-
1 zachodzić
1. (-dzę, -dzisz); imp -dź 2. vi(o słońcu, księżycu) to set; ( docierać) to get; ( odwiedzać) to look lub drop in; (o zdarzeniu, pomyłce) to occurzajść daleko lub wysoko — to get ahead (in life)
* * *ipf.1. (= docierać) reach ( do jakiegoś miejsca a place); get ( do jakiegoś miejsca to a place); zajść wysoko przen. get ahead (in life); zachodzić w głowę rack one's brains.2. (= wstępować, odwiedzać) drop by, drop in, pop in.3. (= podchodzić cichaczem) surprise; zachodzić komuś drogę bar sb's way.4. form. (= zdarzać się) occur; zaszła pomyłka w obliczeniach there was a mistake in the calculations, a mistake occurred in the calculations; zachodzi konieczność, żeby... there is a necessity to..., it is necessary to...; zajść w ciążę become pregnant.5. (o słońcu, księżycu) set, descend.6. (= powlekać się) cover ( czymś with sth); zachodzić parą mist l. film over; zachodzić łzami fill with tears.7. (= pokrywać) overlap ( na coś sth); reach ( na coś beyond l. above sth); buty zachodziły jej za kostkę her shoes reached above the ankle; listwy zachodziły na siebie the battens overlapped.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachodzić
-
2 zachodzić
zachodzić (-ę) < zajść> (zajdę) słońce untergehen; niebezpieczeństwo, konieczność bestehen; pomyłka unterlaufen, passieren; zmiany eintreten; (wstępować) vorbeikommen (do G bei D);zachodzić w ciążę schwanger werden;zachodzić parą anlaufen, beschlagen;zachodzić daleko fig es weit bringen;zachodzić w głowę sich den Kopf zerbrechen;zachodzić na siebie sich überlappen
См. также в других словарях:
zachodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zachodzićdzę, zachodzićdzi, zachodzićchodź {{/stl 8}}– zajść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, zachodzićjdę, zachodzićjdzie, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zajść — dk zajdę, zajdziesz, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli, zaszedłszy zachodzić ndk VIa, zajśćdzę, zajśćdzisz, zajśćchodź, zajśćdził 1. częściej dk «idąc dotrzeć dokądś, przybyć gdzieś» Zaszedł na wieczór do domu. Spacerując zaszli aż do lasu. Z trudem … Słownik języka polskiego
mgła — ż IV, CMs. mgle; lm D. mgieł 1. «zawiesina mikroskopijnych kropelek pary wodnej unosząca się nisko nad ziemią w postaci lekkiego obłoku, powstała w wyniku skroplenia oziębionej pary wodnej zawartej w atmosferze ziemskiej» Biała, lekka, gęsta,… … Słownik języka polskiego