-
1 występować
ظاهرشدنواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > występować
-
2 occur in traces
występować w ilościach śladowych occur nativewystępować w stanie rodzimym -
3 выступать
глаг.• mówić• odezwać• przemawiać• przemówić• rozmawiać• ukazywać• wygłaszać• wypowiadać• wyruszać• występować* * *występować, zaznaczać się -
4 auftreten
* vi s1) stąpać, kroczyć; występować ( gegen etw przeciwko czemuś)auf der Bühne auftreten — występować na scenie
2) ( auftauchen) pojawiać się -
5 occur
[ə'kəː(r)]vievent zdarzać się (zdarzyć się perf), wydarzać się (wydarzyć się perf), mieć miejsce; phenomenon występować (wystąpić perf)to occur to sb — przychodzić (przyjść perf) komuś do głowy
* * *[ə'kə:]past tense, past participle - occurred; verb1) (to take place: The accident occurred yesterday morning.) zdarzyć się, zajść2) ((with to) to come into one's mind: An idea occurred to him; It occurred to me to visit my parents.) przyjść (do głowy)3) (to be found: Oil occurs under the sea.) występować• -
6 действовать
глаг.• biegać• chodzić• czynić• działać• eksploatować• funkcjonować• grać• iść• oddziaływać• operować• pełnić• postąpić• postępować• pośredniczyć• pędzić• skutkować• sprawiać• wpływać• występować• zadziałać* * *działać, funkcjonować, operować, spisywać się, sprawiać się, sprawować się, (чем-л.) szermować -
7 наблюдать
глаг.• baczyć• czuwać• doglądać• dopilnować• dostrzegać• dozorować• kontrolować• monitorować• nadzorować• obejrzeć• obserwować• odwiedzić• oglądać• patrzeć• patrzyć• pilnować• popatrzeć• przestrzegać• przyglądać• przypilnować• rozumieć• spostrzegać• ujrzeć• widać• widzieć• występować• zaobserwować• zauważać• zauważyć• zobaczyć• zorientować• śledzić* * *obserwować, śledzić -
8 показывать
глаг.• deklarować• demonstrować• dowieść• dowodzić• manifestować• objawiać• objawić• okazać• okazywać• oznaczać• oznaczyć• oznajmiać• oświadczać• oświadczyć• pokazać• pokazywać• popisywać• potwierdzać• prezentować• przedstawiać• przedstawić• przejawiać• próbować• udowadniać• udowodnić• ujawniać• ukazywać• uwidaczniać• wskazać• wskazywać• wykazać• wykazywać• wykładać• wypowiadać• wystawiać• występować• zadeklarować• zamanifestować• zapodawać• zeznawać• zgłaszać• świadczyć* * *okazywać, pokazywać, ukazywać, wskazywać, wykazywać, wyświetlać -
9 поступать
глаг.• czynić• doprowadzać• działać• pełnić• pochodzić• postąpić• postępować• pośredniczyć• prowadzić• przeprowadzać• rozprawiać• sterować• wpływać• występować• zadziałać* * *( на работу) angażować się, (куда-л.) iść, napływać перен., obchodzić się, postępować, wpływać -
10 предъявлять
глаг.• okazywać• przedstawiać• przedstawić* * *okazywać, występować, wytaczać -
11 уходить
глаг.• odchodzić• odejść• odjechać• odjeżdżać• odmaszerowywać• opuścić• ubywać• uchodzić• wyjechać• wyjeżdżać• wyjść• wyruszać* * *odbiegać, odchodzić, uchodzić, ustępować, występować, wynosić się, zabierać się -
12 виступати
wystupatyдієсл. -
13 ausscheiden
* vi s1) odchodzić, ustępowaćaus dem Dienst ausscheiden — odejść ze służby
aus einem Verein ausscheiden — występować ze związku;
2) ( wegfallen) odpadać; chem. wydzielać -
14 austreten
1. * vtzadeptać, wydeptać; rozchodzić ( neue Schuhe nowe buty)2. * vi sugs.
ich muss mal austreten — muszę wyjść (do toalety) -
15 vorgehen
* vi s1) iść naprzódj-n vórgehen lassen — puścić kogoś przodem
2) ( verfahren) postępo-waćgegen j-n vórgehen — występować przeciwko komuś
3) ( geschehen) dziać się -
16 vorkommen
* vi s1) ( sich ereignen) zdarzać się; przytrafić się2) ( sich finden) występować, znajdować się3) ( erscheinen) wyda(wa)ć się -
17 vortreten
* vi s -
18 act
n abbr= American College Test standardowy test dla kandydatów na studia* * *[ækt] 1. verb1) (to do something: It's time the government acted to lower taxes.) działać2) (to behave: He acted foolishly at the meeting.) zachowywać się3) (to perform (a part) in a play: He has acted (the part of Romeo) in many theatres; I thought he was dying, but he was only acting (= pretending).) grać, występować2. noun1) (something done: Running away is an act of cowardice; He committed many cruel acts.) akt, wyczyn2) ((often with capital) a law: Acts of Parliament.) akt3) (a section of a play: `Hamlet' has five acts.) akt, prawo, ustawa4) (an entertainment: an act called `The Smith Family'.) występ sceniczny, numer•- acting- actor
- act as
- act on
- act on behalf of / act for
- in the act of
- in the act
- put on an act -
19 alternate
1. [ɔl'təːnɪt] adj 2. ['ɔltəːneɪt] vito alternate (with) — występować na przemian (z +instr)
* * *1. ['o:ltəneit] verb(to use, do etc by turns, repeatedly, one after the other: John alternates between teaching and studying; He tried to alternate red and yellow tulips along the path as he planted them.) zmieniać kolejno2. [o:l'tə:nət] adjective1) (coming, happening etc in turns, one after the other: The water came in alternate bursts of hot and cold.) występujący na przemian2) (every second (day, week etc): My friend and I take the children to school on alternate days.) co drugi•- alternation -
20 appear
[ə'pɪə(r)]vi( come into view) pojawiać się (pojawić się perf), zjawiać się (zjawić się perf); ( JUR) stawiać się (stawić się perf); ( be published) ukazywać się (ukazać się perf) ( drukiem); ( seem) wydawać się (wydać się perf)to appear on TV/in "Hamlet" — występować (wystąpić perf) w telewizji/w "Hamlecie"
it would appear that … — wydawałoby się, że …
* * *[ə'piə]1) (to come into view: A man suddenly appeared round the corner.) pojawiać się2) (to arrive (at a place etc): He appeared in time for dinner.) stawiać się, przybywać3) (to come before or present oneself/itself before the public or a judge etc: He is appearing on television today; He appeared before Judge Scott.) pojawiać/stawiać się4) (to look or seem as if (something is the case): It appears that he is wrong; He appears to be wrong.) wydawać się•
См. также в других словарях:
występować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, występowaćpuję, występowaćpuje {{/stl 8}}– wystąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, występowaćpię, występowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wychodzić, wysuwać się naprzód z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
występować — Wystąpić z podniesioną, otwartą przyłbicą zob. przyłbica. Występować z czyjegoś ramienia zob. ramię 2 … Słownik frazeologiczny
występować na estradzie — {{/stl 13}}{{stl 7}} być artystą (piosenkarzem, pieśniarzem, śpiewakiem, aktorem) estradowym, niezwiązanym z teatrem, operą, operetką; zajmować się rozrywką {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
występować — → wystąpić … Słownik języka polskiego
wystąpić — dk VIa, wystąpićpię, wystąpićpisz, wystąpićstąp, wystąpićpił występować ndk IV, wystąpićpuję, wystąpićpujesz, wystąpićpuj, wystąpićował 1. «wyjść przed linię jakiejś grupy osób, poza obręb czegoś, postąpić naprzód» Wystąpić z szeregu, z tłumu.… … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… … Słownik frazeologiczny
atakować — ndk IV, atakowaćkuję, atakowaćkujesz, atakowaćkuj, atakowaćował, atakowaćowany 1. «działać przeciw siłom nieprzyjacielskim w sposób zorganizowany, nagły, zaczepny» Atakować nieprzyjaciela, twierdzę. 2. «gwałtownie napadać, nacierać» Atakujący… … Słownik języka polskiego
napastować — I ndk IV, napastowaćtuję, napastowaćtujesz, napastowaćtuj, napastowaćował, napastowaćowany 1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś» Napastować przeciwników. Napastować kogoś w prasie, na zebraniach. 2. «narzucać komuś … Słownik języka polskiego
obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni … Słownik języka polskiego