yeyici

См. также в других словарях:

• yeyici — is. və sif. 1. Yeyən, qidalanan, yemək alan. Yeyicilərin sayı. 2. Bax yeyimcil. 3. Kimyəvi cəhətdən pis təsir edən; pozucu, dağıdıcı. Yeyici maddə. Yeyici turşular. – Gildə qumun miqdarı artdıqca, onun özlülüyü və plastikliyi azalır, yeyici… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• HİBLA' — Yeyici, yiyen. * İt, köpek, kelb …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• akil — ə. yeyən, yeyici …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• xar — f. 1) tikan; 2) göyəm ağacı f. 1) yeyən, yeyici; 2) içən, içici f. zəlil, həqir, alçaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• xor — f. bax: xur f. yeyən, yeyici …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• əkul — ə. yeyən, yeyici …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• kaustik — sif. <yunancadan> kim. Yeyici, yandırıcı. Kaustik maddələr. Kaustik soda – sabun istehsalında, toxuculuq işlərində tətbiq edilən kimyəvi maddə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• zəhərsizləşdirici — sif. kim. Zəhəri, zəhərin təsirini yox edən, zəhərdən təmizləyən. <Nişasta lüabı> yandırıcı, yeyici maddələrlə və yodla zəhərləndikdə zəhərsizləşdirici maddə kimi istifadə edilir. R. Əliyev …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• horan — çok yeyici …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• EKKAL — Çok yeyici, obur …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• HULÜC — Çok yeyici, fazla yiyen …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük