-
1 zadowolić
-
2 zadowolić
-
3 zadowolić
vt pf→ zadowalać -
4 befriedigen
-
5 begnügen
-
6 zufrieden
I. adj1) ( befriedigt) zadowolonysich mit etw \zufriedengeben zadowalać [ perf zadowolić] się czymś\zufrieden stellen zadowalać [ perf zadowolić]2) ( in Ruhe)jdn \zufriedenlassen zostawić kogoś w spokoju -
7 zadowalać
-
8 zadowalać
I. vt zufrieden stellen, befriedigenII. vr\zadowalać się czymś sich +akk mit etw zufrieden geben\zadowalać się byle czym sich +akk mit [sehr] wenig zufrieden geben -
9 bescheiden
1.I. adj3) (fam: gering, miserabel) Lohn, Essen nędzny, marny; Gefühl, Situation nieciekawy; Wetter podły ( pot); Zustand kiepski ( pot)II. advihm geht es \bescheiden [on] cienko przędzie ( pot)2. irrI. vtetw positiv \bescheiden rozpatrzyć coś pozytywnieetw abschlägig \bescheiden odrzucić coś2) (geh: zuteil werden lassen)jdm beschieden sein być komuś przeznaczonym [o sądzonym]sich mit etw \bescheiden zadowolić się czymś -
10 vorlieb
См. также в других словарях:
zadowolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zadowalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowolić — → zadowalać … Słownik języka polskiego
zadowalać się – zadowolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poprzestawać na czymś, nie wymagać więcej; czuć się zaspokojonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadowolił się nędznymi resztkami. Musiał zadowolić się ostatnim miejscem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadowalać — ndk I, zadowalaćam, zadowalaćasz, zadowalaćają, zadowalaćaj, zadowalaćał, zadowalaćany zadowolić dk VIa, zadowalaćlę, zadowalaćlisz, zadowalaćwól, zadowalaćlił, zadowalaćlony «dogadzać, odpowiadać czyimś upodobaniom, zaspokajać czyjeś wymagania»… … Słownik języka polskiego
łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną … Słownik frazeologiczny
nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci … Słownik języka polskiego
zadowolenie — n I 1. rzecz. od zadowolić. 2. «uczucie przyjemności doznawane z powodu tego, że się spełniły jakieś pragnienia, że się coś powiodło; satysfakcja» Niekłamane, obopólne, wewnętrzne zadowolenie. Zadowolenie z siebie, z sukcesu, ze spełnionego… … Słownik języka polskiego
zadowalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zadowalaćam, zadowalaća, zadowalaćają, zadowalaćany {{/stl 8}}– zadowolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zadowalaćlę, zadowalaćli, zadowalaćwól, zadowalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać czyjeś wymagania,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powierzchnia — 1. Utrzymać się na powierzchni «nie zmienić swojego statusu społecznego, nie zubożeć, nie stracić na znaczeniu; także: pozostać przy władzy, na stanowisku itp.»: (...) musieli zadowolić się zapłatą tak mizerną, że trudno pojąć, jakim cudem, przy… … Słownik frazeologiczny
sklep — pot. Mieć łeb jak sklep «mieć wiele pomysłów, być sprytnym, radzić sobie w każdej sytuacji»: (...) trzeba mieć łeb jak sklep, żeby każdego zadowolić (...). Roz bezp 1996 … Słownik frazeologiczny
dogodzić — dk VIa, dogodzićdzę, dogodzićdzisz, dogodzićgódź, dogodzićdził dogadzać ndk I, dogodzićam, dogodzićasz, dogodzićają, dogodzićaj, dogodzićał 1. «spełnić czyjeś wymagania, życzenia, uczynić zadość czyimś upodobaniom, trafić do czyjegoś gustu,… … Słownik języka polskiego