях:

• fajka — ż III, CMs. fajce; lm D. fajek 1. «przyrząd do palenia tytoniu, składający się z cybucha i połączonej z nim główki, którą napełnia się tytoniem» Drewniana, porcelanowa, piankowa fajka. Napchać, nabić, naładować fajkę. Palić, kurzyć, ssać fajkę.… …   Słownik języka polskiego

• kolankowaty — 1. «mający wygięcie w kształcie kolanka, półokrągło zagięty» Kolankowate rury, przewody kanalizacyjne. 2. «o źdźbłach, łodygach roślin: mający kolanka, węzły» …   Słownik języka polskiego

• kulka — I ż III, CMs. kulkalce; lm D. kulkalek 1. «mały przedmiot kulisty, zbliżony kształtem do kuli lub w kształcie kuli; gałka» Metalowa, szklana kulka. Kulki papieru. 2. pot. «pocisk małego kalibru (zwykle rewolwerowy lub karabinowy)» 3. techn.… …   Słownik języka polskiego

• laska — ż III, CMs. laskasce; lm D. laskasek 1. «pręt drewniany lub metalowy, na końcu zagięty albo zakończony ozdobną rączką, służący do podpierania się; dawniej symbol niektórych godności i dostojeństw» Laska bambusowa. Laska z gałką. Chodzić o lasce.… …   Słownik języka polskiego

• obręb — m IV, D. u, Ms. obrębie zwykle blm 1. «obszar ograniczony czymś; teren, zasięg» Stanąć poza obrębem światła. Zakaz wyjazdu poza obręb miasta. Nie wolno palić w obrębie zakładu. Zakaz używania sygnałów akustycznych w obrębie miasta. przen. «zakres …   Słownik języka polskiego

• podszyć — dk Xa, podszyćszyję, podszyćszyjesz, podszyćszyj, podszyćszył, podszyćszyty podszywać ndk I, podszyćam, podszyćasz, podszyćają, podszyćaj, podszyćał, podszyćany 1. «przyszyć od spodu coś do czegoś; dać do czegoś podszewkę, podbicie, podbić czymś» …   Słownik języka polskiego

• pogrzebacz — m II, D. a; lm M. e, D. y «zagięty na końcu pręt stalowy służący do poprawiania paliwa płonącego w palenisku lub do usuwania części spalonych» Rozgarnąć pogrzebaczem żar w piecu …   Słownik języka polskiego

• rożek — m III, D. rożekżka, N. rożekżkiem; lm M. rożekżki 1. lm M. rożki a. różki «nieduży róg na głowie zwierzęcia» Sarnie różki. 2. «niewielki przedmiot mający kształt rogu zwierzęcego (stożkowaty, często łukowato wygięty) lub przedmiot wykonany z rogu …   Słownik języka polskiego

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• klamra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. klamramrze; lm D. klamramer {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zapięcie, często zdobione u pasa, butów, ubrania, także przy albumach, księgach itp., wykonane z metalu, plastiku… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• korba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. korbabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pręt jednokrotnie lub dwukrotnie zagięty, zamocowany prostopadle do podstawy wału, którym można wykonywać ruch obrotowy i wprawiać w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień