wystrzelać

См. также в других словарях:

• wystrzelać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, wystrzelaćam, wystrzelaća, wystrzelaćają, wystrzelaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelając, zabić kolejno wiele osób lub zwierząt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystrzelać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wystrzelać — (co) do nogi, w pień zob. noga 32 …   Słownik frazeologiczny

• wystrzelać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} strzelając, zabić się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gangsterzy wystrzelali się podczas krwawych porachunków. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wystrzelić — dk VIa, wystrzelićlę, wystrzelićlisz, wystrzelićstrzel, wystrzelićlił, wystrzelićlony wystrzelać ndk a. dk I, wystrzelićam, wystrzelićasz, wystrzelićają, wystrzelićaj, wystrzelićał, wystrzelićany, wystrzeliwać ndk VIIIb, wystrzelićwuję,… …   Słownik języka polskiego

• noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• pień — 1. Drzewo, zboże itp. na pniu «drzewo, zboże itp. rosnące, jeszcze nieścięte, niezebrane»: Opracowana (...) metoda umożliwia (...) kontrolę jakości i wartości drzewostanów na pniu. LP 10/1999. (...) zwykle paliły się domy, stodoły, stogi, zboża… …   Słownik frazeologiczny

• nabój — m I, D. nabójboju; lm M. nabójboje, D. nabójboi a. nabójbojów 1. «jednostka amunicji broni palnej składająca się z materiału wybuchowego, osłony (np. łuski), spłonki (w broni strzeleckiej) lub zapłonnika (w broni artyleryjskiej) i pocisku» Nabój… …   Słownik języka polskiego

• powystrzelać — dk I, powystrzelaćam, powystrzelaćasz, powystrzelaćają, powystrzelaćaj, powystrzelaćał, powystrzelaćany 1. «strzelając zużyć wiele czegoś, wystrzelić kolejno» Powystrzelać wszystkie naboje, pociski. 2. «wystrzelać, zastrzelić wielu, jednego po… …   Słownik języka polskiego

• wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …   Słownik języka polskiego

• wysiec — dk XI, wysiecsiekę, wysiecsieczesz, wysiecsiecz, wysiecsiekł, wysiecsieczony, wysiecsiekłszy 1. «zabić wszystkich siekąc (tnąc szablami, mieczami, rzadziej strzelając raz po raz); wyciąć, wybić, wystrzelać» Wysiec szablami nieprzyjacielski… …   Słownik języka polskiego