Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

yearn+for

  • 1 UPP

    up
    * * *
    adv.
    1) up;
    upp ok niðr, upp ok ofan, up and down;
    íkorni renn upp ok niðr eptir askinum, a squirrel springs up and down the tree;
    grípa upp, to pick up;
    upp með, up along;
    líta upp, to look up;
    búa (gera) upp hvílu, to make up a bed;
    drepa upp eld, to strike fire;
    2) with the notion of consuming;
    drekka (eta) upp, to drink (eat) up;
    ausa upp, to bale out;
    skipta upp, to share it all out;
    3) with the notion of discovery;
    spyrja, frétta upp, to find out;
    4) quite;
    fullr upp flærðar, brimful of falsehood;
    5) of time;
    upp frá því, ever since;
    upp heðan, henceforth;
    6) upp á, upon, on;
    upp á trú þina, upon thy faith;
    upp á Ebresku, in Hebrew;
    sjá, horfa upp á, to look upon;
    hugsa upp á, to yearn for, to be bent on.
    * * *
    adv. [Ulf. iup = ἄνω; A. S. and Engl. up; Dan. op; Germ. auf; from the compounded particle upp á (= Engl. upon) comes the mod. Dan. paa, as also the provinc. Dan. ‘pi, ‘punder, qs. upp-á, upp-í, upp-undir]:—up; upp ok niðr, up and down, passim; þrifa upp, to catch up; gripa upp, to pick up, Fms. xi. 124; taka upp, Nj. 55; ganga upp, to go up, ascend, Eg. 717; upp á hauginn, Fms. ii. 60; upp þangat, i. 60; upp til Fljótshlíðar, Nj. 69; upp með, up along, 74; upp ok ofan með ánni, Fms. iii. 56: of direction, sjá upp, líta upp, to look up, iv. 153; næst tungli upp frá, upwards, Rb. 110; hanga upp yfir þeim, up over one’s head, Bárð. 170; skamt á land upp, Fms. i. 60; hann hefir upp líking manns, Best. 47; upp var fjöðrin breið, Eg. 285.
    II. with verbs; setja upp. skip, to launch, Fms. i. 62, Eg. 592; setja upp gnegg, see setja A.I. 4; skipa upp, to unload cargo, see skipa; grafa upp, to dig up, Nj. 86, 99; binda upp, to bind up, Bs. i. 194; réttask upp, to stretch oneself, Fms. v. 29; rísa upp, to rise; reisa upp, to raise up, Fms. i. 148; standa upp, to stand up; spretta upp, to spring up; vekja upp, to wake up, awaken, also to raise a ghost, x. 309; eggja upp, Nj. 69; koma upp, to come up, appear, Sturl. ii. 124; skella upp, to burst into laughter, 136; ljósta upp ópi, to lift up the war-cry, Fms. vii. 260; syngja upp, to sing up or loudly, x. 15, cp. Engl. to speak up; lesa upp, to read up, ix. 255; ráða upp, id.; segia upp, to say up, announce; telja upp, to count up, i. 21; inna upp, id., xi. 89; lúka upp, to open up, etc., see lúka; bjóða upp, to give up, yield up, Edda 32, Fms. vi. 241, Nj. 25, 76, Dipl. ii. 4, Grett. 147; gefa upp, to give up, pardon, Fms. ii. 33, x. 6; skipta upp, to share, iii. 92; gjalda upp, to pay up or out, x. 199, xi. 81; bæta upp, göra upp, smíða upp, to make up, repair, iv. 93, ix. 43, 338; búa upp hvílu, to make up a bed. Nj. 168; göra upp hvílu, id., Sturl. ii. 124; drepa upp eld, to strike fire, Fms. iv. 338; tendra upp, to light up, H. E. i. 455; bregða upp, to break up, Hkr. ii. 121, Fms. xi. 219.
    2. with the notion of consuming; drekka upp, eta upp, to drink up, eat up; gefa upp, to give all up, Fms. vii. 197; brytja upp, skipta upp, to share it all out; ausa upp, Grett. 95 B; brenna upp, K. Þ. K.; eyða upp, Fms. ii. 118, xi. 236; gjalda upp, 26; beita upp, Eg. 49, 712; leggjask upp, to be deserted, Ld. 60.
    3. with the notion of discovery; spyrja upp, to find out, Sturl. ii. 125; frétta e-t upp, Fdda (pref.)
    4. denoting quite; kistur fullar upp bóka, quite full, 656 B. 1; fullr upp flærðar, full up, i. e. brimful of falsehood, Fms. viii. 391; cp. Dan. ‘have fuldt op af noget,’ to have a thing in abundance; höggva upp, to cut up, cut in pieces, ix. 381; hann þagði upp mörgum dægrum saman, iv. 167.
    III. of time; vetrinn er á leið upp, Fms. xi. 52; sem upp á líðr, as it advances, vi. 217; upp frá Fardögum, Dipl. ii. 10; upp frá því, ever since, Fms. xi. 334, Sks. 717, Stj. 282, K. Þ. K.; upp héðan, henceforth, Gm.; til þings upp, up to the time of the þing, Grág. i. 262.
    IV. with prepp,; up á, upon; upp á trú þína, upon my faith, Fms. i. 79; segja upp á trú sína, xi. 285; hafa statt upp á hjarta mitt, i. 284; upp á Ebresku, in Hebrew, Stj. 5, Am. 16; upp á fé eða umsýslu, Valla L. 202; sjá upp á, horfa upp á, Vígl. 20; abbask, slást upp á, to assail, Nj. 194, Grett. 143; fara með her upp á Dani, Fms. xi. 417; herja upp á, 11; upp á Svía-ríki, x. 50; leggja hatr upp á, Stj.; mannfalli snýr upp á Vindr, Fms. xi. 390; upp á skaða e-s, Th. 78; fýsask, stunda upp á e-t, Stj.; hugsa upp á, to yearn for, Fms. xi. 423; upp á vald ok forsjá Guðs, i. 185; heimta skuld upp á e-n, Dipl. i. 4; upp á kost e-s, upp á erfingja mína, at their expense, Ísl. i. 149 (v. l.), Dipl. iv. 8:—upp-í, up into; upp í Norrænu, upp í várt mál, Stj.; skipaði hann þat upp í fjórðungs gjöf síua, Dipl. v. 1; upp í jörðina, upp í skuld, 21:—upp-at, up to; upp-úr, upp-yfir, up above; upp-undir, upp-eptir, upp-með, up along.

    Íslensk-ensk orðabók > UPP

  • 2 þrá

    I)
    (þrá, þráða, þráðr), v. to long, yearn (slá ekki slíku á þik, at þrá eptir einni konu);
    refl., þrást á e-t, to long for a thing.
    f. longing, yearning;
    leggja þrár í e-t, to yearn after a thing.
    n. obstinacy (Hrafn harðnaði í sínu þrái við biskup);
    í þrá e-m, in defiance of, in spite of (gerði þat hverr í þrá öðrum);
    honum þótti þat mjök gert í þrá sér, in his despite, in order to thwart him;
    ganga á þrá, to veer round and become contrary, of wind (því næst gekk veðr á þrá).
    * * *
    1.
    n. a throe, hard struggle, obstinacy; en ef menn vilja þrá sitt til leggja, ok vilja heldr vera í banni en lausn taka, H. E. i. 238; ef hann stendr í því með þrái, 232; ef þú staðfestisk í þinu þrái, Stj. 285; Rafn harðnaði í sínu þrái við biskup, Bs. i. 761.
    2. the phrase, í þrá, in defiance of; görði þat hverr í þrá öðrum, in spite of, in defiance of one another, Sturl. ii. 12; honum þótti þat mann-skaði mikill, ok mjök gört í þrá sér, and in his despite, in order to thwart him, Ó. H. 94; ganga á þrá, to veer round and become contrary, of wind; því næst gékk veðr á þrá, ok rak þá inn aptr undir Niðarhólm, Fms. ii. 207.
    2.
    f. [þreyja], a throe, pang, longing; mikilliga þrá eðr helstríð, Stj. 38; böl er beggja þrá, Ls. 59; ljótar nornir skópu oss langa þrá, Skv. 3. 7; leggja þrár á e-t, to yearn after a thing, Flóv. 77; þrár hafðar er hefi til þins gamans, Fsm. 50; margr fær þrá fyrir litla stundar-fýsn, Mag.
    B. [A. S. þreâ or þreow, in lic-þrowere = a leper; cp. A. S. þrower, a martyr], rottenness, decay; in iík-þrá, ‘body-decay,’ leprosy.

    Íslensk-ensk orðabók > þrá

  • 3 ÞREYJA

    (þrey, þreyða, þreyðr), v. to feel for, desire, yearn after.
    * * *
    pres. þrey, þreyr, mod. þreyi, þreyir; pret. þreyði; [A. S. þrowjan; cp. the Engl. subst. throe]:—to feel for, desire, yearn after; enn inn átta (viz. vetr) allan þáðu, Vkv.; löng er nótt … hve um þreyja’k þrjár, Skm. 42; ek þrey um aldr, Fms. v. 231 (in a verse); ekki þreyr ek at þeim þegni, I long not for him, Fas. ii. 336; þreyja eptir einni konu, Ísl. ii. 250 (Cod. B, þrá Cod. A); ey þreyjandi, ever panting, Hdl. 46.
    2. to wait patiently, endure; in which sense the word is still used, e. g. þrey, þol og líð, bið, vona og bíð, bölið fær góðan enda, Hallgr.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞREYJA

  • 4 ÞRÁ

    I)
    (þrá, þráða, þráðr), v. to long, yearn (slá ekki slíku á þik, at þrá eptir einni konu);
    refl., þrást á e-t, to long for a thing.
    f. longing, yearning;
    leggja þrár í e-t, to yearn after a thing.
    n. obstinacy (Hrafn harðnaði í sínu þrái við biskup);
    í þrá e-m, in defiance of, in spite of (gerði þat hverr í þrá öðrum);
    honum þótti þat mjök gert í þrá sér, in his despite, in order to thwart him;
    ganga á þrá, to veer round and become contrary, of wind (því næst gekk veðr á þrá).
    * * *
    pres. þrái, pret. þráði, [Engl. throe], to feel throes, to long, pant after; þrár hann ok sýtir eptir þeim, Stj. 76; sýtandi ok þrándi eptir honum, 195; slá ekki slíku á þik, at þrá eptir einni konu, Ísl. ii. 250; þá skal ekki lengi þrá til þess er þó skal ekki tjá, Gísl. 99: with acc., Ketilríðar er Viglundr þráði, Bárð. 165.
    II. [þrá, n.], reflex. to persevere, be obstinate in a thing; en ef þeir þrásk á ok látask hvárigir fyrri hefja. N. G. L. i. 64; en alls þú þrásk á hóhn-göngu þessa, Karl. 90 (þrár svá mjök, v. l.)

    Íslensk-ensk orðabók > ÞRÁ

  • 5 þreyja

    (þrey, þreyða, þreyðr), v. to feel for, desire, yearn after.
    * * *
    u, f: endurance, patience; eg hefi ekki þreyju til þess. þreyju-lauss, adj. impatient.

    Íslensk-ensk orðabók > þreyja

См. также в других словарях:

  • yearn for — index lack, need Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • yearn for — Synonyms and related words: ache for, be dying for, be hurting for, clamor for, cry for, gape for, hone for, hope for, itch for, languish for, long for, lust for, pant for, pine for, sigh for, spoil for, thirst for, weary for, wish for, yen for …   Moby Thesaurus

  • yearn — [jə:n US jə:rn] v [: Old English; Origin: giernan] [i]literary to have a strong desire for something, especially something that is difficult or impossible to get = ↑long yearn for ▪ Hannah yearned for a child. yearn to be/do sth ▪ Phil had… …   Dictionary of contemporary English

  • For One More Day — is a 2006 novel taken place during the mid 1900 s by the acclaimed sportswriter and author Mitch Albom. It opens with the novel s protagonist planning to commit suicide. His adulthood is shown to have been rife with sadness. His own daughter didn …   Wikipedia

  • yearn — yearner, n. /yerrn/, v.i. 1. to have an earnest or strong desire; long: to yearn for a quiet vacation. 2. to feel tenderness; be moved or attracted: They yearned over their delicate child. [bef. 900; ME yernen, OE giernan deriv. of georn eager;… …   Universalium

  • yearn — v. 1) (d; intr.) to yearn for (to yearn for freedom) 2) (E) she yearns to return home * * * [jɜːn] (E) she yearns to return home (d; intr.) to yearn for (to yearn for freedom) …   Combinatory dictionary

  • yearn — verb (I) literary to have a strong desire for something, especially something that is difficult or impossible to get: yearn for sth: Hannah yearned for a child | yearn to do sth: yearning to go home …   Longman dictionary of contemporary English

  • Yearn — Yearn, v. i. [OE. yernen, [yogh]ernen, [yogh]eornen, AS. geornian, gyrnan, fr. georn desirous, eager; akin to OS. gern desirous, girnean, gernean, to desire, D. gaarne gladly, willingly, G. gern, OHG. gerno, adv., gern, a., G. gier greed, OHG.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Yearn — (y[ e]rn), v. t. [imp. & p. p. {Yearned}; p. pr. & vb. n. {Yearning}.] [Also earn, ern; probably a corruption of OE. ermen to grieve, AS. ierman, yrman, or geierman, geyrman, fr. earm wretched, poor; akin to D. & G. arm, Icel. armr, Goth. arms.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • yearn — [v] desire strongly ache, be desirous of, be eager for, be passionate, chafe, covet, crave, dream, hanker, have a crush on*, have a yen for, hunger, itch, languish, long, lust, pine, set one’s heart on*, thirst, want, wish for; concept 20 Ant.… …   New thesaurus

  • yearn — [ jɜrn ] verb transitive MAINLY LITERARY to want something a lot, especially something that you know you may not be able to have: He yearned for her love. They were yearning to have a baby …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»