-
1 обоюдно
-
2 récriminateur
wzajemnie -
3 einverständlich
wzajemnie -
4 wechselseitig
wzajemnie -
5 interdependent
wzajemnie od siebie zależni -
6 one-to-one
wzajemnie jednoznaczne -
7 interdependent
wzajemnie od siebie zależniEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > interdependent
-
8 взаимно
нареч.• nawzajem• obopólnie• wzajemnie* * *nawzajem, wzajemnie -
9 complementary
-
10 interact
[ɪntər'ækt]vito interact (with sb) — ( co-operate) współdziałać (z kimś)
* * *[intər'ækt]((of two or more people, things etc) to act, or have some effect, on each other.) oddziaływać na siebie wzajemnie- interactive -
11 mutually
-
12 брать
глаг.• brać• nabierać• obejmować• odbić• odzyskać• odzyskiwać• podejmować• ponosić• powziąć• przyjmować• przyjąć• przypatrzeć• ujmować• wziąć• zabierać• zabrać• zajmować• zażywać* * *( kogoś) imać się книжн., brać, ( wzajemnie) chwytać się, ( в свои руки) obejmować, odbierać, pobierać, przejmować, ujmować, wygarniać разг., zabierać, zaopatrywać się -
13 мучить
глаг.• biedzić• dokuczać• drażnić• dręczyć• gnębić• katować• męczyć• namęczyć• nawiedzać• nękać• opętać• pastwić• podgryzać• prześladować• szarpać• torturować• trapić• udręczać• wygryzać• zadręczać• zasmucać* * *dolegać, drążyć перен., dręczyć, ( wzajemnie) dręczyć się, mordować, gnieść, gryźć, katować, męczyć, napastować, pastwić się, palić, trawić, zżerać, zadręczać, zamęczać -
14 обзывать
глаг.• dzwonić• nazwać• nazywać• przyzywać• wezwać• wołać• wywołać• wzywać• zawołać• zwać* * *nazywać, przezywać, wyzywać разг., ( lżyć się wzajemnie) wyzywać się -
15 побить
-
16 сечь
глаг.• krajać• porąbać• posiekać• rąbać• siekać• zacinać* * *chłostać, ćwiczyć, kapować, siec, ( wzajemnie) siec się, (o deszczu itp.) zacinać -
17 следить
глаг.• baczyć• inwigilować• iść• nastąpić• następować• obserwować• pilnować• podpatrzyć• przestrzegać• przyglądać• przypilnować• słuchać• zauważyć• śledzić* * *dopatrywać, inwigilować, kapować, nadzorować, obserwować, pilnować, ( wzajemnie) pilnować się, przypatrywać się, (за чем-л.) trzymać rękę na pulsie, śledzić, węszyć -
18 спасать
глаг.• ocalać• ocalić• odratowywać• ratować• uratować• wybawiać• zbawiać• zbawić* * *ocalać, ( возвращать к жизни) odratowywać, ratować, ( wzajemnie) ratować się, wybawiać, zbawiać -
19 угощать
глаг.• bawić• częstować• gościć• kurować• leczyć• oczyszczać• raczyć• rozprawiać• traktować• ugaszczać• uraczyć• zabawiać• zafundować* * *częstować, fetować, ( wzajemnie) fetować się, gościć, podejmować, raczyć, traktować -
20 взаємно
См. также в других словарях:
wzajemnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden drugiemu, obopólnie, obustronnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popierać się wzajemnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzajemnie — 1. «jeden drugiego, jeden drugiemu; obopólnie, nawzajem» Pomagać sobie wzajemnie. Nie lubili siebie wzajemnie. 2. «również, także, tak samo (jako odpowiedź na czyjeś życzenia)» Życzę zdrowia, pomyślności. Dziękuję, wzajemnie. Wesołych Świąt!… … Słownik języka polskiego
wzajemnie — Skakać komuś, sobie wzajemnie do oczu zob. oko 55 … Słownik frazeologiczny
komplementarny — «wzajemnie uzupełniający się, dopełniający» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
wesprzeć — dk XI, wesprzećprę, wesprzećprzesz, wesprzećprzyj, wsparł, wsparty, wsparłszy wspierać ndk I, wesprzećam, wesprzećasz, wesprzećają, wesprzećaj, wesprzećał, wesprzećany 1. «oprzeć o coś, podtrzymać czymś; dać czemuś podporę od dołu lub z boku,… … Słownik języka polskiego
wymienić — dk VIa, wymienićnię, wymienićnisz, wymienićmień, wymienićnił, wymienićniony wymieniać ndk I, wymienićam, wymienićasz, wymienićają, wymienićaj, wymienićał, wymienićany 1. «dać coś innego w zamian za coś; dać, przesłać coś sobie wzajemnie; zrobić… … Słownik języka polskiego
ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… … Słownik języka polskiego
grzmocić — ndk VIa, grzmocićcę, grzmocićcisz, grzmoć, grzmocićcił, grzmocićcony grzmotnąć dk Vc, grzmocićnę, grzmocićniesz, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęła, grzmocićnęli, grzmocićnięty, grzmocićnąwszy 1. pot. «bić mocno, mocno uderzać; walić»… … Słownik języka polskiego
implikować — ndk IV, implikowaćkuję, implikowaćkujesz, implikowaćkuj, implikowaćował, implikowaćowany 1. «zawierać, mieścić w sobie; pociągać za sobą» 2. «przypisywać coś komuś; imputować» Implikować uczucia ludzkie zwierzętom. implikować się «implikować… … Słownik języka polskiego