-
1 zaciągnąć\ się
zaciągn|ąć sięсов. 1. затянуться;węzeł się \zaciągnąć\ sięął узел затянулся; \zaciągnąć\ się się papierosem затянуться сигаретой; niebo \zaciągnąć\ sięęło się chmurami нёбо затянулось (заволоклось) тучами;
2. (do wojska itp.) вступить (в армию etc.), завербоваться -
2 zaciągnąć się
сов.1) затяну́тьсяwęzeł się zaciągnął — у́зел затяну́лся
zaciągnąć się się papierosem — затяну́ться сигаре́той
niebo zaciągnęło się chmurami — не́бо затяну́лось (заволокло́сь) ту́чами
2) (do wojska itp.) вступи́ть (в а́рмию и т. п.), завербова́ться -
3 zadzierzgnąć
zadzierzgn|ąć\zadzierzgnąćięty сов. уст. затянуть;\zadzierzgnąć węzeł затянуть узел; ● \zadzierzgnąć więzy przyjaźni завязать дружбу, установить дружеские (дружественные) отношения
+ zaciągnąć* * *zadzierzgnięty сов. уст.затяну́тьzadzierzgnąć węzeł — затяну́ть у́зел
Syn:
См. также в других словарях:
węzeł — m IV, D. węzełzła, Ms. węźle; lm M. węzełzły 1. «zaciągnięta pętla, splot powstały przez związanie sznura, liny lub dwu, kilku, wielu sznurów, lin itp.; supeł; także: splot włosów, kok» Luźny, mocny, podwójny, skomplikowany węzeł. Węzeł na linie … Słownik języka polskiego
węzełek — m III, D. węzełekłka, N. węzełekłkiem; lm M. węzełekłki 1. «mały węzeł; supełek» Przędza, tkanina z węzełkami. Zaciągnąć węzełek na sznurku. Zrobić węzełek na końcu nitki. Zwinąć włosy w węzełek. ◊ Ciągnąć węzełki «rozstrzygać o czymś za pomocą… … Słownik języka polskiego