-
1 zachwycić
глаг.• восторгать• восхитить• восхищать• грабить• зачаровывать• обворожить• околдовывать• очаровывать• похищать* * *zachwyc|ić\zachwycićę, \zachwycićony сов. восхитить, вызвать восторг+olśnić, urzec
* * *zachwycę, zachwycony сов.восхити́ть, вы́звать восто́ргSyn: -
2 zachwycić się
сов.восхити́ться, прийти́ в восто́рг -
3 zachwycić\ się
сов. восхититься, прийти в восторг -
4 olśnić
глаг.• ослепить• ослеплять• слепить* * *olśni|ć\olśnićj, \olśnićony сов. 1. ослепить, поразить блеском;2. поразить; ослепить; очаровать, восхитить;\olśnić przepychem поразить (ослепить) роскошью (великолепием);
● \olśnićło kogoś, kogoś \olśnićła myśl кого-л. осенило (озарило), кого-л. осенила (озарила) мысль+1. oślepić 2. zachwycić
* * *olśnij, olśniony сов.1) ослепи́ть, порази́ть бле́ском2) порази́ть; ослепи́ть; очарова́ть, восхити́тьolśnić przepychem — порази́ть (ослепи́ть) ро́скошью (великоле́пием)
•- kogoś olśniła myślSyn: -
5 uroczyć
urocz|yć\uroczyćony сов. 1. уст. сглазить;2. перен. очаровать, обворожить, заворожить+1. rzucić urok, zaczarować 2. zachwycić
* * *uroczony сов.1) уст. сгла́зить2) перен. очарова́ть, обворожи́ть, заворожи́тьSyn: -
6 urzec
urze|c\urzecknę, \urzecknie, \urzeckł, \urzecczony сов. 1. очаровать, заворожить, заколдовать;jak \urzec czony как заворожённый;
2. сглазить+1. oczarować, olśnić, zachwycić 2. zaczarować, uroczyć
* * *urzeknę, urzeknie, urzekł, urzeczony сов.1) очарова́ть, заворожи́ть, заколдова́ть2) сгла́зитьSyn:
См. также в других словарях:
zachwycić — dk VIa, zachwycićcę, zachwycićcisz, zachwycićchwyć, zachwycićcił, zachwycićcony zachwycać ndk I, zachwycićam, zachwycićasz, zachwycićają, zachwycićaj, zachwycićał, zachwycićany «wprawić kogoś w zachwyt, wzbudzić zachwyt; olśnić, oczarować, urzec» … Słownik języka polskiego
zachwycić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zachwycać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachwycać się – zachwycić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać wprowadzonym w zachwyt, podziw; także: wyrażać zachwyt, uznanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachwyciła się obrazem. Zachwycał się jej urodą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachwycać — → zachwycić … Słownik języka polskiego
oczarować — dk IV, oczarowaćruję, oczarowaćrujesz, oczarowaćruj, oczarowaćował, oczarowaćowany oczarowywać ndk VIIIa, oczarowaćowuję, oczarowaćowujesz, oczarowaćowuj, oczarowaćywał, oczarowaćywany «wzbudzić zachwyt, podziw dla kogoś lub czegoś; ująć, zjednać … Słownik języka polskiego
upoić — dk VIa, upoję, upoisz, upój, upoił, upojony upajać ndk I, upoićam, upoićasz, upoićają, upoićaj, upoićał, upoićany «napoić kogoś alkoholem aż do utraty przytomności; o alkoholu: przyprawić kogoś o utratę przytomności» Upoić winem, koniakiem.… … Słownik języka polskiego
urzec — dk Vc, urzeknę, urzekniesz, urzeknij, urzekł, urzekła, urzekli, urzekłszy, urzeczony urzekać ndk I, urzecam, urzecasz, urzecają, urzecaj, urzecał 1. «według dawnych wierzeń: rzucić na kogoś urok; zaczarować» 2. «wzbudzić podziw, zachwyt, olśnić,… … Słownik języka polskiego
uwieść — dk XI, uwiodę, uwiedziesz, uwiedź, uwiódł, uwiodła, uwiedli, uwiedziony, uwiedzeni uwodzić ndk VIa, uwieśćdzę, uwieśćdzisz, uwódź, uwieśćdził, uwieśćdzony 1. «zbałamucić kogoś zalotami; bałamucąc, czarując doprowadzić do stosunku płciowego; w ndk … Słownik języka polskiego
zachwycająco — przysłów. od zachwycający (p. zachwycić) Zachwycająco piękny obraz. Wyglądać zachwycająco … Słownik języka polskiego
zachwycenie — n I 1. rzecz. od zachwycić. 2. lm D. zachwycenieeń książk. «zachwyt, podziw, upojenie» Słuchała koncertu w zachwyceniu … Słownik języka polskiego
zapiać — dk Xb, zapiaćpieję, zapiaćpiejesz, zapiaćpiej, zapiaćpiał, zapiaćpiali a. zapiaćpieli 1. «o kogucie: wydać charakterystyczny dla niego głos» 2. «powiedzieć coś cienkim, ostrym głosem (np. charakterystycznym przy mutacji), wydać głos… … Słownik języka polskiego
