-
1 zadusić
глаг.• душить• задушить• придушить• удавить* * *zadu|sić\zadusićszę, \zadusićszony сов. задушить* * *zaduszę, zaduszony сов.задуши́ть -
2 zadusić się
сов.задохну́ться -
3 zadusić\ się
сов. задохнуться -
4 udusić
глаг.• вариться• душить• задушить• задыхаться• замять• придушить• тушить• удавить• удушить* * *udu|sić\udusićszę, \udusićszony сов. 1. задушить, удушить, удавить;2. потушить, стушить; \udusić grzyby стушить грибы+1. zadusić, udławić
* * *uduszę, uduszony сов.1) задуши́ть, удуши́ть, удави́ть2) потуши́ть, стуши́тьudusić grzyby — стуши́ть грибы́
Syn: -
5 udusić się
-
6 udusić\ się
сов. 1. задохнуться;2. кул. стушиться+1. zadusić się, udławić się
-
7 erdrosseln
er'drosseln (-) udusić pf, zadusić pf -
8 erwürgen
er'würgen (-) udusić pf, zadusić pf
См. также в других словарях:
zadusić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dusić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadusić — dk VIa, zadusićduszę, zadusićsisz, zadusićduś, zadusićsił, zadusićduszony «dusząc pozbawić życia; udusić» Lis zadusił kurę. zadusić się «umrzeć z braku powietrza; udusić się» … Słownik języka polskiego
zadusić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dusić się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udusić — dk VIa, uduszę, udusićsisz, uduś, udusićsił, uduszony 1. «pozbawić życia ściskając za gardło, tłumiąc oddech, hamując oddychanie; zadusić» 2. «ugotować (mięso, jarzyny itp.) na wolnym ogniu pod przykryciem, w niewielkiej ilości wody lub tłuszczu» … Słownik języka polskiego
dodusić — dk VIa, dodusićduszę, dodusićsisz, dodusićduś, dodusićsił, dodusićduszony doduszać ndk I, dodusićam, dodusićasz, dodusićają, dodusićaj, dodusićał, dodusićany 1. «doprowadzić duszenie do końca, dusić do skutku, zadać śmierć przez duszenie,… … Słownik języka polskiego
podusić — dk VIa, podusićduszę, podusićdusisz, podusićduś, podusićsił, podusićduszony 1. «dusząc pozbawić życia kolejno wiele istot, stworzeń» Lis podusił kury. 2. «potrzymać jakiś czas na ogniu dusząc, np. mięso; poddusić» podusić się 1. «o pewnej liczbie … Słownik języka polskiego
wydusić — dk VIa, wydusićduszę, wydusićsisz, wydusićduś, wydusićsił, wydusićduszony wyduszać ndk I, wydusićam, wydusićasz, wydusićają, wydusićaj, wydusićał, wydusićany 1. «uśmiercić kolejno wiele istot przez uduszenie, zagryzienie; zadusić» Lis wydusił… … Słownik języka polskiego
zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz … Słownik języka polskiego
dusić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, duszę, dusićsi, duś, duszony {{/stl 8}}– udusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zadusić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dusić się — I – udusić się, zadusić się {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć trudności z oddychaniem, co może prowadzić do śmierci; nie móc złapać oddechu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dusić się z braku tlenu. Udusić się w stogu siana. Zadusił się, przysypany lawiną. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień