Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

zadrzeć

  • 1 zadrzeć

    глаг.
    • задрать
    * * *
    zad|rzeć
    \zadrzećrę, \zadrzećrze, \zadrzećarł, \zadrzećarty сов. 1. задрать;

    \zadrzeć głowę задрать голову;

    2. разг. (z kimś) поссориться, не поладить (с начальством etc.)
    +

    2. narazić się

    * * *
    zadrę, zadrze, zadarł, zadarty сов.
    1) задра́ть

    zadrzeć głowę — задра́ть го́лову

    2) разг. ( z kimś) поссо́риться, не пола́дить (с начальством и т. п.)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zadrzeć

  • 2 zadrżeć

    глаг.
    • задрать
    * * *
    zad|rzeć
    \zadrzećrę, \zadrzećrze, \zadrzećarł, \zadrzećarty сов. 1. задрать;

    \zadrzeć głowę задрать голову;

    2. разг. (z kimś) поссориться, не поладить (с начальством etc.)
    +

    2. narazić się

    * * *
    zadrżyj сов.
    задрожа́ть
    Syn:
    zadygotać, zatrząść się

    Słownik polsko-rosyjski > zadrżeć

  • 3 zadrzeć się

    сов.
    1) задра́ться, надорва́ться

    skórka się zadarła — ко́жица задрала́сь

    2) задра́ться, подня́ться кве́рху

    Słownik polsko-rosyjski > zadrzeć się

  • 4 zadrzeć\ się

    сов. 1. задраться, надорваться;
    skórka się zadarła кожица задралась; 2. задраться, подняться кверху

    Słownik polsko-rosyjski > zadrzeć\ się

  • 5 zadzierać się

    несов.
    1) задира́ться, надрыва́ться
    2) задира́ться, поднима́ться кве́рху; ср. zadrzeć się

    Słownik polsko-rosyjski > zadzierać się

  • 6 zadzierać\ się

    несов. 1. задираться, надрываться;
    2. задираться, подниматься кверху; ср. zadrzeć się

    Słownik polsko-rosyjski > zadzierać\ się

  • 7 erzittern

    er'zittern vi (-) zadrżeć pf, zatrząść się pf

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > erzittern

См. также в других словарях:

  • zadrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zadzierać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zadrżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zadrżećdrżę, zadrżećdrży, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszyć się drżącym ruchem; też: zacząć drżeć; zadrgać, zatrząść się : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zadrzeć — dk XI, zadrzećdrę, zadrzećdrzesz, zadrzećdrzyj, zadrzećdarł, zadrzećdarty zadzierać ndk I, zadrzećam, zadrzećasz, zadrzećają, zadrzećaj, zadrzećał, zadrzećany 1. «zaczepiwszy czymś odedrzeć brzeg czegoś, oddzielić drobną część od całości;… …   Słownik języka polskiego

  • zadrżeć — dk VIIb, zadrżećdrżę, zadrżećdrżysz, zadrżećdrżyj, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli 1. «wstrząsnąć się od dreszczu; zadygotać, zatrząść się; o świetle, blasku: zamigotać» Zadrżeć jak w febrze. Zadrżeć na całym ciele. Zadrżeć z zimna, z gniewu, ze… …   Słownik języka polskiego

  • zadrżeć — Ręka komuś zadrżała «ktoś się zawahał»: Kiedy ostatnio przy składaniu podania o paszport do Włoch (...) wpisywał w rubryce narodowość „polska”, zadrżała mu ręka. M. Brandys, Dzienniki. Zadrżeć w posadach zob. posada …   Słownik frazeologiczny

  • zadzierać — → zadrzeć …   Słownik języka polskiego

  • zadzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zadzieraćam, zadzieraća, zadzieraćają, zadzieraćany {{/stl 8}}– zadrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, zadzieraćdrę, zadzieraćdrze, zadzieraćdrzyj, zadzieraćdarł, zadzieraćdarli, zadzieraćdarty {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozadzierać — dk I, pozadzieraćam, pozadzieraćasz, pozadzieraćają, pozadzieraćaj, pozadzieraćał, pozadzieraćany 1. «o wielu: zadrzeć, podnieść w górę; zadrzeć wiele czegoś» Dzieci pozadzierały głowy do góry, obserwując lecące samoloty. 2. «nadedrzeć w wielu… …   Słownik języka polskiego

  • posada — Chwiać się, drżeć, dygotać, trząść się, zachwiać się, zadrżeć, zadygotać, zatrząść się w posadach a) «o budynkach, ziemi itp.: być gwałtownie, silnie wstrząsanym»: Od dołu budynku rozlega się kilka potężnych wybuchów. Mury drżą w posadach. CKM… …   Słownik frazeologiczny

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»