-
1 zażądać
глаг.• запрашивать• затребовать• истребовать• потребовать• приказывать• просить• спрашивать• требовать• упрашивать* * *zażąda|ć\zażądaćny сов. потребовать;\zażądać zwrotu потребовать возврата (вернуть); \zażądać wygórowaną cenę потребовать (запросить) чрезмерно высокую цену
* * *zażądany сов.потре́боватьzażądać zwrotu — потре́бовать возвра́та (верну́ть)
zażądać wygórowaną cenę — потре́бовать (запроси́ть) чрезме́рно высо́кую це́ну
-
2 zażądać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zażądać
-
3 zażądać
-
4 zażądać
-
5 zażądać
1. demander2. exiger -
6 zażądać
vt pf→ żądać -
7 zażądać
istemek -
8 zażądać
[зажǒдачь]v.dk -
9 zażądać
пытацца -
10 zażądać
пытацца -
11 zażądać
зажадати -
12 zażądać
= żądać -
13 zażądać
1 hilingín2 hingín -
14 zażądać
Solicitude -
15 zażądać
απαιτώ -
16 zażądać obrzydliwość
потребовать гадостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zażądać obrzydliwość
-
17 prawo zażądać
право потребоватьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo zażądać
-
18 потребовать
глаг.• domagać• dopomnieć• pytać• wymagać• zadać• zażądać• żądać* * *dopomnieć się, upomnieć się, zażądać, zażyczyć sobie -
19 ekstradycja
сущ.• выдача• экстрадиция* * *ekstradycj|a♀ юр. выдача преступника; экстрадиция;zażądać czyjejś \ekstradycjai потребовать выдачи (экстрадиции) кого-л.* * *ж юр.вы́дача престу́пника; экстради́цияzażądać czyjejś ekstradycji — потре́бовать вы́дачи (экстради́ции) кого́-л.
-
20 claim
[kleɪm] 1. vtrights, compensation żądać (zażądać perf) +gen, domagać się +gen; credit przypisywać (przypisać perf) sobie; expenses żądać (zażądać perf) zwrotu +gen; ( assert)2. nhe claims (that)/to be … — twierdzi, że/że jest +instr
( assertion) twierdzenie nt; (for pension, wage rise) roszczenie nt; ( to inheritance etc) prawo nt, pretensje plshe claimed innocence — twierdziła, że jest niewinna
to put in a claim for — ( expenses) przedstawiać (przedstawić perf) rachunek na +acc
to claim on the insurance — składać (złożyć perf) wniosek o odszkodowanie ( z tytułu polisy ubezpieczeniowej)
the airline faced millions of dollars in claims — linie lotnicze stanęły w obliczu wielomilionowych roszczeń o odszkodowania
* * *[kleim] 1. verb1) (to say that something is a fact: He claims to be the best runner in the class.) twierdzić2) (to demand as a right: You must claim your money back if the goods are damaged.) upomnieć się o, żądać zwrotu3) (to state that one is the owner of: Does anyone claim this book?) przyznawać się (do)2. noun1) (a statement (that something is a fact): Her claim that she was the millionaire's daughter was disproved.) stwierdzenie2) ((a demand for) a payment of compensation etc: a claim for damages against her employer.) żądanie3) (a demand for something which (one says) one owns or has a right to: a rightful claim to the money.) roszczenie•- claimant
См. также в других словарях:
zażądać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zażądaćam, zażądaća, zażądaćają, zażądaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wystąpić, zwrócić się do kogoś z kategorycznym żądaniem, domagając się czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zażądać dowodów winy. Zażądać zwrotu pożyczki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zażądać — dk I, zażądaćam, zażądaćasz, zażądaćają, zażądaćaj, zażądaćał, zażądaćany «wystąpić z żądaniem, zwrócić się do kogoś kategorycznie domagając się czegoś» Zażądać satysfakcji, zapłaty. Zażądać zwrotu pieniędzy. Zapłacił, ile zażądano. Zrobiłby dla… … Słownik języka polskiego
dopomnieć się — dk VIIa, dopomnieć sięmnę się, dopomnieć sięmnisz się, dopomnieć sięmnij się, dopomnieć sięmniał się, dopomnieć sięmnieli się dopominać się ndk I, dopomnieć sięam się, dopomnieć sięasz się, dopomnieć sięają się, dopomnieć sięaj się, dopomnieć… … Słownik języka polskiego
upomnieć — dk VIIa, upomniećnę, upomniećnisz, upomniećnij, upomniećniał, upomniećnieli, upomniećniany upominać ndk I, upomniećam, upomniećasz, upomniećają, upomniećaj, upomniećał, upomniećany «zwrócić komuś uwagę, przywołać kogoś do porządku; przypomnieć… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
krzywda — Dopomnieć się, upomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę «wystąpić w obronie pokrzywdzonego, zażądać zadośćuczynienia, wynagrodzenia za czyjąś (swoją) krzywdę»: Ale Dickens nie jest dla nas Wyspiańskim ani Mickiewiczem, o jego krzywdę nikt się nie… … Słownik frazeologiczny
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
kategorycznie — kategorycznieej przysłów. od kategoryczny Oświadczyć, zapowiedzieć coś, zażądać czegoś kategorycznie … Słownik języka polskiego
nóż — m II, D. noża; lm M. noże, D. noży «narzędzie do krajania, cięcia itp., składające się z metalowego ostrza osadzonego na trzonku; przyrząd do skrawania, cięcia itp. w różnego rodzaju urządzeniach mechanicznych» Długi, krótki, cienki, szeroki,… … Słownik języka polskiego
ostrze — n I; lm D. ostrzy «część robocza narzędzia do krajania, ostra, tnąca krawędź, ostry koniec narzędzia czy broni lub jego części roboczej» Ostrze szabli, bagnetu noża, siekiery. Scyzoryk o dwóch ostrzach. ◊ Postawić sprawę na ostrzu noża «zażądać… … Słownik języka polskiego
sprostowanie — n I 1. rzecz. od sprostować. 2. lm D. sprostowanieań «zdanie, notatka, artykuł itp. prostujące jakiś błąd, niedokładność» Zażądać sprostowania … Słownik języka polskiego