-
1 stab
[stæb] 1. n( with knife etc) pchnięcie nt, dźgnięcie nt; ( of pain) ukłucie nt; ( inf)2. vtto have a stab at sth/doing sth — próbować (spróbować perf) czegoś/zrobić coś
to stab sb to death — zadźgać ( perf) kogoś
* * *1. past tense, past participle - stabbed; verb(to wound or pierce with a pointed instrument or weapon: He stabbed him (through the heart / in the chest) with a dagger.) pchać, dźgać2. noun(an act of stabbing or a piercing blow.) pchnięcie- stabbing- stab someone in the back
- stab in the back
См. также в других словарях:
zadźgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa zadźgaćam, zadźgaća, zadźgaćają, zadźgaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} dźgając, uderzając czymś ostrym, zabić człowieka lub zwierzę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadźgać kogoś nożem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadźgać — dk I, zadźgaćam, zadźgaćasz, zadźgaćają, zadźgaćaj, zadźgaćał, zadźgaćany posp. «zabić uderzając czymś ostrym, kłującym (zwykle nożem lub sztyletem)» … Słownik języka polskiego
zaciukać — dk I, zaciukaćam, zaciukaćasz, zaciukaćają, zaciukaćaj, zaciukaćał, zaciukaćany posp. «zadźgać, zakłuć» Zaciukać kogoś nożem. Bandyci zaciukali go w lesie … Słownik języka polskiego
zaźgać — dk I, zaźgaćam, zaźgaćasz, zaźgaćają, zaźgaćaj, zaźgaćał, zaźgaćany → zadźgać … Słownik języka polskiego
zażgać — dk I, zażgaćam, zażgaćasz, zażgaćają, zażgaćaj, zażgaćał, zażgaćany → zadźgać … Słownik języka polskiego
zaciukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zaciukaćam, zaciukaća, zaciukaćają, zaciukaćany, reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} zadźgać, zabić, zakłuć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bandyci zaciukali go nożem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
