zafalować

См. также в других словарях:

• zafalować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk Ia, zafalowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszyć się falistym ruchem, unosząc się i opadając; też: zacząć falować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zafalował welon. Trawy zafalowały. Zafalował tłum kibiców na stadionie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zafalować — dk IV, zafalowaćluje, zafalowaćował «poruszyć się falistym, kołyszącym ruchem, wznosząc się i opadając» Zafalowała firanka. Zafalowało zboże. Chorągwie zafalowały na wietrze. Tłum zafalował …   Słownik języka polskiego

• wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… …   Słownik języka polskiego

• zakotłować się — dk IV, zakotłować sięłuje się, zakotłować sięował się «zakłębić się, zafalować, wzburzyć się» Woda zakotłowała się w jeziorze. ◊ Zakotłowało się gdzieś (w tłumie, na placu) «(w tłumie, na placu) powstało zamieszanie» …   Słownik języka polskiego