-
1 zadzwonić
глаг.• зазвенеть• зазвонить• звонить• позвонить• прозвонить* * *сов. 1. зазвонить;2. зазвенеть; 3. do kogo позвонить кому (по телефону)+2. zadźwięczeć 3. zatelefonować
* * *сов.1) зазвони́ть2) зазвене́тьSyn:zadźwięczeć 2), zatelefonować 3) -
2 zadzwonić jutro
позвонить завтраOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zadzwonić jutro
-
3 zadzwonić rano
позвонить раноOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zadzwonić rano
-
4 czas zadzwonić
время позвонитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas zadzwonić
-
5 rano zadzwonić
рано позвонитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rano zadzwonić
-
6 raz zadzwonić
раз позвонитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > raz zadzwonić
-
7 przedzwonić
глаг.• прозвонить* * *сов. 1. прозвонить;2. разг. позвонить; \przedzwonić do kogoś позвонить кому-л.+2. zadzwonić
* * *сов.1) прозвони́ть2) разг. позвони́тьprzedzwonić do kogoś — позвони́ть кому́-л.
Syn:zadzwonić 2)
См. также в других словарях:
zadzwonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dzwonić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadzwonić — dk VIa, zadzwonićnię, zadzwonićnisz, zadzwonićdzwoń, zadzwonićnił 1. «poruszyć dzwonem lub dzwonkiem, nacisnąć guzik dzwonka, wywołując dźwięczenie; dać znać o czymś dzwonkiem, dzwonieniem» Zadzwonić do drzwi, do bramy. Zadzwonić na obiad. ∆… … Słownik języka polskiego
zadzwonić — Komuś zadzwoniło w uszach zob. ucho 13 … Słownik frazeologiczny
dzwonić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzwonićnię, dzwonićni, dzwoń – {{/stl 8}}zadzwonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać sercem lub młotem (od zewnątrz) w ściany dzwonu, dzwonka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstać — lewą nogą «być od rana w złym humorze»: – Do Tereski muszę zadzwonić, bo ona ostatnio jakaś taka smutna. (...) Może miała zły dzień... – Może... – wstała lewą nogą... – Może. Roz tel 2000. Wstawać (razem) z kurami zob. kura 6 … Słownik frazeologiczny
wstawać — Wstać lewą nogą «być od rana w złym humorze»: – Do Tereski muszę zadzwonić, bo ona ostatnio jakaś taka smutna. (...) Może miała zły dzień... – Może... – wstała lewą nogą... – Może. Roz tel 2000. Wstawać (razem) z kurami zob. kura 6 … Słownik frazeologiczny
furtka — ż III, CMs. furtkatce; lm D. furtkatek «jednoskrzydłowe drzwi, zwykle w ogrodzeniu; bramka» Furtka ogrodowa. Furtka do ogrodu, furtka w parkanie. Zadzwonić do furtki. Czekać u furtki. przen. «sposób pomyślnego załatwienia, rozwiązania czegoś;… … Słownik języka polskiego
obdzwonić — dk VIa, obdzwonićnię, obdzwonićnisz, obdzwonićdzwoń, obdzwonićnił, obdzwonićniony obdzwaniać ndk I, obdzwonićam, obdzwonićasz, obdzwonićają, obdzwonićaj, obdzwonićał, obdzwonićany, pot. «zadzwonić, zatelefonować kolejno do wielu osób, instytucji» … Słownik języka polskiego
pogodynka — ż III, CMs. pogodynkance; lm D. pogodynkanek «automatyczne urządzenie telefoniczne podające przez telefon prognozę pogody na dany dzień» Zadzwonić do pogodynki … Słownik języka polskiego
przedzwonić — dk VIa, przedzwonićnię, przedzwonićnisz, przedzwonićdzwoń, przedzwonićnił przedzwaniać ndk I, przedzwonićam, przedzwonićasz, przedzwonićają, przedzwonićaj, przedzwonićał 1. «skończyć dzwonienie; wydzwonić, zadzwonić» Przedzwoniono na przerwę… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego