-
1 zadziwić
(-wię, -wisz); vb; od zadziwiać* * *pf.zob. zadziwiać.pf.be astonished, be amazed ( czymś by sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadziwić
-
2 zadziwić
-
3 zadziwić
-
4 zadziwić
глаг.• дивить• изумить• изумлять• удивить• удивлять* * *zadziwi|ć\zadziwićony сов. удивить, изумить, поразить* * *zadziwiony сов.удиви́ть, изуми́ть, порази́ть -
5 zadziwić
1. ébouriffer2. émerveiller3. étonner -
6 zadziwić
mearaigh -
7 zadziwić
здивувати -
8 zadziwić się
vr perfto be astonished lub amazedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadziwić się
-
9 zadziwić świat
удивить мирOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zadziwić świat
-
10 zadziwić się
здивуватися -
11 zastrzelić
глаг.• застрелить• застрелиться• пристреливать• пристрелить• расстреливать• стрелять* * *zastrzel|ić\zastrzelićony сов. 1. застрелить;2. разг. перен. огорошить, ошарашить;\zastrzelić nowiną ошарашить новостью;
\zastrzelić kogoś pytaniem задать задачу, задать каверзный вопрос кому-л.+2. zadziwić, zaskoczyć
* * *zastrzelony сов.1) застрели́ть2) разг., перен. огоро́шить, ошара́шитьzastrzelić nowiną — ошара́шить но́востью
zastrzelić kogoś pytaniem — зада́ть зада́чу, зада́ть ка́верзный вопро́с кому́-л.
Syn: -
12 zaszokować
глаг.• шокировать* * *zaszokowa|ć\zaszokowaćny сов. поразить, шокировать+zaskoczyć, zadziwić
* * *zaszokowany сов.порази́ть, шоки́роватьSyn: -
13 zadziwiać
impf ⇒ zadziwić* * *to astonish, to amaze* * *ipf.(= wywołać podziw) win admiration, arouse admiration; (= zdumieć) astonish, amaze.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadziwiać
-
14 изумлять
глаг.• dziwić• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zaskoczyć• zdumiewać• zdumieć• zdziwić* * *dziwić, zdumiewać, zadziwiać -
15 удивлять
глаг.• dziwić• podziwiać• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zaskoczyć• zdumiewać• zdumieć• zdziwić* * *dziwić, frapować, zdumiewać, zadziwiać, zaskakiwać, zastanawiać -
16 astonish
[ə'stɔnɪʃ]vtzdumiewać (zdumieć perf), zadziwiać (zadziwić perf)she was astonished to hear that — zdumiała się, słysząc to
* * *[ə'stoniʃ](to surprise greatly: I was astonished by his ignorance.) zaskoczyć, zdziwić- astonishment -
17 mystify
['mɪstɪfaɪ]vt* * *(to be impossible (for someone) to explain or understand: I was mystified by his behaviour.) zaintrygować, zastanawiać -
18 surprise
[sə'praɪz] 1. n( unexpected event) niespodzianka f, zaskoczenie nt; ( astonishment) zdziwienie nt2. vt* * *1. noun((the feeling caused by) something sudden or unexpected: His statement caused some surprise; Your letter was a pleasant surprise; There were some nasty surprises waiting for her when she returned; He stared at her in surprise; To my surprise the door was unlocked; ( also adjective) He paid them a surprise visit.) zaskoczenie, niespodzianka2. verb1) (to cause to feel surprise: The news surprised me.) zadziwić, zaskoczyć2) (to lead, by means of surprise, into doing something: Her sudden question surprised him into betraying himself.) zaskoczyć3) (to find, come upon, or attack, without warning: They surprised the enemy from the rear.) zaskoczyć•- surprising
- surprisingly
- take by surprise -
19 дивить
глаг.• dziwić• dziwować• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zaskoczyć• zdumiewać• zdumieć• zdziwić -
20 изумить
глаг.• dziwić• skonsternować• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zdumiewać• zdumieć• zdziwić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zadziwić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zadziwiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadziwić — dk VIa, zadziwićwię, zadziwićwisz, zadziwićdziw, zadziwićwił, zadziwićwiony zadziwiać ndk I, zadziwićam, zadziwićasz, zadziwićają, zadziwićaj, zadziwićał, zadziwićany «wywołać podziw, wprawić kogoś w zdumienie, zaskoczyć kogoś czymś niezwykłym;… … Słownik języka polskiego
zadziwiać — → zadziwić … Słownik języka polskiego
zadziwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zadziwiaćam, zadziwiaća, zadziwiaćają, zadziwiaćany {{/stl 8}}– zadziwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zadziwiaćwię, zadziwiaćwi, zadziwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać podziw lub zdziwienie; zdumiewać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szeroko — szerzej 1. «na określony wymiar w poprzek» Szeroko na centymetr, na dłoń. 2. «na dużą odległość w poprzek; rozlegle wszerz» Szeroko płynąca rzeka. Szeroko rozstawić nogi. Pas łąk ciągnie się szeroko. ∆ Otworzyć coś, np. bramę, drzwi, okno itp.… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
zadziwiająco — przysłów. od zadziwiający (p. zadziwić) Zadziwiająco odważny. Zachowywał się zadziwiająco grzecznie … Słownik języka polskiego
zaskoczyć — dk VIb, zaskoczyćczę, zaskoczyćczysz, zaskoczyćskocz, zaskoczyćczył, zaskoczyćczony zaskakiwać ndk VIIIb, zaskoczyćkuję, zaskoczyćkujesz, zaskoczyćkuj, zaskoczyćiwał, zaskoczyćiwany 1. «napaść niespodziewanie na nie przygotowanego do obrony;… … Słownik języka polskiego
zastrzelić — dk VIa, zastrzelićlę, zastrzelićlisz, zastrzelićstrzel, zastrzelićlił, zastrzelićlony «strzeliwszy pozbawić kogoś, coś życia; zabić strzałem» Zastrzelić kogoś w pojedynku. Zastrzelić zwierzę. przen. pot. «wprawić kogoś w zdumienie; zaskoczyć,… … Słownik języka polskiego
zaszokować — dk IV, zaszokowaćkuję, zaszokowaćkujesz, zaszokowaćkuj, zaszokowaćował, zaszokowaćowany «bardzo kogoś zaskoczyć, zadziwić, zgorszyć czymś» Zaszokować kogoś swoim wyglądem, zachowaniem. Zaszokować kogoś jakąś wiadomością … Słownik języka polskiego
zdumieć — dk III, zdumiećeję, zdumiećejesz, zdumiećej, zdumiećmiał, zdumiećeli, zdumiećmiały, zdumiećmiali zdumiewać ndk I, zdumiećam, zdumiećasz, zdumiećają, zdumiećaj, zdumiećał «zaskoczyć, zadziwić» Zdumiał wszystkich swoją erudycją. Zdumiewasz mnie… … Słownik języka polskiego