-
1 zachłanność
- ci; favarice, avariciousness* * *f.(= chciwość) rapacity, rapaciousness; (np. na jedzenie, czytanie) voracity, voraciousness; ( na pieniądze) avarice, avariciousness; ( na czyjąś miłość) possessiveness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachłanność
-
2 łapczywoś|ć
f sgt 1. (łakomstwo) greed, greediness- jeść/pić z łapczywością to eat hungrily/to drink greedily2. (zachłanność) greed- łapczywość na pieniądze greed for moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łapczywoś|ć
-
3 zachłannoś|ć
f sgt greed, cupidity- zachłanność na pieniądze avariciousnessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachłannoś|ć
-
4 zgub|ić
pf Ⅰ vt 1. (stracić) to lose [pieniądze, klucz, rękawiczki]- wczoraj zgubiłam parasol yesterday I lost my umbrella ⇒ gubić2. książk. (narazić) to be sb’s undoing książk., to bring [sb] to ruin książk.- zgubiła go zachłanność his greed was his undoing a. brought him to ruin- zgubiła go fałszywym oskarżeniem her trumped-up accusations brought him to ruin ⇒ gubić3. pot. (zmylić) zgubić pościg to shake off one’s pursuer(s) ⇒ gubić 4. (zabłądzić) zgubić szlak to get lost, to lose one’s a. the way- zgubiła z oczu ścieżkę she lost sight of the path ⇒ gubić5. przen. to lose- zgubić myśl to lose one’s train of thought- zgubić rytm/takt to lose the beat, to be out of step- zgubić wątek to lose the thread ⇒ gubićⅡ zgubić się 1. (zabłądzić) to get lost, to lose one’s way- zgubili się w lesie they got lost in the woods ⇒ gubić się2. przen. (stracić orientację) to get lost a. confused- czytaj wolniej, zgubiłam się read more slowly, I’m lost ⇒ gubić się3. (stracić się z oczu) to lose sight of each other- zgubili się w tłumie they lost sight of each other in the crowd ⇒ gubić się4. pot. (zapodziać się) to get lost, to be mislaid- gdzieś mi się zgubiły te zdjęcia I’ve mislaid the photos ⇒ gubić się5. (sprowadzić na siebie nieszczęście) to bring about one’s own downfall książk.■ lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć przysł. (it’s) better to lose with a wise man than win with a fool książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgub|ić
-
5 żarłocznoś|ć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żarłocznoś|ć
См. также в других словарях:
zachłanność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. zachłannośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie zachłannym; chęć posiadania, zdobycia czegoś w dużej ilości, często ponad potrzeby; chciwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z ogromną zachłannością pakował wszystko, co… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachłanność — ż V, DCMs. zachłannośćści, blm rzecz. od zachłanny Zachłanność na pieniądze … Słownik języka polskiego
humor — wisielczy, przestarz. szubieniczny a) «zdolność dostrzegania zabawnych stron bardzo złej lub trudnej sytuacji, często pozwalająca komuś przetrwać trudne chwile»: (...) dokładnie i rzeczowo, nie bez dozy wisielczego humoru, opisuje prywatne życie… … Słownik frazeologiczny
chciwość — ż V, DCMs. chciwośćści, blm «bycie chciwym; pragnienie, pożądanie czegoś; pożądliwość, zachłanność» Chciwość ziemi, zysku. Chciwość na pieniądze. Chciwość użycia … Słownik języka polskiego
wilczy — przym. od wilk w zn. 1 Wilcza skóra. Wilcze wycie. Wilcze stado. Wilcze ślady. Wilczy trop. ∆ Wilczy dół «dół, zamaskowany gałęziami i mchem, stosowany dawniej jako pułapka na zwierzęta łowne, zwłaszcza na wilki; także: dół z wbitymi w dno palami … Słownik języka polskiego
zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… … Słownik języka polskiego
chciwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. chciwośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie typowe dla ludzi chciwych; bycie chciwym (zwłaszcza na pieniądze); zachłanność, łapczywość, żądza posiadania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyjaś chciwość jest… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepohamowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepohamowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} nieumiejący, niedający się pohamować, opanować; gwałtowny, żywiołowy, nieokiełznany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepohamowana zazdrość, ambicja, zachłanność. Wybuchnąć niepohamowanym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień