-
1 wyzna|ć
pf — wyzna|wać1 impf (wyznam — wyznaję) Ⅰ vt 1. (przyznać się do czegoś) to admit, to confess 2. (wyjawić) to reveal, to disclose Ⅱ wyznać się — wyznawać się pot. wyznawać się na czymś to be clued up on sth pot.- nie wyznaję się na polityce I’m not into politics pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyzna|ć
-
2 wyznawać
глаг.• исповедовать• признавать• признаваться• признать• признаться* * *wyzna|wać\wyznawaćje, \wyznawaćwaj, \wyznawaćwany несов. co 1. признаваться в чём, открываться в чём; открывать что;2. (jakąś wiarę) исповедовать (что)* * *wyznaje, wyznawaj, wyznawany несов. co2) ( jakąś wiarę) испове́довать ( что) -
3 wyzna|wać2
impf (wyznaję) vt (wierzyć w coś) to profess książk.; to believe in [religię]; to subscribe to, to believe in [filozofię, teorię]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyzna|wać2
-
4 wyznawać
wyznawać (wyznaję) < wyznać> (-am) gestehen; tajemnicę offenbaren; winę, grzechy bekennen; prawdę anvertrauen;wyznawać miłość k-u jemandem seine Liebe gestehen;wyznawać zasadę, pogląd vertreten;wyznawać religię sich zu einer Religion bekennen, einer Religion angehören;wyznawać religię chrześcijańską sich zum Christentum bekennen, dem Christentum angehören;wyznawać się fam. sich auskennen
См. также в других словарях:
niewierzący — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie wierzy w Boga; nie wyznaje żadnej religii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego ojciec był niewierzący. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}niewierzący II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… … Słownik frazeologiczny
wyznanie — n I 1. rzecz. od wyznać. 2. lm D. wyznanieań «wypowiedź, w której ktoś coś wyjawia, wyznaje» Ciche, gorące, serdeczne, szczere wyznania. Naiwne, kompromitujące, zadziwiające wyznania. Wyznania miłosne. Powieść zawierająca osobiste wyznania autora … Słownik języka polskiego
wyznawca — m odm. jak ż II, DCMs. wyznawcacy; lm M. wyznawcacy, DB. wyznawcaców 1. «ten, kto wyznaje jakąś religię» Wyznawca kalwinizmu, prawosławia. Wyznawcy chrześcijaństwa. 2. «zwolennik kogoś, czyichś poglądów, jakiejś idei, teorii itp.» Gorący,… … Słownik języka polskiego
dewiza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dewizazie {{/stl 8}}{{stl 7}} idea przewodnia, reguła życiowa, zasada postępowania wynikająca z określonego poglądu na świat, ukształtowanych przekonań, uznawanych wartości, wyrażona w zwięzłej formie; sentencja … Langenscheidt Polski wyjaśnień
innowierca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. innowiercacy, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który wyznaje inną religię niż ludzie z jego otoczenia; najczęściej: niekatolik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prześladowania innowierców. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podzielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podzielaćam, podzielaća, podzielaćają, podzielaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zgadzać się z czymś (np. z czyimś zdaniem, opinią itp.), wyrażać te same poglądy, być zwolennikiem tych samych poglądów, jakie wyznaje ktoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatwardziały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zatwardziałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który trwa uparcie w jakimś nałogu, przyzwyczajeniu itp., nie dając się od niego odwieść, który zawzięcie wyznaje jakieś poglądy; zawzięty; niewzruszony, nieczuły : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
