wyzuty

См. также в других словарях:

• wyzuty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wyzutyuci {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiony całkowicie jakichś dodatnich uczuć, wartości moralnych itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyzuty z sumienia, resztek przyzwoitości, wstydu, ambicji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyzuty — wyzutyuci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wyzuć (p.) wyzuty w użyciu przym. «nie mający czegoś (jakiejś cechy dodatniej) w najmniejszym stopniu, absolutnie» Wyzuty z poczucia humoru, z poczucia przyzwoitości. Wyzuci z ludzkich uczuć. ◊… …   Słownik języka polskiego

• wyzuty — Ktoś wyzuty z czci i wiary zob. cześć 1 …   Słownik frazeologiczny

• cześć — 1. Ktoś bez czci i wiary; ktoś wyzuty z czci i wiary «ktoś bez honoru, ktoś pozbawiony zasad moralnych»: (...) rewolucje miały takich karierowiczów bez skrupułów, bez czci i wiary (...). PrzWsp 4/1927. 2. Odsądzać kogoś od czci i wiary «oceniać… …   Słownik frazeologiczny

• wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… …   Słownik frazeologiczny

• uczucie — n I 1. rzecz. od uczuć. 2. lm D. uczuć «stan psychiczny, którego istotę stanowi ustosunkowanie się wewnętrzne do aktualnie działających bodźców, przeszłych lub przyszłych zdarzeń i wszystkich elementów otaczającego świata oraz do własnego… …   Słownik języka polskiego