zaczadzieć

См. также в других словарях:

• zaczadzieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czadzieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaczadzieć — dk III, zaczadziećeję, zaczadziećejesz, zaczadziećej, zaczadziećdział, zaczadziećeli, zaczadziećdziały, zaczadziećdziali «zatruć się czadem (rzadziej innymi szkodliwymi dla organizmu gazami); ulec zaczadzeniu» Cała rodzina zaczadziała …   Słownik języka polskiego

• zaczadzenie — n I, blm rzecz. od zaczadzić, zaczadzieć …   Słownik języka polskiego

• zaczadzić — dk VIa, zaczadzićdzę, zaczadzićdzisz, zaczadzićczadź, zaczadzićdził, zaczadzićdzony «zatruć, odurzyć kogoś czadem (rzadziej innymi szkodliwymi dla organizmu wyziewami); zanieczyścić czadem, gazem» Chodził jak zaczadzony. przen. «oszołomić, upoić; …   Słownik języka polskiego

• czadzieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, czadziećeję, czadziećeje, czadziećdział, czadziećdzieli {{/stl 8}}– zaczadzieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa, zwykle w dk {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać działaniu tlenku węgla; zatruć się czadem : {{/stl 7}}{{stl 10}}W …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaczadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zatruć się czadem; zaczadzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}W nocy zaczadziło się kilku uczestników wycieczki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień