-
1 yonmaq
глаг. nəyi1. строгать, обстрогать, стругать, обстругать, тесать, обтесать. Daşı yonmaq тесать камень, taxtanı yonmaq строгать доску, ağacı yonmaq строгать дерево2. чинить, очинять, очинить. Karandaşı yonmaq чинить карандаш -
2 yonmaq
1) тесать, строгать, очинить; 2) гранить. yonmamaq отриц. от yonmaq. -
3 yondurmaq, yondurtmaq
понуд. от yonmaq. -
4 iti
1Iприл. острый:1. имеющий хорошо колющий конец. İti dişlər острые зубы, iti ox острая стрела, iti tikan острая колючка2. имеющий хорошо режущий край. İti bıçaq острый нож, iti balta острый топор, iti ülgüc острая бритва, iti ağzı nəyin острое лезвие чего3. суживающийся к концу. İti bucaq острый (меньше 90 градусов) угол4. перен. хорошо развитой, тонкий. İti görmə qabiliyyati (gözlər) острое зрение, iti yaddaş (hafizə) острая память, iti ağıl (zəka) острый ум5. перен. остроумный, язвительный. İti söz острое слово, dildən iti острый на языкIIнареч. остро. İti yonmaq наточить остро, iti danışmaq остро говорить, iti ifadə etmək остро выразить2Iприл. быстрый, стремительный. İti axın быстрое течение, iti qaçış быстрый бег, iti çay стремительная рекаIIнареч. быстро, стремительно. İti danışmaq говорить быстро, iti getmək идти быстро, iti axmaq течь быстро; iti addımlarla быстрыми шагами, iti hərəkətlə быстрым движением, iti sürətlə на большой скорости; əldən iti проворный, быстрый на руку; ayaqdan iti быстрый на ногу -
5 törpü
Iсущ.1. рашпиль (напильник с крупной насечкой). Törpü ilə dəmiri yonmaq скоблить железо рашпилем2. терпуг (стальной брусок с насечкой, род напильника);II прил.1. рашпильный. Törpü dişəyi рашпильная насечка3. терпужный. Törpü dəstəyi терпужная рукоятка◊ elə bil heç törpü dəyməyib (о грубом, неотёсанном, некультурном человеке) -
6 yonma
1. тёска, обтёска; строгание, стругание2. строит. высекание, высечение (вырезание, выделывание из камня)3. очинка. Karandaşı yonma очинка карандаша
См. также в других словарях:
yonmaq — f. 1. Bir şeyi (ağacı, dəmiri və s.) həcm etibarilə kiçiltmək, nazikləşdirmək və ya istənilən şəklə salmaq məqsədi ilə xüsusi kəsici, yaxud yonucu alətlə kəsib üstünü götürmək. Kərim baba fit çala çala bir qarış iki barmaq qalınlığında yaş çubuğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çərtməx’ — I (Cəbrayıl, Şuşa) yonmaq. – Pıçağı ver mə:, bı qırandaşı çərtim (Cəbrayıl) II (Cəbrayıl, Şəki) bax çertmax. – Soğan indi indi çərtir hələm (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çırtmax — I (Zəngibasar) yonmaq. – Ağadzın udzunu çırtmasan, yaxdzı oturmaz II (Şərur) cücərmək. – Toxum hələ təzə təzə çırtır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sıntıraş — (Meğri) təkdırnaqlı heyvanların dırnaqlarını yonmaq üçün dəmir alət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
törpüləməx’ — (Ağdam, Tərtər) iridişli yeyə ilə yonmaq, hamarlamaq. – Baltanın sapın törpüləməsək tilişgəsi ələ batar (Ağdam); – Ala munu birəz törpülə, çox kələkötürdü (Tərtər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yonajax — (Xanlar, Qazax) atın dırnağını yonmaq üçün işlədilən alət, kəsər. – Atın dırnağın yonajaxnan kəsəllər (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yonqarramax — (Gəncə) yonmaq. – Götü bu ağaşdarı yonqarra … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yontamağ — (Ağsu) yonmaq. – Get ağacı yonta, talaşasın gət qala ocağa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yordımlamax — (Tovuz) yonmaq, yonub düzəltmək. – Usda, bu ağajı yordımla ver, çərçivə qayırax … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qələmtəraş — ə. və f. qələm yonmaq üçün kiçik bıçaq və s.; qələmyonan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəndə — f. taxta yonmaq üçün dülgər aləti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
