zabarwienie

См. также в других словарях:

• zabarwienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zabarwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} barwa, kolor, odcień jakiegoś koloru : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabarwienie — n I 1. rzecz. od zabarwić. 2. «barwa, kolor» Dyskretne, jaskrawe, subtelne zabarwienie czegoś. Zabarwienie gleby, skały, liści. Zabarwienie twarzy. Mieć, przybrać jakieś zabarwienie. przen. a) «charakter, odcień, piętno» Zabarwienie polityczne,… …   Słownik języka polskiego

• akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… …   Słownik języka polskiego

• akcentować — ndk IV, akcentowaćtuję, akcentowaćtujesz, akcentowaćtuj, akcentowaćował, akcentowaćowany 1. «wyróżniać głoskę, sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu» Prawidłowo, błędnie, wyraźnie akcentować.… …   Słownik języka polskiego

• alochromatyczny — ∆ miner. Minerał alochromatyczny «minerał mający rozmaite zabarwienie, zależnie od zawartości obcych domieszek» …   Słownik języka polskiego

• antymetabola — ż I, DCMs. antymetabolali; lm D. antymetabolaol lit. «figura stylistyczna o konstrukcji symetrycznej polegająca na użyciu tych samych wyrazów w zmienionym porządku; może się łączyć ze zmianą sensu na przeciwny, często ma zabarwienie ironiczne lub …   Słownik języka polskiego

• chromatyzm — m IV, D. u, Ms. chromatyzmzmie, blm fiz. «zabarwienie obrazu powstające na skutek rozszczepienia promieni świetlnych w soczewce (aberracji chromatycznej)» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• chromogeniczny — «związany z chromogenami; wywołujący zabarwienie» ∆ biol. Bakterie chromogeniczne «bakterie wytwarzające w różnych pożywkach barwne produkty przemiany materii» …   Słownik języka polskiego

• chromoplast — m IV, D. u, Ms. chromoplastaście; lm M. y bot. chromoplasty «różnokształtne ciałka (plastydy) w cytoplazmie komórek roślinnych, zawierające barwnik (żółty i pomarańczowy) i nadające zabarwienie np. kwiatom, owocom roślin» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• cyjanoza — ż IV, CMs. cyjanozazie, blm med. «sine zabarwienie skóry będące wynikiem niedostatecznego utlenienia krwi, spotykane przy zaburzeniach układu oddechowego i krwionośnego oraz zatruciach; sinica» ‹n. łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

• czarność — ż V, DCMs. czarnośćści, blm 1. rzad. «kolor czarny; czerń» Czarność węgla, smoły. 2. rzad. «brak światła; ciemność, mroczność» Czarność nocy. 3. rzad. «ciemne zabarwienie skóry, włosów» Przy jasnej sukience raziła czarność opalenizny …   Słownik języka polskiego