zabierać

См. также в других словарях:

• zabierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabieraćam, zabieraća, zabieraćają, zabieraćany {{/stl 8}}– zabrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zabieraćbiorę, zabieraćbierze, zabieraćbierz, zabieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabierać – zabrać głos — {{/stl 13}}{{stl 7}} publicznie wyrażać, wypowiadać swoje zdanie, przemawiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wstępie zabrał głos przewodniczący. Nie zabierać głosu w dyskusji. Zabrać głos w polemice prasowej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabierać – zabrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}czas {{/stl 13}}{{stl 7}} zajmować, absorbować kogoś czymś, zwykle swoimi sprawami, problemami, swoją osobą itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepraszać kogoś, że zabiera mu się czas. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabierać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 …   Słownik frazeologiczny

• zabierać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… …   Słownik frazeologiczny

• zabierać — → zabrać …   Słownik języka polskiego

• brać – wziąć [zabierać – zabrać] kuper [tyłek] w garść [w troki] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakieś miejsce, pomieszczenie, wynosić się, odchodzić skądś; zabierać się, zbierać się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął kuper w garść i więcej się nie pokazywał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… …   Słownik języka polskiego

• brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego