-
1 zasadność
- ci; f* * *f.lit. justness; (argumentu, krytyki, decyzji) validity, plausibility; ( roszczenia) legitimacy; ( zażalenia) justice; potwierdzać zasadność validate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasadność
-
2 rozpat|rzeć
rozpat|rzyć, rozpat|rzeć pf — rozpat|rywać impf Ⅰ vt to examine, to look into [możliwości, warianty]- rozpatrywać skargi i zażalenia to investigate complaints and grievances- sąd rozpattrzył sprawę the court heard a. examined the caseⅡ rozpatrzyć się, rozpatrzeć się — rozpatrywać się to acquaint oneself (w czymś with sth)- rozpatrzyć się w terenie to reconnoitre the areaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpat|rzeć
-
3 rozpat|rzyć
rozpat|rzyć, rozpat|rzeć pf — rozpat|rywać impf Ⅰ vt to examine, to look into [możliwości, warianty]- rozpatrywać skargi i zażalenia to investigate complaints and grievances- sąd rozpattrzył sprawę the court heard a. examined the caseⅡ rozpatrzyć się, rozpatrzeć się — rozpatrywać się to acquaint oneself (w czymś with sth)- rozpatrzyć się w terenie to reconnoitre the areaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpat|rzyć
См. также в других словарях:
powypisywać — dk VIIIa, powypisywaćsuję, powypisywaćsujesz, powypisywaćsuj, powypisywaćywał, powypisywaćywany 1. «o wielu: wypisać, wypełnić wiele czegoś (np. druków, formularzy); porobić notatki z czegoś, wynotować» Powypisywać kwity, rewersy, zaświadczenia.… … Słownik języka polskiego
raport — m IV, D. u, Ms. raportrcie; lm M. y «ustne lub pisemne sprawozdanie, doniesienie o czymś, zwykle zwierzchnikowi, instytucji nadrzędnej itp.; relacja, meldunek» Szczegółowy raport. Raport lekarza, zastępowego. Raport z podróży. Złożyć, zdać raport … Słownik języka polskiego
rozpatrzyć — dk VIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz, rozpatrzyćrzył, rozpatrzyćrzony rzad. rozpatrzeć dk VIIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz rozpatrywać ndk VIIIa, rozpatrzyćruję, rozpatrzyćrujesz, rozpatrzyćruj,… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
wielokrotnie — przysłów. od wielokrotny Upominać się wielokrotnie o coś. Pisać wielokrotnie skargi, zażalenia … Słownik języka polskiego
