-
1 huer
v tyuhalamak -
2 siffler
Iv i1 personne ıslık çalmak, düdük çalmak◊Le policier a sifflé. — Polis memuru düdük çaldı.
2 animal bazı hayvanlarda, ıslık çalmak◊Les merles sifflent. — Karatavuklar ıslık çalar.
IIv t1 appeler ıslık çalmak2 dénoncer düdük çalmak◊L'arbitre a sifflé une faute. — Hakem bir hataya düdük çaldı.
3 chanter ıslık çalmak4 huer yuhalanmak◊Le chanteur s'est fait siffler. — Şarkıcı yuhalandı.
См. также в других словарях:
yuhalanmak — nsz Yuhalama işi yapılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yuhalanma — is. Yuhalanmak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük