-
1 wzgardzić
1. (-dzę, -dzisz); imp -dź; vb; od gardzić 2. vt perf* * *pf.(= odtrącić z pogardą) spurn; (= pogardzić) scorn, disdain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzgardzić
См. также в других словарях:
wzgardzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wzgardzićdzę, wzgardzićdzi, wzgardź, wzgardzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} odtrącić kogoś lub coś, odrzucić kogoś w sposób upokarzający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzgardzić poczęstunkiem, czyimś towarzystwem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzgardzić — dk VIa, wzgardzićdzę, wzgardzićdzisz, wzgardź, wzgardzićdził, wzgardzićdzony «odrzucić, odtrącić kogoś lub coś, wyrzec się czegoś ze wzgardą; pogardzić czymś» Wzgardzić jakimś podarunkiem. Wzgardzony przez dawnych przyjaciół, żył samotnie … Słownik języka polskiego