z+tkaniny

См. также в других словарях:

• laminat — m IV, D. u, Ms. laminatacie; lm M. y 1. «lekki materiał utworzony przez podbicie tkaniny cienką warstwą pianki poliuretanowej lub przez sprasowanie kilku warstw tkaniny impregnowanej sztuczną żywicą» Płaszcz z laminatu. 2. techn. «tworzywo… …   Słownik języka polskiego

• wełna — ż IV, CMs. wełnanie; lm D. wełnałen 1. «sierść owiec, wielbłądów, lam, niektórych gatunków kóz i innych zwierząt; surowiec włókienniczy otrzymany z tej sierści» Wełna owcza, wielbłądzia. Przędza, tkanina z wełny. Czesać, gręplować, prząść wełnę.… …   Słownik języka polskiego

• laminat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. laminatacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzywo produkowane w postaci płyt, arkuszy itp., uzyskiwane przez trwałe połączenie kilku warstw różnych surowców (np. drewna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aplikacja — ż I, DCMs. aplikacjacji; lm D. aplikacjacji (aplikacjacyj) 1. «ozdobny wzór wycięty z tkaniny lub skóry naszyty na tło z innej tkaniny; technika haftu polegająca na naszywaniu takich wzorów» 2. praw. «praktyka osób mających ukończone studia… …   Słownik języka polskiego

• bawełnopodobny — «mający właściwości bawełny przędzy, tkaniny, włókna» Tkaniny bawełnopodobne. Włókna sztuczne bawełnopodobne …   Słownik języka polskiego

• bielizna — ż IV, CMs. bieliznaiźnie, blm 1. «odzież spodnia z tkaniny lub trykotu» Bielizna osobista, dzienna, nocna. Bielizna damska, dziecięca, męska. Bielizna letnia, zimowa. Bielizna z nylonu. Nosić ciepłą bieliznę. Chodzić w jedwabnej bieliźnie. 2.… …   Słownik języka polskiego

• futerkowy — 1. «dotyczący futerka, futra skóry zwierząt» ∆ Zwierzęta futerkowe «dzikie lub hodowane zwierzęta, których skóry są użytkowane na okrycia i galanterię futrzaną, np. króliki, wiewiórki, lisy, norki, nutrie, owce» ∆ Tkaniny futerkowe «tkaniny… …   Słownik języka polskiego

• krajka — ż III, CMs. krajkajce; lm D. krajkajek 1. «rodzaj pasa lub wstążki, zwykle wzorzystej, tkanej z grubych nici wełnianych; w ubiorach ludowych używane do przewiązywania w pasie lub naszywane na brzegu spódnicy» 2. «wzmocniony brzeg tkaniny lub… …   Słownik języka polskiego

• osnowa — ż IV, CMs. osnowawie; lm D. osnów 1. «układ nitek biegnących wzdłuż tkaniny (wytwarzanej lub gotowej); także przędza na to przeznaczona» Osnowa bawełniana, jedwabna, wełniana. ∆ Osnowa opony «podstawowy szkielet opony, który tworzą warstwy… …   Słownik języka polskiego

• pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

• pilśnić — ndk VIa, pilśnićnię, pilśnićnisz, pilśnićnij, pilśnićnił, pilśnićniony włók. «wykończać tkaniny wełniane (zgrzebne) w ten sposób, żeby poszczególne włókna wątku i osnowy sczepiły się i splątały, w wyniku czego wzrasta wytrzymałość, gęstość i… …   Słownik języka polskiego