-
1 yoluxmaq
1глаг. заражаться, заразиться. Qriplə yoluxmaq заразиться гриппом2глаг. навещать, навестить, проведывать, проведать, наведываться, наведаться; посещать, посетить кого. Xəstəni yoluxmaq навещать больного, anasını yoluxmaq навещать мать -
2 yoluxmaq
1) навестить, проведать; 2) передаваться (о заразе). yoluxmamaq отриц. от yoluxmaq. -
3 yoluxmaq
be infected (with); catch -
4 yoluxmaq
bulaşmak -
5 yoluxma
1I1. мед. заражение. Yoluxma mənbəyi источник заражения, yoluxmanın gizli dövrü инкубационный (скрытый) период заражения2. заразаIIприл. заразный2сущ. от глаг. yoluxmaq 1, посещение, навещание. Qohumları yoluxma посещение родственников, xəstəni yoluxma посещение больного -
6 визитировать
несов. köhn. 1. vizit vermək, vizitə getmək, görüşə getmək; 2. xəstələrə baxmaq, xəstəni yoluxmaq. -
7 bulaşmak
Bulaşmaq; yoluxmaq -
8 kontajiyon
1. Yoluxucu xəstəliyin bir xəstədən başqasına keçməsi; yoluxmaq2. Yoluxucu xəstəlik -
9 bulaşmak
bulaşmaq, yoluxmaq -
10 aufsuchen
vt axtarmaq, axtarıb tapmaq; j-n \aufsuchen kimisə yoluxmaq, kiməsə dəymək -
11 frequentieren
vt tez-tez yoluxmaq (baş çəkmək)
См. также в других словарях:
yoluxmaq — 1. f. Sirayət etmək, keçmək (xəstəlik, mikrob). 2. f. Hal əhval bilmək üçün birinin yanına getmək (gəlmək). Mirzə Mehdi həkimbaşı həftədə iki üç dəfə onu yoluxurdu. Ə. H.. Arazı yuxuya verdikdən sonra bir də Poladı yoluxmağa getdi. A. Ş.. Hacını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoluxma — 1. 1. «Yoluxmaq 1»dan f. is. // Mikrob, azar. 2. sif. Yoluxucu, yoluxan, keçici, sirayətedici. Yoluxma xəstəliklər. 2. «Yoluxmaq 2»dan f. is. Xəstəni yoluxma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəlləmək — I (İmişli) 1. yoluxmaq, baş çəkmək 2. yoxlamaq. – Tay gedib bizi bəlləmirsən?; – Gedək bəlliyək, görək kim var orda II (Kürdəmir, Ucar) nişanlamaq, işarə qoymaq, müəyyənləşdirmək. – Oyi <onu> çoxdan bəlləmişəm ki, itibbatmasın (Kürdəmir); – … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
darımax — I (Laçın) yoluxmaq (xəstəlik). – Mala azar darıyıf II (Şəki) bax daramax I … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
görmək — f. 1. Gözləri ilə qavramaq. Öz gözü ilə görmək. Evi görmək. Hadisəni öz gözümlə gördüm. – <Telli:> Vallah, xanım, elə görməmişdən ərə getmək lazımdır, yoxsa əvvəl görəndə daha sonra yaxşı olmur. Ü. H.. // Görmə qüvvəsinə malik olmaq. Gözüm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sirayət — is. <ər.> Yoluxma, keçmə. Sirayət etmək – 1) yoluxmaq, keçmək. Xəstəlik sirayət etdi. Qrip sirayət edən xəstəlikdir; 2) keçmək, keçərək yayılmaq. Səs əvvəl <Zeynalın> qulaqlarında əcaib bir halda cingildəyib, cəmi bədəninə sirayət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutmaq — f. 1. Əli və ya əlləri ilə bir şeydən yapışmaq. Məhəccərdən tutmaq. Divardan tutmaq. – Hacı Rəsul, Bəndalının zərbəsindən yıxılmamaq üçün qapıdan bərk tutdu. M. C.. Poçtalyon, Xoşqədəm nənənin qolundan tutub onu maşına tərəf çəkdi. S. Qədirzadə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoxlamaq — f. 1. Bir şeyin varlığı – yoxluğu, yaxud düzgünlüyü, həqiqi vəziyyəti barədə yəqinlik hasil etmək üçün onu gözdən keçirmək, təhqiq etmək, müayinə etmək, araşdırmaq. Hesabatı yoxlamaq. Məsələnin həllini yoxlamaq. Kassanı yoxlamaq. Siyahıda adları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti